Tot mijn verbazing bleek onlangs dat er best veel mensen zijn, die nog nooit van Shane MacGowan hebben gehoord. Dat hij nu dood is zal de mensen die wel van hem gehoord hebben niet echt verrassen. Misschien, dat het eerder vreemd gevonden zal worden dat hij ondanks zijn stijl van leven toch nog bijna 65 is geworden. Drank en drugs en verwaarlozing (hij heeft jaren zonder tanden en kiezen rondgelopen), slechte begeleiding ook als je het mij vraagt. Het was allemaal niet zo best. Maar de muziek was geweldig. Hij was zanger van The Pogues en de liedjesschrijver. De grootste hit van The Pogues was Fairytale of New York. Het is geschreven door MacGowan en  Jem Finer, één van de Pogues. Het is een kerstliedje. Een duet, in de oorspronkelijke versie met Kirsty MacColl:  Fairytale - live. Het begint heel schattig, maar gaat al snel over in de Ierse postpunkstijl van The Pogues. Een stijl die ook goed past bij de nogal vrijmoedige tekst (die dan ook bij sommige gelegenheden enigszins gekuist is geweest). Dat het een kerstliedje is is nogal bijzonder. Shane is geboren op eerste kerstdag en zijn dood viel ook in de kersttijd. En het blijkt ook heel dansbaar te zijn. Zie de clip van die versie. Fairytale of New York bij de begrafenis van Shane MacGowan. Brok in de keel.

Bij mij thuis waren we ook nogal onder de indruk van Shane’s duet met Máire (ze heet soms ook Moya) Brennan van Clannad uit de lieve film Circle of Friends:  Máire (Moya) Brennan & Shane MacGowan - You're the One. En ook dat lied is bij zijn begrafenis gezongen, laat de clip maar even staan.