archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 4
5 juli 2007
Beschouwingen > Bij ons in de straat delen printen terug
Buurman Katinka de Roode

0417BS StraatKR
Ik durf mijn balkon niet op.
Buiten is van de buren. Hij van linksonder zit op zijn praatstoel, heeft me – zonder dat we dat beiden wilden – al op de hoogte gesteld van hoe zijn poes hem ‘s ochtends wakker likt, hoe zijn baas hem ondermijnt, hoe je het beste spaghettisaus kunt maken. De mensen tegen wie hij praat fungeren slechts als medium. Via hen komen zijn boodschappen letterlijk – de kaas was een koopje - en figuurlijk tot mij door.

Gisteren kocht ik een regenboog aan bloemen en het prille perkgoed gaf mijn bejaard grijze balkon de facelift die het nodig had. Lijdzaam zie ik toe hoe ze nu staan te verdorren, mijn fleurige vriendjes, en vermoeid de kopjes laten hangen onder zijn gekwebbel. Och, sprak hij maar met consumptie dan had die waterval van woorden tenminste nog een functie gehad en hen kunnen redden van verdrogingsdood.

Natuurlijk kan ik naar buiten stappen, rug recht en borsten vooruit. Met een kordaat ‘goedemiddag’ een eventueel gesprek met hem in 1 woord beginnen en beëindigen. Even zal hij er dan het zwijgen toe doen, kijken hoe ik mijn bloemen teer over de blaadjes aai, ze troostend toe spreek: ‘Stil maar, stil maar, het is al voorbij.’ Maar dan zal hij het toch niet kunnen laten en beginnen over hoe goed ze erbij staan, vooral de geraniums. En dat zijn moeder – God hebbe haar ziel – die ook altijd zo mooi vond. En dat hij nu iedere sterfdag met een rooie bij haar graf staat. ‘Ik heb hier een blom voor mijn moe-hoeder, die hoog in de hee-eemel is…….’ Tranen zullen opwellen en met de woorden mee stromen over wangen en lippen heen, om hem uiteindelijk watertrappelend in zijn eigen poel van verdriet te laten.

Nee, mij niet gezien. Morgen zal ik een tuinslang kopen zodat ik voortaan vanuit de keuken mijn bloemenkinderen van levenselixer kan voorzien. Buurman zal alleen nog maar spuitend water naar buiten zien komen. Heeft-tie meteen weer wat om over te praten…
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472



© 2007 Katinka de Roode meer Katinka de Roode - meer "Bij ons in de straat" -
Beschouwingen > Bij ons in de straat
Buurman Katinka de Roode
0417BS StraatKR
Ik durf mijn balkon niet op.
Buiten is van de buren. Hij van linksonder zit op zijn praatstoel, heeft me – zonder dat we dat beiden wilden – al op de hoogte gesteld van hoe zijn poes hem ‘s ochtends wakker likt, hoe zijn baas hem ondermijnt, hoe je het beste spaghettisaus kunt maken. De mensen tegen wie hij praat fungeren slechts als medium. Via hen komen zijn boodschappen letterlijk – de kaas was een koopje - en figuurlijk tot mij door.

Gisteren kocht ik een regenboog aan bloemen en het prille perkgoed gaf mijn bejaard grijze balkon de facelift die het nodig had. Lijdzaam zie ik toe hoe ze nu staan te verdorren, mijn fleurige vriendjes, en vermoeid de kopjes laten hangen onder zijn gekwebbel. Och, sprak hij maar met consumptie dan had die waterval van woorden tenminste nog een functie gehad en hen kunnen redden van verdrogingsdood.

Natuurlijk kan ik naar buiten stappen, rug recht en borsten vooruit. Met een kordaat ‘goedemiddag’ een eventueel gesprek met hem in 1 woord beginnen en beëindigen. Even zal hij er dan het zwijgen toe doen, kijken hoe ik mijn bloemen teer over de blaadjes aai, ze troostend toe spreek: ‘Stil maar, stil maar, het is al voorbij.’ Maar dan zal hij het toch niet kunnen laten en beginnen over hoe goed ze erbij staan, vooral de geraniums. En dat zijn moeder – God hebbe haar ziel – die ook altijd zo mooi vond. En dat hij nu iedere sterfdag met een rooie bij haar graf staat. ‘Ik heb hier een blom voor mijn moe-hoeder, die hoog in de hee-eemel is…….’ Tranen zullen opwellen en met de woorden mee stromen over wangen en lippen heen, om hem uiteindelijk watertrappelend in zijn eigen poel van verdriet te laten.

Nee, mij niet gezien. Morgen zal ik een tuinslang kopen zodat ik voortaan vanuit de keuken mijn bloemenkinderen van levenselixer kan voorzien. Buurman zal alleen nog maar spuitend water naar buiten zien komen. Heeft-tie meteen weer wat om over te praten…
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472

© 2007 Katinka de Roode
powered by CJ2