archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Tour de France 2013 Katharina Kouwenhoven

1018VG Dumoulin
Nu de Ronde van Spanje op het punt staat te beginnen is het een goed moment om even terug te kijken op de Tour de France van dit jaar. Een leuke Tour, in weerwil van het feit dat de winnaar van de gele trui al in de achtste etappe bekend was (Chris Froome) en de winnaar van de groene trui al na de derde etappe (Peter Sagan).

De start was spectaculair, namelijk op het eiland Corsica, waar de eerste drie etappes gereden werden. Dus deden ze Porto-Vecchio, Bastia en Calvi aan. Ik ben nooit op Corsica geweest (te warm, moeilijk bereikbaar), maar dat is een omissie die goed gemaakt moet worden. Je kunt er tenslotte prachtig wandelen. Op het scherm zag het er al fantastisch uit, in werkelijkheid moet dat onuitspreekbaar mooi zijn.
De tweede etappe op Corsica werd gewonnen door de sympathieke Belg Jan Bakelants, die zich daarmee meteen in de gele trui kon hijsen. Hij is een van de favorieten van de Belgische commentatoren en rijdt in dienst van de kopman van Radio Shack, Andy Schleck, die zelf reed als een oude krant. Radio Shack was weer eens geheel afhankelijk van de grijsaard Jens Voigt, die vast besloten is tot de pensioengerechtigde leeftijd door te fietsen.

Van Corsica stak de hele karavaan over naar Nice voor een ploegentijdrit, die nipt gewonnen werd door het team van Orica Greenedge, voornamelijk bestaande uit Ausies, net voor de gedoodverfde winnaar Omega Pharma/Quick Step. Zodoende reed de Ausie Simon Gerrans twee dagen in de gele trui, waarna hij hem overdroeg aan zijn ploeggenoot Daryl Impey, die daarmee de eerste Zuid-Afrikaanse gele trui drager werd. Het moet niet gekker worden. De tocht van Nice langs de Middelandse Zee was weer schitterend. Ik zag voor het eerst dat daar ook krijtrotsen zijn. Het gemoedelijke gepeddel was afgelopen toen ze Castres bereikten. Toen volgden twee bergetappes en begon de heerschappij van Chris Froome, die de eerste bergrit won en zich daarna geen zorgen meer hoefde te maken. Hoewel.
Na de Pyreneeën was het de beurt aan Bretagne om voor een spectaculaire omgeving te zorgen, Saint Malo en Mont Saint Michel, waar de tijdrit van de elfde etappe eindigde. Je rijdt daar als het ware door de zee op weg naar dat hooggelegen klooster, dat alleen bij eb te bereiken is. Je moet het zien vanuit de verte, want ter plekke is het Volendam en Marken tegelijk.

Nu kwamen er weer een paar zogenaamde overgangsetappes en die zijn vaak saai, want het verloop is tamelijk voorspelbaar. Ik doe er meestal iets bij, maar het blijft opletten, want ook vlakke etappes kunnen spectaculair verlopen, zoals de dertiende etappe, toen Omega Pharma/ Quick Step met behulp van ons Belkin team en een gunstige wind een waaier vormde en het peloton in stukken brak. Wie niet in de voorste waaier zit, is de klos. Dat overkwam Alejandro Valverde, mede doordat hij lek reed, waardoor hij minuten achterstand op liep. Maar ook de sprinter Marcel Kittel, de grote concurrent van Mark Cavendish van Quick Step, die hem al driemaal de etappezege had afgesnoept. Dat was ook de bedoeling van die waaier. Een versnelling van het team Saxo-Tinkoff zorgde er daarna voor dat ook Froome op achterstand kwam. Hij zat alleen en kon de afstand naar de kopgroep niet overbruggen. Froome maakte zich er niet zo druk over. In de bergen kwam alles wel weer goed. Niettemin werd hier getoond dat ook in een vlakke etappe een aanval op de gele trui gedaan kan worden. Houd rekening met de waaierspecialisten van het vlakke land!

Toen was het tijd voor de Mont Ventoux, waar de veertiende etappe na 242,5 km (!) eindigde. Van het aanzien van die hoge, kale berg word ik misselijk en ik beschouw het als sadisme om wielrenners daar overheen te jagen. Het feit dat allerlei idioten die berg voor hun plezier oprijden, doet daar niets aan af.
Na de zeventiende etappe, weer een tijdrit, kwamen er nog drie bergetappes in die onheilspellende Alpen, onder andere een waarin Alpe d'Huez tweemaal opgereden moest worden. De bedenkers van het parcours staan voor niets. Alpe d' Huez wordt al jaren bezet door Nederlanders waar een ernstig steekje aan los is en die de renners ernstig hinderen. Het wordt tijd dat zij achter hoge hekken of in kooien worden opgesloten tijdens deze wedstrijd. Of dat Alpe d'Huez uit het parcours wordt verwijderd.

Die laatste bergetappes was de spanning er al af. Bouke Mollema kwam niet op het podium en Laurtens ten Dam zou niet eindigen bij de eerste tien. Maar ze hebben hun best gedaan en in geen jaren is een Nederlandse kopman zo hoog geeindigd. Exit Robert Geesink.
In deze Tour manifesteerden zich een aantal nieuwe talenten: de Colombiaanse dwerg Nairo Quintano Rojas, de Poolse baby Michal Kwiatkowski en zeker ook ons eigen wonderkind Tom Dumoulin, die net nog bijna de ENECO-tour heeft gewonnen. Daar kunnen we nog van genieten, want hij is intelligent, loopt niet naast zijn schoenen en het is een snoepje. Hij moet alleen naar een betere ploeg.
 
*********************************
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven


© 2013 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Tour de France 2013 Katharina Kouwenhoven
1018VG Dumoulin
Nu de Ronde van Spanje op het punt staat te beginnen is het een goed moment om even terug te kijken op de Tour de France van dit jaar. Een leuke Tour, in weerwil van het feit dat de winnaar van de gele trui al in de achtste etappe bekend was (Chris Froome) en de winnaar van de groene trui al na de derde etappe (Peter Sagan).

De start was spectaculair, namelijk op het eiland Corsica, waar de eerste drie etappes gereden werden. Dus deden ze Porto-Vecchio, Bastia en Calvi aan. Ik ben nooit op Corsica geweest (te warm, moeilijk bereikbaar), maar dat is een omissie die goed gemaakt moet worden. Je kunt er tenslotte prachtig wandelen. Op het scherm zag het er al fantastisch uit, in werkelijkheid moet dat onuitspreekbaar mooi zijn.
De tweede etappe op Corsica werd gewonnen door de sympathieke Belg Jan Bakelants, die zich daarmee meteen in de gele trui kon hijsen. Hij is een van de favorieten van de Belgische commentatoren en rijdt in dienst van de kopman van Radio Shack, Andy Schleck, die zelf reed als een oude krant. Radio Shack was weer eens geheel afhankelijk van de grijsaard Jens Voigt, die vast besloten is tot de pensioengerechtigde leeftijd door te fietsen.

Van Corsica stak de hele karavaan over naar Nice voor een ploegentijdrit, die nipt gewonnen werd door het team van Orica Greenedge, voornamelijk bestaande uit Ausies, net voor de gedoodverfde winnaar Omega Pharma/Quick Step. Zodoende reed de Ausie Simon Gerrans twee dagen in de gele trui, waarna hij hem overdroeg aan zijn ploeggenoot Daryl Impey, die daarmee de eerste Zuid-Afrikaanse gele trui drager werd. Het moet niet gekker worden. De tocht van Nice langs de Middelandse Zee was weer schitterend. Ik zag voor het eerst dat daar ook krijtrotsen zijn. Het gemoedelijke gepeddel was afgelopen toen ze Castres bereikten. Toen volgden twee bergetappes en begon de heerschappij van Chris Froome, die de eerste bergrit won en zich daarna geen zorgen meer hoefde te maken. Hoewel.
Na de Pyreneeën was het de beurt aan Bretagne om voor een spectaculaire omgeving te zorgen, Saint Malo en Mont Saint Michel, waar de tijdrit van de elfde etappe eindigde. Je rijdt daar als het ware door de zee op weg naar dat hooggelegen klooster, dat alleen bij eb te bereiken is. Je moet het zien vanuit de verte, want ter plekke is het Volendam en Marken tegelijk.

Nu kwamen er weer een paar zogenaamde overgangsetappes en die zijn vaak saai, want het verloop is tamelijk voorspelbaar. Ik doe er meestal iets bij, maar het blijft opletten, want ook vlakke etappes kunnen spectaculair verlopen, zoals de dertiende etappe, toen Omega Pharma/ Quick Step met behulp van ons Belkin team en een gunstige wind een waaier vormde en het peloton in stukken brak. Wie niet in de voorste waaier zit, is de klos. Dat overkwam Alejandro Valverde, mede doordat hij lek reed, waardoor hij minuten achterstand op liep. Maar ook de sprinter Marcel Kittel, de grote concurrent van Mark Cavendish van Quick Step, die hem al driemaal de etappezege had afgesnoept. Dat was ook de bedoeling van die waaier. Een versnelling van het team Saxo-Tinkoff zorgde er daarna voor dat ook Froome op achterstand kwam. Hij zat alleen en kon de afstand naar de kopgroep niet overbruggen. Froome maakte zich er niet zo druk over. In de bergen kwam alles wel weer goed. Niettemin werd hier getoond dat ook in een vlakke etappe een aanval op de gele trui gedaan kan worden. Houd rekening met de waaierspecialisten van het vlakke land!

Toen was het tijd voor de Mont Ventoux, waar de veertiende etappe na 242,5 km (!) eindigde. Van het aanzien van die hoge, kale berg word ik misselijk en ik beschouw het als sadisme om wielrenners daar overheen te jagen. Het feit dat allerlei idioten die berg voor hun plezier oprijden, doet daar niets aan af.
Na de zeventiende etappe, weer een tijdrit, kwamen er nog drie bergetappes in die onheilspellende Alpen, onder andere een waarin Alpe d'Huez tweemaal opgereden moest worden. De bedenkers van het parcours staan voor niets. Alpe d' Huez wordt al jaren bezet door Nederlanders waar een ernstig steekje aan los is en die de renners ernstig hinderen. Het wordt tijd dat zij achter hoge hekken of in kooien worden opgesloten tijdens deze wedstrijd. Of dat Alpe d'Huez uit het parcours wordt verwijderd.

Die laatste bergetappes was de spanning er al af. Bouke Mollema kwam niet op het podium en Laurtens ten Dam zou niet eindigen bij de eerste tien. Maar ze hebben hun best gedaan en in geen jaren is een Nederlandse kopman zo hoog geeindigd. Exit Robert Geesink.
In deze Tour manifesteerden zich een aantal nieuwe talenten: de Colombiaanse dwerg Nairo Quintano Rojas, de Poolse baby Michal Kwiatkowski en zeker ook ons eigen wonderkind Tom Dumoulin, die net nog bijna de ENECO-tour heeft gewonnen. Daar kunnen we nog van genieten, want hij is intelligent, loopt niet naast zijn schoenen en het is een snoepje. Hij moet alleen naar een betere ploeg.
 
*********************************
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
© 2013 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2