Er toch even helemaal uit!

 

Tijd voor sleets nieuws. In Nederland wordt in de maanden juli en augustus niet serieus gewerkt, ook niet in de media. Het parlement is op reces, vergaderaars halen hun quorum niet en, u begrijpt, dan is er weinig nieuws. Zelfs in nette kwaliteitskranten bereikt non-nieuws als geluidsoverlast van krijsende stadsmeeuwen dan Het Hoofdartikel.

De communicatiehonger staat op een laag pitje en kan enigszins worden bevredigd door berichten uit het buitenland van familie, vrienden en kennissen. Dat gaat vandaag de dag per mobiele telefoon (‘Ha!, Kees?? waar zit je? In Barcelona? Lekker stofhappen zeker! De jas van Jeanne gestolen? In die warmte? Oh, de tas!!! Goh! En alles zat er in? Ook de Reis en Kredietbrief??’) - als dat mobieltje tenminste niet verloren of gestolen is.

 

Soms lopen de communicatielijnen ook nog wel via de prentbriefkaart, maar de indruk bestaat dat daar niet zoveel werk van wordt gemaakt als vroeger. Vroeger, zo’n 40 jaar geleden bijvoorbeeld, bevatte zowel de afbeelding als het geschreven bericht van een prentbriefkaart flink wat inhoud, content in termen van vandaag.

Toen was vakantie een tijd voor ontdekkingen in vreemde omgeving. Nieuwe ervaringen in streken die heel goed kunnen worden getypeerd als Poort Tussen Oost en West. Steden die met een gerust hart Venetië van Het Noorden of het New York van Het Oosten konden worden genoemd. Persoonlijke berichten uit onbekende naties die werden gekenschetst als ten minste ‘Land van Contrasten’.

 

Neem kaart 1.a. “Bungalows-Camping-Pension-Theehuis: Interieur bungalow.” Uit het brede aanbod is hier niet het theehuis, maar de bungalow gekozen. Een bungalow met een functionele en toch smaakvolle inrichting. De kaart werd op 13 september 1966 in Vledder beschreven door Rietje. Rietje verstuurde haar kaart naar fam. R. Zigterman, Schoenhandel, Roodeschool (Gr.) en schreef: “Beste fam Ik ben in een huisje voor 8 personen, wij zijn 5 personen, Aaltje is ook bij mij, anders kost dat huis 20 gulden per week, bed is goed, ik sliep om 1 uur nog niet, ik kon ook bijgebouwd slapen, dat doe ik maar niet, het is gezellig en prachtig hier, gisteravond hebben wij film gezien, bloemencorso en bos, vanmiddag tuinbouwschool. daag, Rietje”.

Omstreeks die tijd werd ook kaart 1.b. verstuurd: “Sart-lez-Spa, Home << La Sapinière >> Tehuis Salle à manger – Eetzaal”. Er is ruimte voor 32 eters in de zaal. Mochten de gesprekken onnodig stilvallen dan kan een opgezette zwijnskop worden bekeken of een prille televisieuitzending. Ditmaal verzonden door Liliane aan Monsieur et Madame Chabot, Oedenhovenstraat 43, Borgerhout, Antwerpen. Liliane schreef: “Liefste Ouders, Hier krijgen wij veel eten en ik eet ook veel. Vele kusjes van Liliane. XXXX.”

 

Voorwaar twee berichten die psychosociaal ver verwijderd lijken van de gangbare hedendaagse avontuurlijke Long Distance Rafting en 4x4 Travel. Of eigenlijk juist weer heel avontuurlijke proposities uit het aanbod van innovatieve high-end tour operators (“Voor kleine groepen exclusieve piekervaringen in historische bungelow te Vledder!”)?

Gaan we nog voor Contrasten? Terug naar het eerste decennium van de vorige eeuw. Toen was Algerije een mooie sensuele bestemming om de zinnen te verzetten. 1000 en één nachten onder de palmbomen met sprookjesprinsessen.

Neem kaart 2.a. : “Alger – Mèriem fumant le Narquish”. Zo lusten we er nog wel een. Alice aan Monsieur Georges Lefèvre, Etudiant au Lycée, Agen, Lot et Garonne: “Pardonne moi si c’’est pas bien écrit, j’’avais froid au doigts, à bientôt.”

Tenslotte kaart 2.b.”Danseuses des “Oued Nail”. Jawel, betoverende danseressen, prachtig uitgedost en ongesluierd, ook buiten de zuidelijke Algerijnse oases wijd en zijd beroemd. Tekst contrasteert met de visuele schoonheid, ??? (onleesbaar) ruziet met “Ma Chère Jeanne” over geld. Wie stuurt waarom een kaart met lichtzinnige danseressen naar zijn Jeanne?