archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 4
19 april 2007
Bezigheden > In de tuin delen printen terug
Waar is de mol? Theo Capel

0001 BZ Capel
Natuurlijk had ik in de gazons van de omringende volkstuinen wel de molshopen gezien. Ze waren van een omvang dat je er nauwelijks meer een berg van hoefde te maken. Een buurman wiens trots op zijn tuinarbeid was gekrenkt, had onmiddellijk een klem gezet en vertelde dat hij in geen tijd een mol die groter was dan een rat had weten uit te schakelen. Zolang mijn grasveld alleen nog maar als plan bestond, was het niet mijn probleem, maar toen mijn grindpaadje diverse malen werd ondergraven, had ik beter moeten weten.

April is een goede maand om gras te zaaien. De temperatuur stijgt en er valt af en toe een buitje, zeggen ze. Maar over het weer zeggen ze zo veel en dat er opeens een zomerse temperatuur heerst en geen druppel valt, moet je maar accepteren. Dan maar sproeien en hopen dat het graszaad alsnog ontkiemt. Dat is een bijkomend probleem. Hoofdzaak was het hoopje rulle aarde in de vlakke, aangeharkte en aangestampte grond. De mol was gearriveerd.

De schade viel nog te overzien. Hij had zijn entree gemaakt in het uiterste hoekje van het gazon in wording, als een badgast die met zijn voet de temperatuur van het zeewater uitprobeert. Het wachten was op de doorsteek naar het midden.
'Het is een eindgang,' zei de ervaren buurman die met zijn klem kwam aanzetten en met mijn plantschepje enige ruimte schiep om hem recht voor de opening te kunnen plaatsen.
Het moest rustig worden in de tuin. Lopen veroorzaakte trillingen in de grond die het beest opving en zou afschrikken. Misschien was hij nog meer van de klem geschrokken, want hij bleef weg, uiteraard tot de klem werd weggehaald. De volgende dag had hij weer de grond op dezelfde plaats omhoog gewerkt. Ze zeggen dat een mol praktisch blind is, maar het lijkt erop dat er bij mij een exemplaar rondloopt dat kan zien. De klem staat er weer, maar het lijkt voorlopig symboolpolitiek.

Of het gazon aanslaat, is afwachten, maar in de rest van de tuin begint alles uit te lopen, met uiteraard het onkruid voorop. In het tijdsbestek van een ruime week is opeens de haagbeuk weer frisgroen geworden. Het lint van blauwe druifjes staat in volle bloei. Het was de bedoeling dat het min of meer zou samenvallen met de lange rij witte hyacinten die ik vorig seizoen had geplant. Dat is op de tast aardig gelukt. Nu ga ik op zoek naar lage, rode tulpen, naar een soort die voor verwildering geschikt is, om zo de suggestie van de Nederlandse vlag in de tuin te kunnen krijgen. Dat wordt het eerste karweitje in de herfst.
Voorlopig is er nog genoeg werk voor alledag. Mijn huisje moet bijvoorbeeld ook nog een keer extra in de verf worden gezet. En in de pauzes kan ik wat verder lezen in Tuin in de branding.

In het boek zijn de stukken gebundeld die een groepje Amsterdamse literaire vrienden onder pseudoniem in een tuinblaadje schreef. Proza en poëzie wisselen elkaar af. Verzen en versjes is een betere aanduiding dan gedichten. De zussen Heijting vormden het middelpunt van de groep. Zus Christa dichtte graag als Stijn Staak. In 'De tuin blijft stil' betreurt ze lichtvoetig de dood van de kat ('De tuin blijft stil en alles schudt van nee'). Vermakelijk blijven de stukjes van Maarten 't Hart onder het pseudoniem Cor de Niet met de kenmerkende mengeling van enthousiasme en verontwaardiging die hem eigen is. Mollen wegvangen zal deze aanhanger van de Partij der Dieren tegenstaan, hoewel onlangs bleek dat ook die partij hem tegenstaat of in ieder geval de leiding. Het heeft er mee te maken dat dieren schepselen van God zouden zijn of dat de leiding in God gelooft of weer iets anders met godsdienst. Voor de gewone tuinder is de natuur al moeilijk genoeg te doorgronden, maar Nederland zonder godsdiensttwisten, dat bestaat natuurlijk niet. Ik wacht voorlopig alleen maar op de wederkomst van de mol.*
 
* Zie in de tussentijd overigens ook www.trouw.nl/thriller voor de audioversie (hoofdstukgewijs) van de speciale, jourmalistieke Frits-thriller  van mijn hand 'Trouw is niet te koop'.
 
*********************
Beetje tot rust komen?
Kijk op www.canarias.nl


© 2007 Theo Capel meer Theo Capel - meer "In de tuin"
Bezigheden > In de tuin
Waar is de mol? Theo Capel
0001 BZ Capel
Natuurlijk had ik in de gazons van de omringende volkstuinen wel de molshopen gezien. Ze waren van een omvang dat je er nauwelijks meer een berg van hoefde te maken. Een buurman wiens trots op zijn tuinarbeid was gekrenkt, had onmiddellijk een klem gezet en vertelde dat hij in geen tijd een mol die groter was dan een rat had weten uit te schakelen. Zolang mijn grasveld alleen nog maar als plan bestond, was het niet mijn probleem, maar toen mijn grindpaadje diverse malen werd ondergraven, had ik beter moeten weten.

April is een goede maand om gras te zaaien. De temperatuur stijgt en er valt af en toe een buitje, zeggen ze. Maar over het weer zeggen ze zo veel en dat er opeens een zomerse temperatuur heerst en geen druppel valt, moet je maar accepteren. Dan maar sproeien en hopen dat het graszaad alsnog ontkiemt. Dat is een bijkomend probleem. Hoofdzaak was het hoopje rulle aarde in de vlakke, aangeharkte en aangestampte grond. De mol was gearriveerd.

De schade viel nog te overzien. Hij had zijn entree gemaakt in het uiterste hoekje van het gazon in wording, als een badgast die met zijn voet de temperatuur van het zeewater uitprobeert. Het wachten was op de doorsteek naar het midden.
'Het is een eindgang,' zei de ervaren buurman die met zijn klem kwam aanzetten en met mijn plantschepje enige ruimte schiep om hem recht voor de opening te kunnen plaatsen.
Het moest rustig worden in de tuin. Lopen veroorzaakte trillingen in de grond die het beest opving en zou afschrikken. Misschien was hij nog meer van de klem geschrokken, want hij bleef weg, uiteraard tot de klem werd weggehaald. De volgende dag had hij weer de grond op dezelfde plaats omhoog gewerkt. Ze zeggen dat een mol praktisch blind is, maar het lijkt erop dat er bij mij een exemplaar rondloopt dat kan zien. De klem staat er weer, maar het lijkt voorlopig symboolpolitiek.

Of het gazon aanslaat, is afwachten, maar in de rest van de tuin begint alles uit te lopen, met uiteraard het onkruid voorop. In het tijdsbestek van een ruime week is opeens de haagbeuk weer frisgroen geworden. Het lint van blauwe druifjes staat in volle bloei. Het was de bedoeling dat het min of meer zou samenvallen met de lange rij witte hyacinten die ik vorig seizoen had geplant. Dat is op de tast aardig gelukt. Nu ga ik op zoek naar lage, rode tulpen, naar een soort die voor verwildering geschikt is, om zo de suggestie van de Nederlandse vlag in de tuin te kunnen krijgen. Dat wordt het eerste karweitje in de herfst.
Voorlopig is er nog genoeg werk voor alledag. Mijn huisje moet bijvoorbeeld ook nog een keer extra in de verf worden gezet. En in de pauzes kan ik wat verder lezen in Tuin in de branding.

In het boek zijn de stukken gebundeld die een groepje Amsterdamse literaire vrienden onder pseudoniem in een tuinblaadje schreef. Proza en poëzie wisselen elkaar af. Verzen en versjes is een betere aanduiding dan gedichten. De zussen Heijting vormden het middelpunt van de groep. Zus Christa dichtte graag als Stijn Staak. In 'De tuin blijft stil' betreurt ze lichtvoetig de dood van de kat ('De tuin blijft stil en alles schudt van nee'). Vermakelijk blijven de stukjes van Maarten 't Hart onder het pseudoniem Cor de Niet met de kenmerkende mengeling van enthousiasme en verontwaardiging die hem eigen is. Mollen wegvangen zal deze aanhanger van de Partij der Dieren tegenstaan, hoewel onlangs bleek dat ook die partij hem tegenstaat of in ieder geval de leiding. Het heeft er mee te maken dat dieren schepselen van God zouden zijn of dat de leiding in God gelooft of weer iets anders met godsdienst. Voor de gewone tuinder is de natuur al moeilijk genoeg te doorgronden, maar Nederland zonder godsdiensttwisten, dat bestaat natuurlijk niet. Ik wacht voorlopig alleen maar op de wederkomst van de mol.*
 
* Zie in de tussentijd overigens ook www.trouw.nl/thriller voor de audioversie (hoofdstukgewijs) van de speciale, jourmalistieke Frits-thriller  van mijn hand 'Trouw is niet te koop'.
 
*********************
Beetje tot rust komen?
Kijk op www.canarias.nl
© 2007 Theo Capel
powered by CJ2