archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 16
11 april 2019
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Thierry wil bij het partijkartel Paul Bordewijk

1612BS ThierryVoordat Thierry Baudet zijn boreale winden liet waaien was Forum voor Democratie vooral een groepering die zich richtte op bestuurlijke vernieuwing, vergelijkbaar met het oude D66. Destijds wilde Van Mierlo het bestel laten ontploffen, Baudet wilde het partijkartel breken. Die term was in de tijd van de paarse kabinetten gelanceerd door Ankersmit, omdat toen PvdA en VVD de macht volledig in handen hadden zonder dat het CDA een alternatief kon bieden. Maar in 1998 groeiden SP en GroenLinks en in 2002 was er, door de komst van de LPF, van het partijkartel weinig meer over.

In zijn boekje Breek het partijkartel! uit 2017 bepleitte Baudet vooral het invoeren van referenda. Ook een oudje uit het D66-repertoire, maar inmiddels minder populair in die kringen, omdat juist de plannen van D66 altijd sneuvelen bij referenda. Baudet ging tekeer tegen de representatieve democratie. Volgens hem faalt die wanneer 40% van de Nederlanders voor herinvoering van de doodstraf is, maar je dat standpunt in de Tweede Kamer niet terug hoort. Baudet wilde ook een geheel ander soort kabinetsformatie. Dat lezen we niet in zijn boekje over het partijkartel, maar wel in de brief die hij in 2017 schreef aan formateur Edith Schippers:

‘We zijn van mening dat de vaste figuren die steeds maar weer ronddraaien in de baantjescarrousel van het kartel van traditionele partijen, nu moeten wijken voor een kabinet waarin – in het landsbelang – de beste mensen, ongeacht politieke kleur, worden benoemd. Vakmensen met visie en een politieke antenne. Die in de praktijk hebben gezien waar de knelpunten zitten en nu een aantal knopen kunnen doorhakken. Niet belast met jarenlange compromisvorming.’

En hij geeft dan een lijstje met min of meer bekende Nederlanders die aan dit profiel zouden voldoen, waaronder ook Ahmed Aboutaleb, die hij kennelijk niet tot het partijkartel rekent. Vanuit de wetenschap schuift hij Robbert Dijkgraaf en Louise Fresco naar voren, geen klimaatsceptici.

Het idee van de beste bestuurder los van politieke kleur is wel vaker geopperd. Bij een tussentijdse vacature in een gemeente kun je vanuit de oppositie proberen de coalitie in verlegenheid te brengen door te vragen om zo’n procedure. Na een collegecrisis in Harlingen in 2011 had de coalitie geen kandidaten uit eigen kring voor een vrijgekomen wethouderspost en wierf men in het openbaar, wat 29 kandidaten opleverde. De keuze viel op Peter Glasbeek, oud-wethouder van Leiderdorp voor de PvdA, hoewel de PvdA geen deel uitmaakte van de coalitie. De PvdA in Harlingen steunde zijn kandidatuur dan ook niet. Hoezo partijkartel? Nu is Glasbeek wethouder in Oegstgeest voor Progressief Oegstgeest. Hij is een voorbeeld van een nieuw type politicus: de reizende wethouder.

Je zou verwachten dat, nu Forum voor Democratie in drie provincies de grootste partij is geworden, de partij ervoor zou pleiten langs deze lijn ook colleges te vormen. Dat zou betekenen: geen onderhandelingen om op basis van compromissen een coalitie te vormen, maar los van de partijen en hun programma zoeken naar de beste mensen. Dat lijkt op de manier waarop burgemeesters en commissarissen van de koning worden geselecteerd. Je kunt dan nog discussiëren over de vraag of kandidaten worden geworven met een openbare oproep, via een headhunter, of dat elke partij namen in de pot mag gooien.

Het zou een interessant experiment zijn. Omdat de provincie veel minder gepolitiseerd is leent die zich daar misschien wel meer voor dan het rijk. Maar ook op provinciaal niveau zitten er risico’s aan vast: kun je je bijdrage aan de energietransitie leveren wanneer daar geen afspraken over zijn gemaakt? Wil je niet weten wat de gedeputeerde die hierover gaat er eigenlijk zelf van vindt? De chaos in het Verenigd Koninkrijk over de brexit komt toch vooral omdat de partijen niet als kartel functioneren en een ieder doet wat goed is in zijn ogen.

Het ziet er echter niet naar uit dat Forum voor Democratie streeft naar colleges van GS waarin – in het provinciaal belang – de beste mensen, ongeacht politieke kleur, worden benoemd. In de provincies waarin FvD de grootste partij is heeft men informateurs aangezocht. Die moeten nagaan welke coalitie er het best kan worden gevormd. Dat betekent twee dingen: compromissen, wat Baudet in 2017 op nationaal niveau dus afwees en gedeputeerden uit de partijen die de compromissen gesloten hebben, dus niet de beste mensen ongeacht politieke kleur. En dan is één van de informateurs ook nog Hans Wiegel, Neerlands meest geprononceerde tegenstander van bestuurlijke vernieuwing, die persoonlijk in de Eerste Kamer het referendum blokkeerde!

Forum voor Democratie wil gewoon deel uitmaken van het partijkartel. De boreale wind blijkt niet meer dan een natte scheet.

-------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/



© 2019 Paul Bordewijk meer Paul Bordewijk - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Thierry wil bij het partijkartel Paul Bordewijk
1612BS ThierryVoordat Thierry Baudet zijn boreale winden liet waaien was Forum voor Democratie vooral een groepering die zich richtte op bestuurlijke vernieuwing, vergelijkbaar met het oude D66. Destijds wilde Van Mierlo het bestel laten ontploffen, Baudet wilde het partijkartel breken. Die term was in de tijd van de paarse kabinetten gelanceerd door Ankersmit, omdat toen PvdA en VVD de macht volledig in handen hadden zonder dat het CDA een alternatief kon bieden. Maar in 1998 groeiden SP en GroenLinks en in 2002 was er, door de komst van de LPF, van het partijkartel weinig meer over.

In zijn boekje Breek het partijkartel! uit 2017 bepleitte Baudet vooral het invoeren van referenda. Ook een oudje uit het D66-repertoire, maar inmiddels minder populair in die kringen, omdat juist de plannen van D66 altijd sneuvelen bij referenda. Baudet ging tekeer tegen de representatieve democratie. Volgens hem faalt die wanneer 40% van de Nederlanders voor herinvoering van de doodstraf is, maar je dat standpunt in de Tweede Kamer niet terug hoort. Baudet wilde ook een geheel ander soort kabinetsformatie. Dat lezen we niet in zijn boekje over het partijkartel, maar wel in de brief die hij in 2017 schreef aan formateur Edith Schippers:

‘We zijn van mening dat de vaste figuren die steeds maar weer ronddraaien in de baantjescarrousel van het kartel van traditionele partijen, nu moeten wijken voor een kabinet waarin – in het landsbelang – de beste mensen, ongeacht politieke kleur, worden benoemd. Vakmensen met visie en een politieke antenne. Die in de praktijk hebben gezien waar de knelpunten zitten en nu een aantal knopen kunnen doorhakken. Niet belast met jarenlange compromisvorming.’

En hij geeft dan een lijstje met min of meer bekende Nederlanders die aan dit profiel zouden voldoen, waaronder ook Ahmed Aboutaleb, die hij kennelijk niet tot het partijkartel rekent. Vanuit de wetenschap schuift hij Robbert Dijkgraaf en Louise Fresco naar voren, geen klimaatsceptici.

Het idee van de beste bestuurder los van politieke kleur is wel vaker geopperd. Bij een tussentijdse vacature in een gemeente kun je vanuit de oppositie proberen de coalitie in verlegenheid te brengen door te vragen om zo’n procedure. Na een collegecrisis in Harlingen in 2011 had de coalitie geen kandidaten uit eigen kring voor een vrijgekomen wethouderspost en wierf men in het openbaar, wat 29 kandidaten opleverde. De keuze viel op Peter Glasbeek, oud-wethouder van Leiderdorp voor de PvdA, hoewel de PvdA geen deel uitmaakte van de coalitie. De PvdA in Harlingen steunde zijn kandidatuur dan ook niet. Hoezo partijkartel? Nu is Glasbeek wethouder in Oegstgeest voor Progressief Oegstgeest. Hij is een voorbeeld van een nieuw type politicus: de reizende wethouder.

Je zou verwachten dat, nu Forum voor Democratie in drie provincies de grootste partij is geworden, de partij ervoor zou pleiten langs deze lijn ook colleges te vormen. Dat zou betekenen: geen onderhandelingen om op basis van compromissen een coalitie te vormen, maar los van de partijen en hun programma zoeken naar de beste mensen. Dat lijkt op de manier waarop burgemeesters en commissarissen van de koning worden geselecteerd. Je kunt dan nog discussiëren over de vraag of kandidaten worden geworven met een openbare oproep, via een headhunter, of dat elke partij namen in de pot mag gooien.

Het zou een interessant experiment zijn. Omdat de provincie veel minder gepolitiseerd is leent die zich daar misschien wel meer voor dan het rijk. Maar ook op provinciaal niveau zitten er risico’s aan vast: kun je je bijdrage aan de energietransitie leveren wanneer daar geen afspraken over zijn gemaakt? Wil je niet weten wat de gedeputeerde die hierover gaat er eigenlijk zelf van vindt? De chaos in het Verenigd Koninkrijk over de brexit komt toch vooral omdat de partijen niet als kartel functioneren en een ieder doet wat goed is in zijn ogen.

Het ziet er echter niet naar uit dat Forum voor Democratie streeft naar colleges van GS waarin – in het provinciaal belang – de beste mensen, ongeacht politieke kleur, worden benoemd. In de provincies waarin FvD de grootste partij is heeft men informateurs aangezocht. Die moeten nagaan welke coalitie er het best kan worden gevormd. Dat betekent twee dingen: compromissen, wat Baudet in 2017 op nationaal niveau dus afwees en gedeputeerden uit de partijen die de compromissen gesloten hebben, dus niet de beste mensen ongeacht politieke kleur. En dan is één van de informateurs ook nog Hans Wiegel, Neerlands meest geprononceerde tegenstander van bestuurlijke vernieuwing, die persoonlijk in de Eerste Kamer het referendum blokkeerde!

Forum voor Democratie wil gewoon deel uitmaken van het partijkartel. De boreale wind blijkt niet meer dan een natte scheet.

-------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/

© 2019 Paul Bordewijk
powered by CJ2