In een onbewaakt ogenblik beloofde ik de TV-recensente dat ik een keer zou invallen. Welgemoed zette ik mij aan een poging om elke dag tenminste één programma aandachtig te bekijken. Dat bleek niet mee te vallen. Ik kon mijn gedachten er niet bij houden.

Om te beginnen ging ik een keer echt zitten voor het Journaal van acht uur. Ik kan niet eens zeggen dat het een slecht gemaakt programma is. Het begon met drie serieuze items die ongeveer drie minuten per stuk duurden; goede informatie die redelijk onderhoudend werd gebracht. Het lukte me ernaar te kijken zonder mij te laten afleiden. Maar bij het daarop volgende Kort Nieuws ging het mis. Zonder dat ik een bewuste beslissing nam om dat te doen begon ik na te denken over het stukje dat ik over mijn ervaringen zou schrijven. Pas toen het journaal weer bezig was aan de serieuze onderwerpen drong er ineens iets tot mij door over energieprijzen. O ja, ik zou televisie kijken. Opnieuw deed ik een poging, maar helaas het onderwerp boeide mij niet.

Ik gaf het op. Het journaal bekijken gaat mijn concentratievermogen blijkbaar te boven. Wel nam ik mij voor om het Weerbericht goed te bekijken en te beluisteren. En toen gebeurde er iets dat nog wonderlijker is dan wat me tijdens het journaal zelf was overkomen. Het zou toch mogelijk moeten zijn om die paar minuten informatie in je op te nemen, zodat je weet wat je de andere dag moet aantrekken, maar neen hoor. Een prettig ouderwets ogende mevrouw begon met te vertellen wat voor weer het was geweest. Daar ging het al fout. Ergens in mijn hoofd ging automatisch een schakelaar om, een beschermingsmechanisme tegen informatieoverlast. Maar ik bleef wel alert. Uit iets dat op de kaart achter haar gebeurde, fantastisch al die digitale representatietechnieken, werd mij duidelijk dat ze ging overschakelen naar iets dat echt op een weerbericht ging lijken.

‘Als we dan kijken naar de landen rond de Middellandse Zee,’ zei ze, haar bevallige gestalte omdraaiend. ‘Dan zien we ….. .‘ Klik zei de schakelaar in mijn hoofd weer en nu definitief. Pas bij de afsluiting van het weerbericht was ik er weer bij. Wist ik weer niet wat ik de andere dag zou moeten aantrekken.

Als man moet je natuurlijk wel het Nederlandse voetbal een beetje volgen. De samenvattingen worden nu uitgezonden door Talpa. in het programma De Wedstrijden. Ik hoor daar veel klachten over. Er schijnt zelfs een handtekeningenactie te zijn gestart. De steen des aanstoots is de hoeveelheid overbodige informatie die de kijker krijgt voorgeschoteld. Men wil de hoogtepunten van de wedstrijden zien en niet lastig gevallen worden door reclame, niet ter zake doend geklets en straatopnamen. Ik snap dat bezwaar niet zo erg als het specifiek tegen dit programma wordt geuit. Want alle andere programma’s, beslist niet alleen van Talpa, bestaan toch ook voor minstens 50 % uit non-informatie; zelfs het journaal en het weerbericht! Je moet je kijkgedrag gewoon aanpassen.

Een vriend van me kijkt al jaren niet meer direct naar programma’s over sport. Hij neemt ze op en draait ze af met de afstandsbediening in de hand, steeds verdacht op de mogelijkheid om een stuk versneld door te spoelen. Zelf doe ik zondagavond van 7 tot 8 (nu dus 8.30) tussen de bedrijven door de afwas en ik zet koffie. Van een afstandje hoor ik wel of er iets in aantocht is dat de moeite waard is, en dan ga ik even zitten. Toegegeven, Talpa maakt het wel erg bont. Afgelopen zondag duurde het verslag van de wedstrijd Sparta-Feijenoord een half uur. Het grootste deel werd in beslag genomen door ‘gezellige’ beelden van de mensen die van en naar het stadion kwamen. Gruwelijk, maar ja nu had ik ook nog tijd om de gootsteen te schuren en de kookplaat op te poetsen.

Neen, bij ons thuis ligt Talpa erg goed.

 

****************************************************************

De radio is wel zo informatief. Bijvoorbeeld BNR Nieuwsradio. Ga voor informatie naar www.bn.nl .