archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 4
19 april 2007
Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Aan de heren Gillette en Wilkinson Willem Minderhout

0412BS LevenWM
Geachte heren

Ik ben – en dat zal u deugd doen – al vanaf mijn eerste baardhaar een natscheerder.
De oorzaak ligt waarschijnlijk in mijn diepe jeugd. Ik was namelijk gefascineerd door het scheerapparaat van mijn vader. Ik weet nog dat ik, toen ik pas kon lezen, door het huis liep en luid zong: one piese razor, one piese razor. Toen mijn ouders mij vroegen wat ik zong wees ik op de doos van het scheerapparaat. ‘One Piece Razor’ stond daarop en ik wist nog niet dat dat als ‘Wan Pies Rezer’ uitgesproken diende te worden.

Het was nog zo’n stevig apparaat waarvan de twee dekbladen zich openden als je aan een schroef in de steel draaide. Je kon er zo’n echt scheermesje in leggen. U weet wel, een echte razor blade. Af en toe smeerde ik mijn gladde smoeltje in met scheerzeep en deed ik net alsof ik me schoor. Net als meisjes die de BH van hun moeder passen probeerde ik me dan voor te stellen hoe het was om ‘groot’ te zijn. Spannend.

Ik meen me ook te herinneren dat alle verkrijgbare scheermesjes in dat apparaat pasten. Mijn vader kocht ook wel eens Nacette. U weet wel, dat scheermes waarmee je volgens het plaatje een krokodil door midden kon snijden. Dat paste gewoon in de Gillette scheermeshouder. ‘Platformonafhankelijk’ noemen ze dat tegenwoordig.

Ik weet niet of die echte scheermesjes nog bestaan. Ik vraag me wel eens af waarmee tegenwoordig de binnenkant van aquaria wordt schoongemaakt. Ook klassieke popsongs als Vicious van Lou Reed zijn door het verdwijnen van dit soort scheermesjes volgens mij onbegrijpelijk geworden. Welke jongere begrijpt nog wat Lou bedoelt als hij ‘Why don’t you go swallow razor blades?’ zingt?

Toen ik eindelijk reden had om me echt te gaan scheren waren de scheermesjes al vervangen door plasticstroken met een kleine metalen scheerstrip eraan bevestigd. Die ‘mesjes’ kon je dan over een scheermeshouder schuiven. In de loop van de tijd is dat allemaal veranderd. Van één scheerstrip werden het er twee en zelfs drie. Het schuifsysteem werd vervangen door de meest geavanceerde wend- en draaibare bevestigingstechnieken. Nu ja, u hoef ik dat niet uit te leggen, natuurlijk.

‘Waarom schrijft u ons deze ontboezemingen,’ hoor ik u denken. Nu dat zal ik u uitleggen. De reden dat ik deze brief schrijf is dat ik vanmiddag thuiskwam met een nieuw pakje scheermesjes. De laatste tijd gebruik ik GTX Supershave en dat had ik besteld bij mijn drogist. Ik maakte het pakje open en probeerde een mesje aan mijn speciale GTX Supershave scheermeshouder te bevestigen. Ik drukte op een knop in de kop van het apparaat waarop er diverse hefboompjes en tentakeltjes naar voren schoven en contact probeerden te maken met één van mijn nieuwe scheermesje. Ik zag die tentakeltjes secuur naar de speciaal voor de bevestiging aangebrachte klemgaatjes in het scheermesje reiken, maar – helaas – ze gleden af op een gladde plastic rand. Na zo’n vijf minuten proberen dacht ik dat ik, met gebruikmaking van enig geweld, geslaagd was. Helaas sprong bij het eerst contact met mijn wang het mesje met een sierlijke boog van het apparaat en verdween onder de wastafel.

Wat was het geval? Mijn drogist had mij mesjes van het type GTX Supershave Ultraflex verkocht en die passen niet op mijn GTX Supershave scheermeshouder. Mismoedig en ongeschoren heb ik toen mijn scheermessen- en scheermeshoudersverzameling eens doorgenomen. Na een grondige inventarisatie bleek ik over zeven typen scheermeshouders en twaalf typen scheermesjes te beschikken. En géén van die mesjes past op één van die scheermeshouders!

Ik heb toen maar mijn GTX Supershave Ultraflex mesje van onder de wastafel opgevist en heb mij geschoren met gebruik van mijn vingers als scheermeshouder. Ik kan u verzekeren: dat was geen genoegen. Vooral het feit dat het mesje ‘ultraflex’ was maakte het er niet gemakkelijker op en ik moest nog menigmaal onder de wastafel duiken.

U begrijpt nu hopelijk waar ik naar toe wil. Kunt u alstublieft stoppen met het ontwikkelen van nieuwe scheermesjesbevestigingstechnieken! Ontsla al die gekgeworden en gekmakende ingenieurs van uw designafdeling. Breng al die types terug tot twee: beweegbaar en niet beweegbaar. Stem dit ook af met uw concurrent. Dat is op langere termijn in uw eigen voordeel, want uw echte concurrenten zijn de producenten van droogscheerapparaten. Die staan verlekkerd langs de kant te kijken hoe de ene na de andere natscheerder het ongeschoren hoofd mismoedig in de schoot legt en een elektrisch scheerapparaat aanschaft.

Ik waarschuw u: zelfs ik ben bijna zover!
 
********************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
Zie www.theovandenoever.nl


© 2007 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
Aan de heren Gillette en Wilkinson Willem Minderhout
0412BS LevenWM
Geachte heren

Ik ben – en dat zal u deugd doen – al vanaf mijn eerste baardhaar een natscheerder.
De oorzaak ligt waarschijnlijk in mijn diepe jeugd. Ik was namelijk gefascineerd door het scheerapparaat van mijn vader. Ik weet nog dat ik, toen ik pas kon lezen, door het huis liep en luid zong: one piese razor, one piese razor. Toen mijn ouders mij vroegen wat ik zong wees ik op de doos van het scheerapparaat. ‘One Piece Razor’ stond daarop en ik wist nog niet dat dat als ‘Wan Pies Rezer’ uitgesproken diende te worden.

Het was nog zo’n stevig apparaat waarvan de twee dekbladen zich openden als je aan een schroef in de steel draaide. Je kon er zo’n echt scheermesje in leggen. U weet wel, een echte razor blade. Af en toe smeerde ik mijn gladde smoeltje in met scheerzeep en deed ik net alsof ik me schoor. Net als meisjes die de BH van hun moeder passen probeerde ik me dan voor te stellen hoe het was om ‘groot’ te zijn. Spannend.

Ik meen me ook te herinneren dat alle verkrijgbare scheermesjes in dat apparaat pasten. Mijn vader kocht ook wel eens Nacette. U weet wel, dat scheermes waarmee je volgens het plaatje een krokodil door midden kon snijden. Dat paste gewoon in de Gillette scheermeshouder. ‘Platformonafhankelijk’ noemen ze dat tegenwoordig.

Ik weet niet of die echte scheermesjes nog bestaan. Ik vraag me wel eens af waarmee tegenwoordig de binnenkant van aquaria wordt schoongemaakt. Ook klassieke popsongs als Vicious van Lou Reed zijn door het verdwijnen van dit soort scheermesjes volgens mij onbegrijpelijk geworden. Welke jongere begrijpt nog wat Lou bedoelt als hij ‘Why don’t you go swallow razor blades?’ zingt?

Toen ik eindelijk reden had om me echt te gaan scheren waren de scheermesjes al vervangen door plasticstroken met een kleine metalen scheerstrip eraan bevestigd. Die ‘mesjes’ kon je dan over een scheermeshouder schuiven. In de loop van de tijd is dat allemaal veranderd. Van één scheerstrip werden het er twee en zelfs drie. Het schuifsysteem werd vervangen door de meest geavanceerde wend- en draaibare bevestigingstechnieken. Nu ja, u hoef ik dat niet uit te leggen, natuurlijk.

‘Waarom schrijft u ons deze ontboezemingen,’ hoor ik u denken. Nu dat zal ik u uitleggen. De reden dat ik deze brief schrijf is dat ik vanmiddag thuiskwam met een nieuw pakje scheermesjes. De laatste tijd gebruik ik GTX Supershave en dat had ik besteld bij mijn drogist. Ik maakte het pakje open en probeerde een mesje aan mijn speciale GTX Supershave scheermeshouder te bevestigen. Ik drukte op een knop in de kop van het apparaat waarop er diverse hefboompjes en tentakeltjes naar voren schoven en contact probeerden te maken met één van mijn nieuwe scheermesje. Ik zag die tentakeltjes secuur naar de speciaal voor de bevestiging aangebrachte klemgaatjes in het scheermesje reiken, maar – helaas – ze gleden af op een gladde plastic rand. Na zo’n vijf minuten proberen dacht ik dat ik, met gebruikmaking van enig geweld, geslaagd was. Helaas sprong bij het eerst contact met mijn wang het mesje met een sierlijke boog van het apparaat en verdween onder de wastafel.

Wat was het geval? Mijn drogist had mij mesjes van het type GTX Supershave Ultraflex verkocht en die passen niet op mijn GTX Supershave scheermeshouder. Mismoedig en ongeschoren heb ik toen mijn scheermessen- en scheermeshoudersverzameling eens doorgenomen. Na een grondige inventarisatie bleek ik over zeven typen scheermeshouders en twaalf typen scheermesjes te beschikken. En géén van die mesjes past op één van die scheermeshouders!

Ik heb toen maar mijn GTX Supershave Ultraflex mesje van onder de wastafel opgevist en heb mij geschoren met gebruik van mijn vingers als scheermeshouder. Ik kan u verzekeren: dat was geen genoegen. Vooral het feit dat het mesje ‘ultraflex’ was maakte het er niet gemakkelijker op en ik moest nog menigmaal onder de wastafel duiken.

U begrijpt nu hopelijk waar ik naar toe wil. Kunt u alstublieft stoppen met het ontwikkelen van nieuwe scheermesjesbevestigingstechnieken! Ontsla al die gekgeworden en gekmakende ingenieurs van uw designafdeling. Breng al die types terug tot twee: beweegbaar en niet beweegbaar. Stem dit ook af met uw concurrent. Dat is op langere termijn in uw eigen voordeel, want uw echte concurrenten zijn de producenten van droogscheerapparaten. Die staan verlekkerd langs de kant te kijken hoe de ene na de andere natscheerder het ongeschoren hoofd mismoedig in de schoot legt en een elektrisch scheerapparaat aanschaft.

Ik waarschuw u: zelfs ik ben bijna zover!
 
********************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
Zie www.theovandenoever.nl
© 2007 Willem Minderhout
powered by CJ2