archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Bikkelacht Katharina Kouwenhoven

1607VG Bikkel8Vorige week kreeg ik van een vriend een oud exemplaar van Bikkelacht, Olofspoort Magazine no 63. Het bijzondere van dit exemplaar is, dat de redactieleden Rogier Proper en Frits Boer voor dit nummer twee weken in de petoet hebben gezeten, veroordeeld wegens majesteitschennis. Wie weet nu nog wat dat is?

Olofspoort was een studentenvereniging voor jongeren die afkerig waren van het Amsterdams Studenten Corps, en die het fameuze dispuut BAART voortbracht. Dat publiceerde recentelijk nog een overzicht van haar mediabijdragen, onder de titel ‘Het Dispuut BAART’. Zo’n studentenvereniging moet natuurlijk een clubblad hebben, zoals de voetbalvereniging dat heeft en menig andere vereniging die iets te communiceren heeft. Voor de Olofspoort was dat aanvankelijk Kaas en Brood, een blaadje waar ik me niets van herinner, maar dat wel vooral uit clubnieuws zal hebben bestaan.

Na een coupe van Rogier Proper, die graag een blaadje wilde maken en al het knip- en plakwerk verrichtte, verscheen het als Bikkelacht. Naast Rogier Proper en Frits Boer bestond de redactie verder nog uit onze gewaarde medewerker Hans Knegtmans, die onder de naam K. Grijpsma over jazz (!) schreef. De redactie en de meeste medewerkers werden gerekruteerd uit het dispuut BAART. Verder sta ik in het colofon vermeld als redaktiesecretaresse. Wat ik daarvoor deed en of ik wel iets deed staat me niet meer bij. Ik kwam niet uit dat dispuut, want BAART was een jongensclub.

Wat was er nu met dat nummer dat zoveel commotie wekte bij de autoriteiten dat er jonge mensen voor moesten worden opgesloten? Wel no 63 bevatte een middenpagina met de PLEE MEID van het jaar, een goed gevulde jonge vrouw, die haar ampele boezem niet met haar armen kon bedekken. Ze droeg handschoenen, laarzen en een soort voetbalbroekje (erop getekend) en hield een degen in haar hand waaraan een wimpel was getekend, die de kleuren rood, wit, blauw suggereerde. De aanstoot werd echter vooral veroorzaakt doordat deze schaars geklede jonge vrouw iets weg had van de toenmalige prinses Beatrix. Niet dat ze op elkaar leken als twee druppels water, maar een vage overeenkomst was er, zeker voor bijziende magistraten.

Op de cover stond nota bene wel een deel van een foto van Beatrix met op haar hoofd een paar nazi-achtige politiemannen. Een illustratie van Willem (Bernard Holtrop) die nooit te beroerd was een bijdrage te leveren. Deze passeerde echter moeiteloos de gevoelige tenen van de autoriteiten.

Op Bikkelacht kon je je abonneren voor f 7,50 een heel jaar lang (acht nummers, losse nummers 75 ct). Ik vraag me af of ooit iemand dat gedaan heeft. Wel stonden er advertenties in en daar zou Beer Meijer verantwoordelijk voor geweest zijn. En Tineke Funhoff had alles uitgetypt. Het blad stond vol onzin en nepnieuws, dus je wist nooit waar je aan toe was. Maar het zag er leuk uit. Mijn eigen exemplaar ben ik allang kwijt. Ik had nooit enig idee wat zulk oud papier later nog voor betekenis kon krijgen. Er is echter vast wel een archief waar die Bikkelachten in zijn opgeslagen en binnenkort zal zich wel een kleinkind melden dat er een boek over wil schrijven.

-----
Het plaatje is van de schrijfster


© 2019 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Bikkelacht Katharina Kouwenhoven
1607VG Bikkel8Vorige week kreeg ik van een vriend een oud exemplaar van Bikkelacht, Olofspoort Magazine no 63. Het bijzondere van dit exemplaar is, dat de redactieleden Rogier Proper en Frits Boer voor dit nummer twee weken in de petoet hebben gezeten, veroordeeld wegens majesteitschennis. Wie weet nu nog wat dat is?

Olofspoort was een studentenvereniging voor jongeren die afkerig waren van het Amsterdams Studenten Corps, en die het fameuze dispuut BAART voortbracht. Dat publiceerde recentelijk nog een overzicht van haar mediabijdragen, onder de titel ‘Het Dispuut BAART’. Zo’n studentenvereniging moet natuurlijk een clubblad hebben, zoals de voetbalvereniging dat heeft en menig andere vereniging die iets te communiceren heeft. Voor de Olofspoort was dat aanvankelijk Kaas en Brood, een blaadje waar ik me niets van herinner, maar dat wel vooral uit clubnieuws zal hebben bestaan.

Na een coupe van Rogier Proper, die graag een blaadje wilde maken en al het knip- en plakwerk verrichtte, verscheen het als Bikkelacht. Naast Rogier Proper en Frits Boer bestond de redactie verder nog uit onze gewaarde medewerker Hans Knegtmans, die onder de naam K. Grijpsma over jazz (!) schreef. De redactie en de meeste medewerkers werden gerekruteerd uit het dispuut BAART. Verder sta ik in het colofon vermeld als redaktiesecretaresse. Wat ik daarvoor deed en of ik wel iets deed staat me niet meer bij. Ik kwam niet uit dat dispuut, want BAART was een jongensclub.

Wat was er nu met dat nummer dat zoveel commotie wekte bij de autoriteiten dat er jonge mensen voor moesten worden opgesloten? Wel no 63 bevatte een middenpagina met de PLEE MEID van het jaar, een goed gevulde jonge vrouw, die haar ampele boezem niet met haar armen kon bedekken. Ze droeg handschoenen, laarzen en een soort voetbalbroekje (erop getekend) en hield een degen in haar hand waaraan een wimpel was getekend, die de kleuren rood, wit, blauw suggereerde. De aanstoot werd echter vooral veroorzaakt doordat deze schaars geklede jonge vrouw iets weg had van de toenmalige prinses Beatrix. Niet dat ze op elkaar leken als twee druppels water, maar een vage overeenkomst was er, zeker voor bijziende magistraten.

Op de cover stond nota bene wel een deel van een foto van Beatrix met op haar hoofd een paar nazi-achtige politiemannen. Een illustratie van Willem (Bernard Holtrop) die nooit te beroerd was een bijdrage te leveren. Deze passeerde echter moeiteloos de gevoelige tenen van de autoriteiten.

Op Bikkelacht kon je je abonneren voor f 7,50 een heel jaar lang (acht nummers, losse nummers 75 ct). Ik vraag me af of ooit iemand dat gedaan heeft. Wel stonden er advertenties in en daar zou Beer Meijer verantwoordelijk voor geweest zijn. En Tineke Funhoff had alles uitgetypt. Het blad stond vol onzin en nepnieuws, dus je wist nooit waar je aan toe was. Maar het zag er leuk uit. Mijn eigen exemplaar ben ik allang kwijt. Ik had nooit enig idee wat zulk oud papier later nog voor betekenis kon krijgen. Er is echter vast wel een archief waar die Bikkelachten in zijn opgeslagen en binnenkort zal zich wel een kleinkind melden dat er een boek over wil schrijven.

-----
Het plaatje is van de schrijfster
© 2019 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2