archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Stephen Hunter: een vlijmscherp zwaard Theo Capel

Bij al het succes van de damesboeken de laatste tijd zou je bijna vergeten dat er ook nog mannen zijn die graag een thriller lezen. Voor hen is er Stephen Hunter en – zo erg is het nu ook weer niet – een heel stel anderen. Op een website die een overzicht biedt van het werk van Hunter staat bijvoorbeeld dat liefhebbers van zijn werk ook belangstelling hebben voor Lee Child, Vince Flynn, James Patterson en Jack Higgins. 'Boys, boys,boys,' zei zijn uitgever desgevraagd naar het publiek van Hunter
In het herenpeleton neemt Hunter een voorsprong op de rest. Zijn werk heeft allerlei leuke, slinkse plotwendingen en is rijk gedetailleerd. Je moet overigens wel tegen geweld kunnen. Zijn held was eerst de vader en toen de zoon, allebei mannen die weten dat moed, beleid en trouw de leidende principes voor het bestaan van de mens zijn. In De 47e samoerai (Luitingh, € 18,95) speelt zoon Bob Lee Swagger de hoofdrol, maar mag pa Earl Swagger in een terugblik ook optreden.

Earl en Bob zijn allebei mariniers die beiden van de auteur een mini-serie toebedacht hebben gekregen. Ze zijn allebei tevens formidabele scherpschutters, maar Bob leert in dit boek ook uitstekend zwaardvechten.
Earl was een oorlogsheld die op Iwo Jima, in de Stille Zuidzee, een Japans mitrailleursnest uitschakelde en zo aan een Japans officierszwaard kwam. Dat zwaard zet tientallen jaren later en ver na de dood van Earl het leven van zoon Bob op zijn kop. De zoon van de gesneuvelde Japanse officier komt onverwacht bij hem langs omdat hij denkt dat het zwaard bij Bob thuis aan de muur hangt.

Het verhaal verplaatst zich al snel naar Japan en raakt dan enigszins overvol met samoerai-historiën, wapensmid-anekdotiek en de verschillende manieren waarop je iemand aan mootjes kunt hakken, maar laat het desondanks maar aan Hunter over om je met grote snelheid door het verhaal te sleuren. Japanse gangsters vormen de voornaamste tegenstanders, aangevoerd door een jongeman die de naam van een historische slachter heeft aangenomen.
Als0606VG 47 samoerai het zo uitkomt, schakelt het verhaal van het ene personage naar het andere, waarbij Bob de belangrijkste verteller blijft.

Uiteraard moet het met een tweegevecht eindigen. 'Staal klieft vlees, staal klieft been, staal klieft geen staal', een klassieke, symbolische uitdrukking krijgt dan een onverwachte letterlijke betekenis. Swagger speelt zijn rol als 47e samoerai uitstekend. De titel van het boek verwijst naar een bekend verhaal uit Japan over eer en wraak, waarin 47 strijders collectief zelfmoord plegen. Dat zal de lezer Bob Swagger niet zien doen.

Hunter is in het dagelijks leven filmcriticus met een voorliefde voor B-films. Of dat de basis legde voor zijn schrijverschap is onduidelijk, want hij is ook daarmee al heel lang bezig. Langzamerhand bereikt hij op zijn naderende oudedag de positie van bestsellerauteur, vooral nu een van zijn eerdere boeken is verfilmd als Shooter.

Donald Westlake werd een werkzame oudedag gegund tot zijn 75e. Hij overleed op oudejaarsdag 2008. Hij werd beroemd – maar niet in ons land – door twee geheel verschillende series. De ene gaat over stoethaspelende criminelen (de Dortmunder-serie). De andere vertelt over leven en werk van Parker, een geharde crimineel. 'Parker steals, Parker kills, it's a living' stond er uitnodigend op de omslagen. De Parkerboeken verschenen onder het pseudoniem Richard Stark. Point Blank is de beroemde verfilming van een ervan. Veel werk van Westlake is overigens verfilmd of gebruikt als basis voor een film, waaronder eentje door Jean-Luc Godard, een moeilijk te volgen Franse Nouvelle vague-filmer. Helaas 'vergat' hij te betalen voor de rechten. Dat klinkt meer naar Dortmunder dan naar Parker. Postuum verschijnt binnenkort het laatste Dortmunder-verhaal. Ongezien zou ik zeggen dat het een leuk boek voor jongens is.
 
**********************************


© 2009 Theo Capel meer Theo Capel - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Stephen Hunter: een vlijmscherp zwaard Theo Capel
Bij al het succes van de damesboeken de laatste tijd zou je bijna vergeten dat er ook nog mannen zijn die graag een thriller lezen. Voor hen is er Stephen Hunter en – zo erg is het nu ook weer niet – een heel stel anderen. Op een website die een overzicht biedt van het werk van Hunter staat bijvoorbeeld dat liefhebbers van zijn werk ook belangstelling hebben voor Lee Child, Vince Flynn, James Patterson en Jack Higgins. 'Boys, boys,boys,' zei zijn uitgever desgevraagd naar het publiek van Hunter
In het herenpeleton neemt Hunter een voorsprong op de rest. Zijn werk heeft allerlei leuke, slinkse plotwendingen en is rijk gedetailleerd. Je moet overigens wel tegen geweld kunnen. Zijn held was eerst de vader en toen de zoon, allebei mannen die weten dat moed, beleid en trouw de leidende principes voor het bestaan van de mens zijn. In De 47e samoerai (Luitingh, € 18,95) speelt zoon Bob Lee Swagger de hoofdrol, maar mag pa Earl Swagger in een terugblik ook optreden.

Earl en Bob zijn allebei mariniers die beiden van de auteur een mini-serie toebedacht hebben gekregen. Ze zijn allebei tevens formidabele scherpschutters, maar Bob leert in dit boek ook uitstekend zwaardvechten.
Earl was een oorlogsheld die op Iwo Jima, in de Stille Zuidzee, een Japans mitrailleursnest uitschakelde en zo aan een Japans officierszwaard kwam. Dat zwaard zet tientallen jaren later en ver na de dood van Earl het leven van zoon Bob op zijn kop. De zoon van de gesneuvelde Japanse officier komt onverwacht bij hem langs omdat hij denkt dat het zwaard bij Bob thuis aan de muur hangt.

Het verhaal verplaatst zich al snel naar Japan en raakt dan enigszins overvol met samoerai-historiën, wapensmid-anekdotiek en de verschillende manieren waarop je iemand aan mootjes kunt hakken, maar laat het desondanks maar aan Hunter over om je met grote snelheid door het verhaal te sleuren. Japanse gangsters vormen de voornaamste tegenstanders, aangevoerd door een jongeman die de naam van een historische slachter heeft aangenomen.
Als0606VG 47 samoerai het zo uitkomt, schakelt het verhaal van het ene personage naar het andere, waarbij Bob de belangrijkste verteller blijft.

Uiteraard moet het met een tweegevecht eindigen. 'Staal klieft vlees, staal klieft been, staal klieft geen staal', een klassieke, symbolische uitdrukking krijgt dan een onverwachte letterlijke betekenis. Swagger speelt zijn rol als 47e samoerai uitstekend. De titel van het boek verwijst naar een bekend verhaal uit Japan over eer en wraak, waarin 47 strijders collectief zelfmoord plegen. Dat zal de lezer Bob Swagger niet zien doen.

Hunter is in het dagelijks leven filmcriticus met een voorliefde voor B-films. Of dat de basis legde voor zijn schrijverschap is onduidelijk, want hij is ook daarmee al heel lang bezig. Langzamerhand bereikt hij op zijn naderende oudedag de positie van bestsellerauteur, vooral nu een van zijn eerdere boeken is verfilmd als Shooter.

Donald Westlake werd een werkzame oudedag gegund tot zijn 75e. Hij overleed op oudejaarsdag 2008. Hij werd beroemd – maar niet in ons land – door twee geheel verschillende series. De ene gaat over stoethaspelende criminelen (de Dortmunder-serie). De andere vertelt over leven en werk van Parker, een geharde crimineel. 'Parker steals, Parker kills, it's a living' stond er uitnodigend op de omslagen. De Parkerboeken verschenen onder het pseudoniem Richard Stark. Point Blank is de beroemde verfilming van een ervan. Veel werk van Westlake is overigens verfilmd of gebruikt als basis voor een film, waaronder eentje door Jean-Luc Godard, een moeilijk te volgen Franse Nouvelle vague-filmer. Helaas 'vergat' hij te betalen voor de rechten. Dat klinkt meer naar Dortmunder dan naar Parker. Postuum verschijnt binnenkort het laatste Dortmunder-verhaal. Ongezien zou ik zeggen dat het een leuk boek voor jongens is.
 
**********************************
© 2009 Theo Capel
powered by CJ2