archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Laatste Wil Bram Schilperoord

2114BS Middel XMaandag 8 april begon het proces tegen twee oud-bestuurders en vijf leden van Coöperatie Laatste Wil in een strafzaak over zelfdoding. Voor de zaak is acht dagen uitgetrokken. De laatste zittingsdag is op 23 april, de uitspraak staat gepland op 2 juli.
De jongste verdachte is zeventig, de oudste tachtig. Allen staan terecht voor deelneming aan een criminele organisatie die tot oogmerk had het ‘opzettelijk een ander behulpzaam zijn bij zelfdoding en/of de middelen daartoe verschaffen’. De twee oud-bestuurders, die beiden met naam genoemd willen worden zijn ‘vol ongeloof over de situatie waarin zij zijn beland’. Oud-bestuurder Petra de Jong vertelt over haar carrière als longarts, waarin haar interesse in een waardig levenseinde groeide.

Dolksteek in de rug

Jos van Wijk, oud voorzitter ontkent dat de coöperatie ooit betrokken is geweest bij de verspreiding van het zelfmoordmiddel, genoemd Middel X en voelt het als een ‘dolksteek in de rug’ dat leden van de coöperatie onze doelstelling hebben ondermijnd. Daarnaast zegt hij: ‘Over roken, drinken, geslachtsverandering en het halen van je rijbewijs kun je zelf beslissen, maar niet over je levenseinde’. De 75-jarige Jos S. noemt de rechtszaak een ‘veldslag in een verloren oorlog’. ‘Doe de benauwde ramen en deuren van de juridische zolder eens open om te kijken wat zich in de echte wereld afspeelt’. Tineke B. (74) zat eerder vier dagen vast vanwege de verdenkingen. ‘Snotverdorie’, zegt ze, ‘ik word verdacht van medemenselijkheid’.

Menslievend werk

Iedereen die de ‘gezegende leeftijd’ van een ‘oudere van dagen’, tegenwoordig ‘senior' heeft bereikt wordt geconfronteerd met zijn of haar naderende sterfelijkheid. Hoe wil ik doodgaan? Het liefst zonder een lang ziekbed, is ieders wens. Helaas is dat allerminst zeker, eerder is het tegendeel het geval. ‘Ouderdom komt immers met gebreken’. Voor mensen met een euthanasiewens zijn de mogelijkheden zeer beperkt en is de afloop meestal gruwelijk. Wat is er dan wenselijker dan de zekerheid dat je ergens op een veilige plek een pilletje of poedertje hebt liggen, als je zelf van mening bent dat verder leven uitzichtloos is. Op internet is alles verkrijgbaar, dus ook het chemische poeder dat bij rechtstreekse inname de dood kan veroorzaken. Zonder garantie dat dit ook een pijnloze dood betekent. In dit licht bezien hebben een aantal leden van Coöperatie Laatste Wil menslievend werk gedaan door een waarschijnlijk veel veiliger middeltje te bezorgen bij mensen (veelal ouderen) die niet willen creperen in een zorginstelling maar baas willen blijven over eigen leven en dood.  

Geseponeerd

Voortdurend lees je dat het O.M. een ernstig tekort heeft aan rechters en dat daardoor veel zaken op de plank blijven liggen of soms worden geseponeerd, waarbij serieuze verdachten op vrije voeten blijven. Verwonderlijk is dan ook dat de rechtelijke macht maar liefst een hele week uittrekt voor een zaak waarin idealistisch gestemde oudere mensen, veelal met een smetteloos verleden, het vuur na aan de schenen wordt gelegd en waarbij je moeilijk kan spreken van ‘het berechten van misdadigers’. Eerder is mijns inziens sprake van een ‘politiek proces’, waarin vroeger verworven vrijheden worden teniet gedaan.

----------

De tekening is van Alex Verduijn den Boer.
© 2024 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
Laatste Wil Bram Schilperoord
2114BS Middel XMaandag 8 april begon het proces tegen twee oud-bestuurders en vijf leden van Coöperatie Laatste Wil in een strafzaak over zelfdoding. Voor de zaak is acht dagen uitgetrokken. De laatste zittingsdag is op 23 april, de uitspraak staat gepland op 2 juli.
De jongste verdachte is zeventig, de oudste tachtig. Allen staan terecht voor deelneming aan een criminele organisatie die tot oogmerk had het ‘opzettelijk een ander behulpzaam zijn bij zelfdoding en/of de middelen daartoe verschaffen’. De twee oud-bestuurders, die beiden met naam genoemd willen worden zijn ‘vol ongeloof over de situatie waarin zij zijn beland’. Oud-bestuurder Petra de Jong vertelt over haar carrière als longarts, waarin haar interesse in een waardig levenseinde groeide.

Dolksteek in de rug

Jos van Wijk, oud voorzitter ontkent dat de coöperatie ooit betrokken is geweest bij de verspreiding van het zelfmoordmiddel, genoemd Middel X en voelt het als een ‘dolksteek in de rug’ dat leden van de coöperatie onze doelstelling hebben ondermijnd. Daarnaast zegt hij: ‘Over roken, drinken, geslachtsverandering en het halen van je rijbewijs kun je zelf beslissen, maar niet over je levenseinde’. De 75-jarige Jos S. noemt de rechtszaak een ‘veldslag in een verloren oorlog’. ‘Doe de benauwde ramen en deuren van de juridische zolder eens open om te kijken wat zich in de echte wereld afspeelt’. Tineke B. (74) zat eerder vier dagen vast vanwege de verdenkingen. ‘Snotverdorie’, zegt ze, ‘ik word verdacht van medemenselijkheid’.

Menslievend werk

Iedereen die de ‘gezegende leeftijd’ van een ‘oudere van dagen’, tegenwoordig ‘senior' heeft bereikt wordt geconfronteerd met zijn of haar naderende sterfelijkheid. Hoe wil ik doodgaan? Het liefst zonder een lang ziekbed, is ieders wens. Helaas is dat allerminst zeker, eerder is het tegendeel het geval. ‘Ouderdom komt immers met gebreken’. Voor mensen met een euthanasiewens zijn de mogelijkheden zeer beperkt en is de afloop meestal gruwelijk. Wat is er dan wenselijker dan de zekerheid dat je ergens op een veilige plek een pilletje of poedertje hebt liggen, als je zelf van mening bent dat verder leven uitzichtloos is. Op internet is alles verkrijgbaar, dus ook het chemische poeder dat bij rechtstreekse inname de dood kan veroorzaken. Zonder garantie dat dit ook een pijnloze dood betekent. In dit licht bezien hebben een aantal leden van Coöperatie Laatste Wil menslievend werk gedaan door een waarschijnlijk veel veiliger middeltje te bezorgen bij mensen (veelal ouderen) die niet willen creperen in een zorginstelling maar baas willen blijven over eigen leven en dood.  

Geseponeerd

Voortdurend lees je dat het O.M. een ernstig tekort heeft aan rechters en dat daardoor veel zaken op de plank blijven liggen of soms worden geseponeerd, waarbij serieuze verdachten op vrije voeten blijven. Verwonderlijk is dan ook dat de rechtelijke macht maar liefst een hele week uittrekt voor een zaak waarin idealistisch gestemde oudere mensen, veelal met een smetteloos verleden, het vuur na aan de schenen wordt gelegd en waarbij je moeilijk kan spreken van ‘het berechten van misdadigers’. Eerder is mijns inziens sprake van een ‘politiek proces’, waarin vroeger verworven vrijheden worden teniet gedaan.

----------

De tekening is van Alex Verduijn den Boer.
© 2024 Bram Schilperoord
powered by CJ2