archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Graves, Paddo's en Religie Willem Minderhout

0412VG LitWM
Robert Graves was een uiterst productief schrijver van en over van alles en nog wat. De Oudheid was een terugkerend thema. Naast de boeken over keizer Claudius schreef hij bijvoorbeeld een roman over het leven van de Byzantijnse graaf Belisarius en over Jezus, en hij vertaalde klassieke teksten. Ik heb dat allemaal, op zijn Suetonius en Apuleius vertaling na, niet gelezen.Van zijn talloze gedichten ken ik er maar een paar die in verzamelbundels terecht zijn gekomen. In zijn bibliografie lees ik dat hij ook A Pamphlet Against Anthologies geschreven heeft, dus dat moet hem verdriet doen.

Wel ben ik toevallig in het bezit gekomen van zijn ‘Greek Myths’. Een prachtig exemplaar. Op het schutblad is namelijk een Ex Libris geplakt waarop een draak met een hondenkop staat afgebeeld die een brandende fakkel vasthoudt. ‘Property of the marine society,’ staat erop. ‘Any unauthorised person found in the possession of this book is liable to prosecution’. Het feit dat mijn vader ooit zeeman was kan daar iets mee te maken hebben, dus ik hoop dat u het niet doorvertelt.

Graves reconstrueert in dit boek alle bekende en minder bekende Griekse mythen aan de hand van antieke bronnen en met veel verduidelijkende en becommentariërende voetnoten. Ik vind het prachtig, maar volgens de in de Wikipedia geciteerde classici Robin Hard en H.J. Rose is Graves’ boek: ‘attractive reading and conveys much solid information, but should be approached with extreme caution nonetheless’.

In mijn editie van 1969 heeft Graves een nieuw voorwoord toegevoegd. Hij meent namelijk ontdekt te hebben dat de extase waarin de wijngod Dionysus en zijn volgelingen door het land trokken niet alleen aan wijn te wijten kan zijn geweest. Saters, centaurs en maenaden zouden zich vooral te buiten zijn gegaan aan een speciale paddenstoel: de amanita muscaria, oftewel de vliegenzwam. Ambrozijn, het voedsel van de goden, zou in werkelijkheid deze paddenstoel zijn geweest. Hij voert tal van bewijzen aan voor zijn stelling. Afbeeldingen van de vliegenzwam blijken voor te komen op Etruskische spiegels en Griekse vazen, Tantalos zou de gramschap van de goden over zich uitgeroepen door zijn ambrozijn met stervelingen te delen en tijdens de Orphische en Eleusische Mysterieën zouden de gelovigen massaal aan het trippen zijn geslagen.

Het historische bewijsmateriaal dat Graves naar voren brengt vind ik heel overtuigend. Het belangrijkste bewijs lijkt echter te bestaan uit de ervaringen die Robert Graves zelf met het eten van paddenstoelen (de Mexicaanse psylocibe) heeft gehad. Uit deze ervaring leidt hij af dat de Europese en de Mexicaanse ideeën over hemel en hel ontleend zijn aan het gebruik van paddo’s. Hij ziet ook grote overeenkomsten tussen de Griekse god Dionysus en de Azteekse god Tlaloc.

Uit eigen ervaring kan ik Graves’ stelling alleen maar beamen. Ik ben zelf niet bepaald religieus aangelegd, al heb ik een heilig ontzag voor Spinoza’s ‘Naturende Natuur’. Ik heb echter, toen ik mij als vroege twintiger wel eens te buiten ging aan ‘psylo’ en ‘kaalkopjes’, een aantal zeer intense religieuze ervaringen gehad. Dat was voor mij, nadat ik weer op aarde was teruggekeerd, geen reden om mijn ongeloof vaarwel te zeggen. In tegendeel. Het was voor mij een bewijs dat religie het product is van een – op zich niet onprettige – storing van de stofwisseling in de hersenen.

In de NRC van 23 juli 2006 stond een bericht over een experiment op de Johns Hopkins Universiteit in de VS dat dat bevestigt. ‘Een drugssessie met psylocibine, de werkzame stof uit paddo’s, kan een religieuze ervaring opwekken’. (...) ‘De mensen, die geselecteerd waren omdat ze veel met religie of mystiek bezig waren, vonden het indrukwekkend: 22 van de 36 rapporteerden een ‘complete mystieke ervaring’, na de paddopil.’

Hallucinaties blijven een interessant fenomeen. Niet voor niets heet het eerste hoofdstuk van Daniel Dennetts ‘Consciousness Explained’ ’How are hallucinations possible?’

Toch vreemd dat het juist Christelijke ministers zijn die paddo’s willen verbieden.

Bron:
Robert Graves, Greek Myths. London: Cassell, 1969 (1958).

Bio- en bibliografische gegevens over Robert Graves vindt u hier:
http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Graves
 
*******************************************
Literatuur en beeldende kunst onder één dak
bij Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag.


© 2007 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Graves, Paddo's en Religie Willem Minderhout
0412VG LitWM
Robert Graves was een uiterst productief schrijver van en over van alles en nog wat. De Oudheid was een terugkerend thema. Naast de boeken over keizer Claudius schreef hij bijvoorbeeld een roman over het leven van de Byzantijnse graaf Belisarius en over Jezus, en hij vertaalde klassieke teksten. Ik heb dat allemaal, op zijn Suetonius en Apuleius vertaling na, niet gelezen.Van zijn talloze gedichten ken ik er maar een paar die in verzamelbundels terecht zijn gekomen. In zijn bibliografie lees ik dat hij ook A Pamphlet Against Anthologies geschreven heeft, dus dat moet hem verdriet doen.

Wel ben ik toevallig in het bezit gekomen van zijn ‘Greek Myths’. Een prachtig exemplaar. Op het schutblad is namelijk een Ex Libris geplakt waarop een draak met een hondenkop staat afgebeeld die een brandende fakkel vasthoudt. ‘Property of the marine society,’ staat erop. ‘Any unauthorised person found in the possession of this book is liable to prosecution’. Het feit dat mijn vader ooit zeeman was kan daar iets mee te maken hebben, dus ik hoop dat u het niet doorvertelt.

Graves reconstrueert in dit boek alle bekende en minder bekende Griekse mythen aan de hand van antieke bronnen en met veel verduidelijkende en becommentariërende voetnoten. Ik vind het prachtig, maar volgens de in de Wikipedia geciteerde classici Robin Hard en H.J. Rose is Graves’ boek: ‘attractive reading and conveys much solid information, but should be approached with extreme caution nonetheless’.

In mijn editie van 1969 heeft Graves een nieuw voorwoord toegevoegd. Hij meent namelijk ontdekt te hebben dat de extase waarin de wijngod Dionysus en zijn volgelingen door het land trokken niet alleen aan wijn te wijten kan zijn geweest. Saters, centaurs en maenaden zouden zich vooral te buiten zijn gegaan aan een speciale paddenstoel: de amanita muscaria, oftewel de vliegenzwam. Ambrozijn, het voedsel van de goden, zou in werkelijkheid deze paddenstoel zijn geweest. Hij voert tal van bewijzen aan voor zijn stelling. Afbeeldingen van de vliegenzwam blijken voor te komen op Etruskische spiegels en Griekse vazen, Tantalos zou de gramschap van de goden over zich uitgeroepen door zijn ambrozijn met stervelingen te delen en tijdens de Orphische en Eleusische Mysterieën zouden de gelovigen massaal aan het trippen zijn geslagen.

Het historische bewijsmateriaal dat Graves naar voren brengt vind ik heel overtuigend. Het belangrijkste bewijs lijkt echter te bestaan uit de ervaringen die Robert Graves zelf met het eten van paddenstoelen (de Mexicaanse psylocibe) heeft gehad. Uit deze ervaring leidt hij af dat de Europese en de Mexicaanse ideeën over hemel en hel ontleend zijn aan het gebruik van paddo’s. Hij ziet ook grote overeenkomsten tussen de Griekse god Dionysus en de Azteekse god Tlaloc.

Uit eigen ervaring kan ik Graves’ stelling alleen maar beamen. Ik ben zelf niet bepaald religieus aangelegd, al heb ik een heilig ontzag voor Spinoza’s ‘Naturende Natuur’. Ik heb echter, toen ik mij als vroege twintiger wel eens te buiten ging aan ‘psylo’ en ‘kaalkopjes’, een aantal zeer intense religieuze ervaringen gehad. Dat was voor mij, nadat ik weer op aarde was teruggekeerd, geen reden om mijn ongeloof vaarwel te zeggen. In tegendeel. Het was voor mij een bewijs dat religie het product is van een – op zich niet onprettige – storing van de stofwisseling in de hersenen.

In de NRC van 23 juli 2006 stond een bericht over een experiment op de Johns Hopkins Universiteit in de VS dat dat bevestigt. ‘Een drugssessie met psylocibine, de werkzame stof uit paddo’s, kan een religieuze ervaring opwekken’. (...) ‘De mensen, die geselecteerd waren omdat ze veel met religie of mystiek bezig waren, vonden het indrukwekkend: 22 van de 36 rapporteerden een ‘complete mystieke ervaring’, na de paddopil.’

Hallucinaties blijven een interessant fenomeen. Niet voor niets heet het eerste hoofdstuk van Daniel Dennetts ‘Consciousness Explained’ ’How are hallucinations possible?’

Toch vreemd dat het juist Christelijke ministers zijn die paddo’s willen verbieden.

Bron:
Robert Graves, Greek Myths. London: Cassell, 1969 (1958).

Bio- en bibliografische gegevens over Robert Graves vindt u hier:
http://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Graves
 
*******************************************
Literatuur en beeldende kunst onder één dak
bij Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag.
© 2007 Willem Minderhout
powered by CJ2