 |
 In moeders woonkamer hangt er al jaren een gravure van Jacques-Philippe Lebas, een erfstuk van opa's grootouders die met hun hebben en houden gevlucht waren voor de Franse Revolutie. De graveur werkte toen in dienst van Le Cabinet du Roi.
Toen ik geld wilde schenken aan een ernstig ziek familielid kwam de gedachte in me op om het werk te verkopen, helaas was mijn moeder niet akkoord. Toch zocht ik zonder haar medeweten naar de eventuele waarde van de gravure. En dat viel tegen, ik had gehoopt op een berg geld.
Maar ik was hardnekkig en schreef me in voor een Vlaams tv-programma 'Rijker dan je denkt'. Daar kan je een antiek stuk laten schatten. Een maand later schoof ik aan in een rij van grotendeels wanhopigen die voor hun prullen van miljoenen euro's droomden. Maar er waren ook waardevolle stukken bij natuurlijk die tot duizenden euro's werden getaxeerd. Ik begon dus stilletjes te hopen. Ik zag mensen van allerlei pluimage, een heer met een wandklok, jongetjes met oude Kuifje-strips, alsook chique dames met veel te grote Chinese vazen.
En dan was het aan mij om mijn gravure uit de doeken te doen. De tv-ploeg schaarde zich achter mij en de deskundige. Na een kort stilzwijgen glimlachte de specialist even en zei dat het zoveel waard was als een stuk krantenpapier, waardeloos dus en toen ... werd ik uit mijn nachtmerrie gerukt, badend in het zweet.
De volgende dag belde ik mijn ziek familielid op, wenste hem veel beterschap en grinnikte: sorry maar ik ben armer dan ik denk!
|
|
