archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug
Schets voor twee dames Hans Knegtmans

1702VG Instinct1De openingsfilm van het recente Nederlands Film Festival was de speelfilm Instinct. Die kwam echter niet in aanmerking voor een Gouden Kalf, de hoofdprijs. Zo staat het nu eenmaal in de reglementen: alleen films met een bioscooprelease komen daarvoor in aanmerking. In plaats daarvan mag de film wel aanschuiven bij de Oscarnominaties van volgend voorjaar. Dat is natuurlijk een hele eer.

Wie echter de tegenkandidaten tegen het licht houdt, ziet onmiddellijk dat de debuutfilm van Halina Reijn geen schijn van kans maakt en zeker niet op de hoofdprijs. Die gaat naar Parasite van de Koreaanse filmmaker Bong Joon-Hoo. Zeker, dat is een boude voorspelling, gegeven dat ik nog geen minuut van die film heb gezien. Maar dat maakt niets uit. Ik ken zijn eerdere werk (The Host, Snowpiercer, Memories of Murder) en die films steken stuk voor stuk Instinct in hun zak.

Het is niet anders. Wat moeten we met de film an sich? Het verhaal draait om de serieverkrachter Idris (Marwan Kenzari), die hoopt ooit eens zonder begeleiding van een TBS-er een weekendje eropuit te mogen. Nicoline, zijn superviseuse in de Tbs-kliniek (Carice van Houten), is daar mordicus op tegen. Mogelijk door eigen ervaringen ruikt zij sociopaten op afstand. Hun gezamenlijke gekibbel – met vooral van de kant van Idris1702VG Instinct2 seksueel getinte steken onder water – eindigt er meestal mee dat zij het verbale strijdperk verlaat. Nee, het is daar geen pretje en je verwacht dat elk moment de vlam in de pan kan slaan. Dat hun professionele relatie niet zo eenduidig ligt als misschien zou moeten, wordt zichtbaar tijdens een groepsuitje naar het strand. Eerst Idris en dan Nicoline knijpen er tussenuit en dan blijkt dat achter hun schijnbare gejen heel andere emoties schuilgaan.

Natuurlijk hebben wij allemaal in de bios, of op video, talloze relatieconflicten gezien – al dan niet met machtsverschil tussen de partners – en het gedoe van Idris en Nicoline schreeuwt om een verklaring die iets over de betrokkenen onthult. Helaas, die krijgen we niet. Nog straffere kost is dat tijdens groepsvergaderingen op de TBS-vloeren alle aanwezigen Idris afschilderen als een model-gevangene, waar geen greintje kwaad in zit. De enige die daar fel tegenin gaat is, jawel, Nicoline.

Het is me wat. En dat terwijl ik coscenarist Esther Gerritsen uit haar romans en columns ken als een milde en vaak geestige observator van het menselijk gedrag. Je raakt benieuwd naar de tekst van haar discussies met regisseur Reijn. Waarschijnlijk zijn die interessanter dan de film.

-----
De plaatjes komen van Filmdepot


© 2019 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -
Vermaak en Genot > Naar de film
Schets voor twee dames Hans Knegtmans
1702VG Instinct1De openingsfilm van het recente Nederlands Film Festival was de speelfilm Instinct. Die kwam echter niet in aanmerking voor een Gouden Kalf, de hoofdprijs. Zo staat het nu eenmaal in de reglementen: alleen films met een bioscooprelease komen daarvoor in aanmerking. In plaats daarvan mag de film wel aanschuiven bij de Oscarnominaties van volgend voorjaar. Dat is natuurlijk een hele eer.

Wie echter de tegenkandidaten tegen het licht houdt, ziet onmiddellijk dat de debuutfilm van Halina Reijn geen schijn van kans maakt en zeker niet op de hoofdprijs. Die gaat naar Parasite van de Koreaanse filmmaker Bong Joon-Hoo. Zeker, dat is een boude voorspelling, gegeven dat ik nog geen minuut van die film heb gezien. Maar dat maakt niets uit. Ik ken zijn eerdere werk (The Host, Snowpiercer, Memories of Murder) en die films steken stuk voor stuk Instinct in hun zak.

Het is niet anders. Wat moeten we met de film an sich? Het verhaal draait om de serieverkrachter Idris (Marwan Kenzari), die hoopt ooit eens zonder begeleiding van een TBS-er een weekendje eropuit te mogen. Nicoline, zijn superviseuse in de Tbs-kliniek (Carice van Houten), is daar mordicus op tegen. Mogelijk door eigen ervaringen ruikt zij sociopaten op afstand. Hun gezamenlijke gekibbel – met vooral van de kant van Idris1702VG Instinct2 seksueel getinte steken onder water – eindigt er meestal mee dat zij het verbale strijdperk verlaat. Nee, het is daar geen pretje en je verwacht dat elk moment de vlam in de pan kan slaan. Dat hun professionele relatie niet zo eenduidig ligt als misschien zou moeten, wordt zichtbaar tijdens een groepsuitje naar het strand. Eerst Idris en dan Nicoline knijpen er tussenuit en dan blijkt dat achter hun schijnbare gejen heel andere emoties schuilgaan.

Natuurlijk hebben wij allemaal in de bios, of op video, talloze relatieconflicten gezien – al dan niet met machtsverschil tussen de partners – en het gedoe van Idris en Nicoline schreeuwt om een verklaring die iets over de betrokkenen onthult. Helaas, die krijgen we niet. Nog straffere kost is dat tijdens groepsvergaderingen op de TBS-vloeren alle aanwezigen Idris afschilderen als een model-gevangene, waar geen greintje kwaad in zit. De enige die daar fel tegenin gaat is, jawel, Nicoline.

Het is me wat. En dat terwijl ik coscenarist Esther Gerritsen uit haar romans en columns ken als een milde en vaak geestige observator van het menselijk gedrag. Je raakt benieuwd naar de tekst van haar discussies met regisseur Reijn. Waarschijnlijk zijn die interessanter dan de film.

-----
De plaatjes komen van Filmdepot
© 2019 Hans Knegtmans
powered by CJ2