 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Naar de film | ||||
| Kiefer in 3D | Dik Kruithof | |||
 Anselm Kiefer is een van de grootste levende kunstenaars van Duitsland. Er is een tentoonstelling van zijn werk in Museum Voorlinden en er is ook een 3D-documentaire over hem die in veel bioscopen draait. Wij zijn daar heen geweest. Wij hebben Kiefer in december 2010 voor het eerst gezien in een grote tentoonstelling in Antwerpen en zijn hem sinds die ervaring hoog gaan waarderen. In 2006 had hij ook een grote tentoonstelling in het Guggenheim in Bilbao, wat toen niet op onze weg lag, maar wat wel de aanleiding was voor het uitbrengen van het grootste boek dat ik ooit gekocht heb. Hij had Duitsland al in 1993 verlaten en een grote werkruimte in Barzac in Zuid-Frankrijk gevonden die inmiddels in zijn geheel te bezichtigen is. In 2009 verhuisde hij zijn atelier naar een gigantisch leegstaand depot van het warenhuis Samaritaine in de voorstad Croissy van Parijs. Geregeld is nog ergens werk van hem te zien: wij zagen hem nog onder meer in Berlijn, Venetië, Londen, Antwerpen en Amsterdam. Wat er allemaal gebeurt in Parijs, daar geeft de documentaire nu een duidelijk antwoord op en is gedeeltelijk te zien in Wassenaar.In Parijs Kiefers schilderijen worden steeds groter. Vorig jaar zijn die nog te zien geweest op een speciale tentoonstelling bij de Biënnale in Venetië. In zijn installaties, bouwwerken en beelden laat hij nog steeds zijn grenzeloze fantasie zien. Het meest verbazingwekkend vond ik de enorme productie die hij gehad heeft de afgelopen tien jaar. Hoewel, waarschijnlijk lijkt het ook meer omdat hij soms jaren bezig is met zijn werk, het is voor hem nooit ‘af’. Daar kan  hij in interviews mooi over uitweiden. Hij vindt zich zelf geen echte kunstenaar, want er is altijd wel iets te verbeteren aan zijn werk, zegt hij. 'Verbeteren' probeert hij vaak door zijn kunstwerken bloot te stellen aan vuur of aan de weersomstandigheden. Het materiaal waaruit veel van zijn werk is opgebouwd - aarde en natuurlijke stoffen - leent zich ook wel voor zo'n ruige aanpak. Zo werkt hij, zeker in zijn installaties, heel veel met lood: een boekenkast vol met gigantische boeken van lood met verbrande teksten erin; vliegtuigmodellen van lood. Ook is hij zelden tevreden met een enkel exemplaar: veel fietsen tot op het meest wezenlijke ontdaan van alles wat niet nodig is om te rijden, veel bedden met ook weer dekens van lood. Sommige werken in de documentaire herken ik uit het boek over de tentoonstelling in Guggenheim in 2006. Blijkbaar vond hij die werken nog niet 'af' en heeft hij ze mee terug genomen om er verder aan te knutselen. In zijn gigantische magazijn staan oud, vernieuwd en nieuw werk dat – zo blijkt uit de interviews in de documentaire – steeds weer teruggrijpt op zijn jeugdherinneringen aan het kapot gebombardeerde Duitsland waarin hij opgroeide. Het aangrijpende slotbeeld van de film van Wim Wenders is dan ook een 78-jarige Anselm Kiefer van nu die als een koorddanser op een koord boven de naoorlogse ruïnes loopt. Het is een prachtige film over een groot kunstenaar. De beelden komen overweldigend over. Ook zonder 3D-bril. ---------- De illustraties zijn geleverd door de schrijver. |
||||
| © 2023 Dik Kruithof | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||