Den Haag wil de Wéreldstad aan Zee worden. Daartoe is een Structuurvisie 2020 opgesteld en die is door het nieuwe (paarse) college van B&W omarmd. Natuurlijk is die structuurvisie na te lezen op het net. De verwijzing vindt u onderaan de pagina. Het zou geen kunst zijn om de ronkende retoriek erin belachelijk te maken. Let op het gebruik van hoofdletters (waarom trouwens ‘de’ met een kleine letter?) en het accent op de eerste e, maar dat lijkt me een beetje flauw. Het is nu eenmaal zo dat een gemeente die een toekomstvisie wil presenteren vrijwel gedwongen is dat te doen met een combinatie van prietpraat (aan alle mogelijke belangen moet lippendienst worden bewezen) en vage slogans, want de gemeente kan op eigen kracht weinig, het bedrijfsleven moet overgehaald worden gemaakt er in mee te gaan. Zonder dat laatste komt er van die plannen namelijk helemaal niets terecht. Alleen de goede verstaander is in staat uit zo’n brij van woorden de interessante details te destilleren. Dat ben ik nog niet, maar ik heb mij voorgenomen het te worden.

Om te beginnen heb ik een wandeling gemaakt door één van de vijf kansenzones die worden onderscheiden, namelijk de Vliet/A4 zone. Daar ziet de gemeente Den Haag graag het ‘topsegment van kantoren en bedrijvigheid neerstrijken’, alsmede ‘grote recreatieve voorzieningen’. Verder wordt de suggestie gewekt dat er hier en daar ook nog wat woningbouw mogelijk is. Het uitstippelen van een wandeling werd vergemakkelijkt doordat de gemeente wandel- en fietsroutes heeft uitgezet door de verschillende kansenzones.

Laat ik de beschrijving van de wandeling beginnen op een van de ophaalbruggetjes over de Vliet, die daar de gemeentegrens vormt. Achter mij is de Kerkstraat in Voorburg. Iets ter rechterzijde gaan de trein naar Utrecht en de A12 ook de Vliet over; op hoge poten, niet gehinderd door het verkeer dat langs de Vliet rijdt. In het hoekje tussen het ophaalbrugje en de A12 staat, aan de Voorburgse kant van de Vliet, een eeuwenoude villa waarop te lezen staat: In de Wereldt is veel Gevaer. Welzeker, en sinds die woorden geschreven zijn is het nog gevaarlijker geworden, zeker op deze plek. Niet alleen vanwege de trein en de auto’s, maar ook vanwege de Beaujolais Primeur die ze bij de Sligro aan de overkant van het water verkopen. De Volvo’s en de 4WD’s rijden er af en aan. Er is hier van alles om je over te verbazen, niet in de laatste plaats over de vraag hoe iemand er toe komt om wereld met ‘…..dt’ te schrijven.

Aan de overkant van het water en de ernaast liggende weg begint een fietspad. Over gebied dat bij de laatste gemeentelijke herindeling aan Den Haag is toebedeeld. Als een soort zoenoffer werd het afgestaan door de gemeente Voorburg, in ruil voor voortgezette onafhankelijkheid. Veel plezier ermee moeten de vroede vaderen van het deftige Voorburg hebben gedacht, maar misschien krijgen ze daar nog spijt van, want dit wordt een van de hoekstenen van wéreldstad Den Haag. Het pad loopt eerst ongeveer parallel aan de A12, maar wel op enige afstand ervan want er staan ook bedrijfsgebouwen, onder andere dat van de Sligro. Vroeger was Starlift hier gevestigd, het bedrijf van de bekende Amsterdamse ondernemer Dé Stoop, sponsor van ondermeer de indertijd fameuze volleybalclub Starlift/Blokkeer. Na enige tijd, ter hoogte van het Prins Clausplein, buigt het pad naar links en gaat vervolgens onder de A4 door, de grote weg naar Leiden en Amsterdam.

Even verderop werd ik opgeschrikt door een mij tegemoetkomende lijp op een fiets (in de rest van Nederland kan het je wel overkomen dat je een gek op een fiets tegenkomt, maar alleen in de buurt van Den Haag kom je lijpen op fietsen tegen). Hij reed dreigend op mij af. Ik liep zoals het een voetganger betaamd aan de uiterste linkerzijde van het pad, dat daar minstens drie meter breed is. Op het laatste moment week hij van zijn koers af onder het uitstoten van verwensingen. ‘Je dacht zeker die wijkt wel uit. Godverdomme, kolerelijer, schoft.’ En nog meer van die narigheid. Het soort dingen dat je tegen een voetbalscheidsrechter niet meer mag zeggen. En eerlijk gezegd had ik hem ook wel een rode kaart willen geven. Waarschijnlijk hield hij mij voor een inwoner van Voorburg, realiseerde ik mij even later toen ik een dame tegenkwam met een klein windhondje die me aansprak over het gedrag van deze ‘persoon’ (het woord lijp paste blijkbaar niet in haar vocabulaire). ‘Hij zei heel vervelende dingen tegen me en hij maakte schietbewegingen in de richting van mij en de hond.’ De hond keek mij schichtig aan. Niet het type dat je nodig hebt voor een confrontatie met een Haagse lijp.

De verbinding met voetballen was op die plek snel gelegd. Het nieuwe ADO stadion wordt er gebouwd. In de terminologie van de Structuurvisie 2020 een ‘grote recreatieve voorziening’. Het raamwerk is inmiddels duidelijk als stadion te herkennen. Aan één kant ligt het nog vrijwel open, waardoor het eruit ziet als een reusachtig gestrand schip dat onttakeld wordt. Maar als je goed kijkt zie je dat van afbreken geen sprake is. Misschien kun je wat er nu ligt beter vergelijken met een reusachtige ark van Noach in aanbouw. Nu moet er nog wel voor gezorgd worden dat ADO in de Eredivisie blijft, anders zal het moeilijk worden zo’n prestigieus stadion te financieren, lijkt mij. De club staat afgetekend op de laatste plaats, maar gelukkig is Lex Schoenmaker nu de trainer. Die zou ik graag willen voordragen als mijn kandidaat voor de verkiezing van de meest vertrouwenwekkende boeventronie van Nederland. Een gezicht waarop te lezen valt dat hij weet wat er wel en niet te koop is. En dat je er het beste van moet maken, vooral zorgen dat er af en toe een beetje gelachen kan worden. Echt iemand om een rotklus aan toe te vertrouwen, maar niet een leider die in groepsgesprekken met de spelers een beroep doet op hun betere ik. Waarschijnlijk is hij van het bestaan daarvan niet eens op de hoogte. Als iemand in staat is van Den Haag een wéreldstad te maken is hij het wel.

(wordt vervolgd)

www.denhaag.nl/structuurvisiedenhaag