archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Het mes op de keel Carlo van Praag

0817BS Slachten
U zult wel benieuwd zijn naar mijn mening over het ritueel slachten.
Welnu, ik vind het geen goed plan!
Ik zeg dit natuurlijk badinerend, maar met een bedoeling. Stel dat deze wijze van slachten niet bestond en het idee zou door een persoon, een groep, een nieuw gevormde sekte, worden gelanceerd, dan acht ik de kans uiterst klein dat de autoriteiten hun toestemming zouden geven om op deze wijze met de dieren om te gaan. Ik denk dat ook veterinaire deskundigen geen positief advies zouden uitbrengen. Maar het ritueel slachten bestaat nu eenmaal en wel binnen het kader van twee gevestigde godsdiensten. Dat verandert alles. Een praktijk die als initiatief niet discussiewaardig zou worden bevonden, krijgt als bestaand godsdienstig voorschrift serieuze aandacht. En hoe: krantenpagina’s vol, wekenlang!

Ik ben overigens geen deskundige op het punt van het dierenleed, maar de medisch-fysiologische argumenten, voor zover in de krant verschenen, op de hand wegend, ken ik de tegenstanders van de onverdoofde slacht het voordeel van de twijfel toe. Hun argumenten overtuigen mij, de leek, meer dan die van imams en rabbijnen met hun belang in de continuïteit van de religieuze orde. Ik geef toe dat de Partij voor de Dieren die een verbod op de onverdoofde slacht voorstelde, ook niet zonder belang is en dat het binnenhalen van dit verbod niet slechts de dieren, maar ook de partij ten goede zal komen. En ik besef ook dat een effectuering van het verbod hooguit een druppeltje minder zal betekenen in een zee van dierenleed, maar dit argument, hoe geldig ook als relativering van de kwestie, kan nooit een argument zijn ten gunste van het ritueel slachten. Het wordt wel vaak op deze manier gebruikt.
 
De defensie van de voorstanders van de onverdoofde slacht bestaat uit twee linies. De buitenste linie is die van de rationalisaties. De rituele slacht is eigenlijk juist diervriendelijk. Op soortgelijke wijze wordt ook de besnijdenis (nog zo’n vriendelijk ritueel), verdedigd. Hij zou de gezondheid ten goede komen. De goddelijke wijsheid is de wetenschap ver vooruit.
De binnenste linie wordt gevormd door heilige teksten van anderhalf tot drie millennia oud. Die is niet te slechten, althans niet in een rationele discussie. Het moet zo van onze godsdienst. Er valt niet aan te tornen, zelfs al zou wetenschappelijk onomstotelijk zijn aangetoond dat de beoefende praktijken in het geheel niet dier- (of mens)vriendelijk zijn. Het zou voor de meeste gelovigen geen verschil maken. De goddelijke wijsheid staat boven de wetenschap. Onwelgevallige kennis stuit gewoon af op de muren van het religieuze domein.

Verbieden dus maar! Een ruime Kamermeerderheid was aanvankelijk die gedachte toegedaan.
Maar medio juni leek het tij gekenterd. Het Congres van D’66 vond een verbod in strijd met de vrijheid van godsdienst. De VVD was verdeeld over het onderwerp. Zo vond Cees Loggen, voorzitter VVD-fractie van de Provinciale Staten Noord-Holland, dat het voorstel raakt aan ‘zowel de religieuze vrijheid als aan de keuzevrijheid van het individu’ en daarom was hij tegen een verbod. Voor Bolkestein was het verbod de opmaat tot een pogrom. Op verzoek van verontruste partijleden hield GroenLinks eind mei in Utrecht een bijeenkomst. De algemene opinie was dat het verbod disproportioneel is en daarmee een stap te ver gaat. 'Je tornt aan de godsdienstvrijheid ten behoeve van enkele seconden winst in de pijnbeleving van dieren', zeiden de critici.
De PVV en de Partij van de Arbeid toonden zich verdeeld over het onderwerp.
De christelijke partijen uiteraard niet. Zij waren tegen een verbod.

Die scrupules vallen mij vooral van liberale zijde tegen. Maar ja, er zijn religieuze overtuigingen in het geding. Die kunnen zo bizar niet zijn of zij maken aanspraak op respect. Waarom eigenlijk? De vraag stellen is haar beantwoorden.

Intussen heeft de Kamer zich uitgesproken. Een grote meerderheid stemde ten slotte voor het verbod op de onverdoofde slacht. De religie heeft het loodje moeten leggen, ondanks imams, rabbijnen en religie ontziende partijleden. Niet slecht! Het dierenwelzijn wordt een fractie verbeterd. Er is nog een lange weg te gaan.
 
*********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.


© 2011 Carlo van Praag meer Carlo van Praag - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Het mes op de keel Carlo van Praag
0817BS Slachten
U zult wel benieuwd zijn naar mijn mening over het ritueel slachten.
Welnu, ik vind het geen goed plan!
Ik zeg dit natuurlijk badinerend, maar met een bedoeling. Stel dat deze wijze van slachten niet bestond en het idee zou door een persoon, een groep, een nieuw gevormde sekte, worden gelanceerd, dan acht ik de kans uiterst klein dat de autoriteiten hun toestemming zouden geven om op deze wijze met de dieren om te gaan. Ik denk dat ook veterinaire deskundigen geen positief advies zouden uitbrengen. Maar het ritueel slachten bestaat nu eenmaal en wel binnen het kader van twee gevestigde godsdiensten. Dat verandert alles. Een praktijk die als initiatief niet discussiewaardig zou worden bevonden, krijgt als bestaand godsdienstig voorschrift serieuze aandacht. En hoe: krantenpagina’s vol, wekenlang!

Ik ben overigens geen deskundige op het punt van het dierenleed, maar de medisch-fysiologische argumenten, voor zover in de krant verschenen, op de hand wegend, ken ik de tegenstanders van de onverdoofde slacht het voordeel van de twijfel toe. Hun argumenten overtuigen mij, de leek, meer dan die van imams en rabbijnen met hun belang in de continuïteit van de religieuze orde. Ik geef toe dat de Partij voor de Dieren die een verbod op de onverdoofde slacht voorstelde, ook niet zonder belang is en dat het binnenhalen van dit verbod niet slechts de dieren, maar ook de partij ten goede zal komen. En ik besef ook dat een effectuering van het verbod hooguit een druppeltje minder zal betekenen in een zee van dierenleed, maar dit argument, hoe geldig ook als relativering van de kwestie, kan nooit een argument zijn ten gunste van het ritueel slachten. Het wordt wel vaak op deze manier gebruikt.
 
De defensie van de voorstanders van de onverdoofde slacht bestaat uit twee linies. De buitenste linie is die van de rationalisaties. De rituele slacht is eigenlijk juist diervriendelijk. Op soortgelijke wijze wordt ook de besnijdenis (nog zo’n vriendelijk ritueel), verdedigd. Hij zou de gezondheid ten goede komen. De goddelijke wijsheid is de wetenschap ver vooruit.
De binnenste linie wordt gevormd door heilige teksten van anderhalf tot drie millennia oud. Die is niet te slechten, althans niet in een rationele discussie. Het moet zo van onze godsdienst. Er valt niet aan te tornen, zelfs al zou wetenschappelijk onomstotelijk zijn aangetoond dat de beoefende praktijken in het geheel niet dier- (of mens)vriendelijk zijn. Het zou voor de meeste gelovigen geen verschil maken. De goddelijke wijsheid staat boven de wetenschap. Onwelgevallige kennis stuit gewoon af op de muren van het religieuze domein.

Verbieden dus maar! Een ruime Kamermeerderheid was aanvankelijk die gedachte toegedaan.
Maar medio juni leek het tij gekenterd. Het Congres van D’66 vond een verbod in strijd met de vrijheid van godsdienst. De VVD was verdeeld over het onderwerp. Zo vond Cees Loggen, voorzitter VVD-fractie van de Provinciale Staten Noord-Holland, dat het voorstel raakt aan ‘zowel de religieuze vrijheid als aan de keuzevrijheid van het individu’ en daarom was hij tegen een verbod. Voor Bolkestein was het verbod de opmaat tot een pogrom. Op verzoek van verontruste partijleden hield GroenLinks eind mei in Utrecht een bijeenkomst. De algemene opinie was dat het verbod disproportioneel is en daarmee een stap te ver gaat. 'Je tornt aan de godsdienstvrijheid ten behoeve van enkele seconden winst in de pijnbeleving van dieren', zeiden de critici.
De PVV en de Partij van de Arbeid toonden zich verdeeld over het onderwerp.
De christelijke partijen uiteraard niet. Zij waren tegen een verbod.

Die scrupules vallen mij vooral van liberale zijde tegen. Maar ja, er zijn religieuze overtuigingen in het geding. Die kunnen zo bizar niet zijn of zij maken aanspraak op respect. Waarom eigenlijk? De vraag stellen is haar beantwoorden.

Intussen heeft de Kamer zich uitgesproken. Een grote meerderheid stemde ten slotte voor het verbod op de onverdoofde slacht. De religie heeft het loodje moeten leggen, ondanks imams, rabbijnen en religie ontziende partijleden. Niet slecht! Het dierenwelzijn wordt een fractie verbeterd. Er is nog een lange weg te gaan.
 
*********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.
© 2011 Carlo van Praag
powered by CJ2