archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 15
12 april 2018
Bezigheden > Op de fiets delen printen terug
Droomhuis gezocht Thomas van der Steen

1512BZ Droomhuis1Eind januari leek het pleit al beslecht maar pas twee maanden later breekt het verzet. De kou knakt definitief, eindelijk voorjaar. Stille Zaterdag grijp ik aan voor het eerste fietstochtje, ik dans op de pedalen. Vlak bij huis, want ik vertrouw het nog niet helemaal; voor je het weet word je overvallen door een striemende hagelbui.
Hilversumse Historische Kring Albertus Perk heeft een top 10 mooiste huizen van Hilversum samengesteld, de leden mogen de allermooiste kiezen. Klein rondje door dure wijken, spieren losgooien, diep in- en uitademen, fiets onderweg afstellen en nooit ver van huis. Ik heb er zin in.

Om bij het eerste huis op de lijst te komen moet ik langs een bosrand en nog kale akkers. Rechts van mij liggen de sportvelden van beide scholen die ik ooit bezocht. Dit rondje is sowieso bekend terrein, ik woon er al mijn hele leven. Aan het eind van het pad ligt weer een school, het gebouw en vooral het intens groene grasveld ervoor zien eruit als een Amerikaanse high school. Indertijd jaloersmakend, maar hun feesten waren (tja, christelijke school) nogal braaf.

Bij de hut van Jonkheer Six begint de toer. Het is een klein, paddestoelvormig landhuis, verscholen achter een hoog hek met klimop. Een onzichtbare specht roffelt zijn eigen maat. Ik ben aan de zoom van de wijk waar zes van de tien huizen liggen. Er is geen structuur te bekennen, de lanen zijn lang of juist kort, buigen, gaan over in een bospad of lopen zomaar dood. Eentje heet ook Doodweg, sssst, niet verder vertellen, Peter R. de Vries woont hier.

Zijn huis is niet genomineerd, maar staat wel te koop. Kriskras dool ik door het groen langs de villa’s. Het zijn bijna allemaal statige huizen, Villa Sonneheerdt spant de kroon, ook te koop trouwens. Op de Rossinilaan staat een witte, moderne villa. De onderkanten van het dakoverstek zijn geel en rood en dat geeft het huis een zweem van de Stijl mee. Zoekend door de wijk kom ik op de Parklaan terecht, een reusachtig grasveld in de vorm van het Circus Maximus in Rome. Eromheen weer kasten van huizen maar geen nominaties. Wel het huis waar ik op een feestje onder de klanken van Deodato’s Also sprach Zarathustra een zoen stal van het mooiste meisje van de klas.
Op de hoofdweg staat de Kapel en dat is een buitenbeentje. Het houten voormalige koetshuis is pikzwart geschilderd en dat geeft de kerk een mysterieuze uitstraling.

Ik verlaat de villawijk, maar rijksmonumenten staan overal in Hilversum. Het oude directiegebouw van de NCRV, Villa Henriëtte, is er zo een. Ontelbare keren fietste en brommerde ik erlangs onderweg naar school, maar pas nu zie ik de fraaie decoraties aan de gevel.
Om bij mijn favoriet te komen moet ik de gevreesde heuvel op. De Boomberg is steil en staat vol met indrukwekkende huizen. Op de top is het Rosarium. Ieder jaar sta ik hier op 4 mei voor de Dodenherdenking. Dan kan ik ongestoord twee minuten kijken naar mijn droomhuis: het Huis met de Pilaren. Tussen het herdenken door zie ik mezelf al chillen op de veranda. Na het familiediner op de schommelbank met een glas grappa in de hand. Mijn kleinkinderen spelen cricket op het grasveld.

In Villa Elwin, de winnaar van de verkiezing en nu een notariskantoor, zette ik een handtekening onder ’formulier toestemming reizen met minderjarige naar het buitenland’. Mijn dochter ging met haar vriendje en zijn moeder naar Portugal en dat moest juridisch dichtgekit worden. Vlak na de oorlog begon mijn vader hier zijn jarenlange carrière bij de Wereldomroep.

Over het spoor ligt één genomineerd huis, maar dat gaat schuil onder woekerend struikgewas. Naar1512BZ Droomhuis2 huis fietsend overloop ik mijn plannen voor dit jaar: Giethoorn, Nuenen, Troisvierges, Hoek van Holland, Saint-Thégonnec, De Panne, Urk en Wuppertal, ik kom eraan!

http://albertusperk.nl/mooiste-huis-van-hilversum-gekozen/
----------
De plaatjes zijn van de schrijver


© 2018 Thomas van der Steen meer Thomas van der Steen - meer "Op de fiets" -
Bezigheden > Op de fiets
Droomhuis gezocht Thomas van der Steen
1512BZ Droomhuis1Eind januari leek het pleit al beslecht maar pas twee maanden later breekt het verzet. De kou knakt definitief, eindelijk voorjaar. Stille Zaterdag grijp ik aan voor het eerste fietstochtje, ik dans op de pedalen. Vlak bij huis, want ik vertrouw het nog niet helemaal; voor je het weet word je overvallen door een striemende hagelbui.
Hilversumse Historische Kring Albertus Perk heeft een top 10 mooiste huizen van Hilversum samengesteld, de leden mogen de allermooiste kiezen. Klein rondje door dure wijken, spieren losgooien, diep in- en uitademen, fiets onderweg afstellen en nooit ver van huis. Ik heb er zin in.

Om bij het eerste huis op de lijst te komen moet ik langs een bosrand en nog kale akkers. Rechts van mij liggen de sportvelden van beide scholen die ik ooit bezocht. Dit rondje is sowieso bekend terrein, ik woon er al mijn hele leven. Aan het eind van het pad ligt weer een school, het gebouw en vooral het intens groene grasveld ervoor zien eruit als een Amerikaanse high school. Indertijd jaloersmakend, maar hun feesten waren (tja, christelijke school) nogal braaf.

Bij de hut van Jonkheer Six begint de toer. Het is een klein, paddestoelvormig landhuis, verscholen achter een hoog hek met klimop. Een onzichtbare specht roffelt zijn eigen maat. Ik ben aan de zoom van de wijk waar zes van de tien huizen liggen. Er is geen structuur te bekennen, de lanen zijn lang of juist kort, buigen, gaan over in een bospad of lopen zomaar dood. Eentje heet ook Doodweg, sssst, niet verder vertellen, Peter R. de Vries woont hier.

Zijn huis is niet genomineerd, maar staat wel te koop. Kriskras dool ik door het groen langs de villa’s. Het zijn bijna allemaal statige huizen, Villa Sonneheerdt spant de kroon, ook te koop trouwens. Op de Rossinilaan staat een witte, moderne villa. De onderkanten van het dakoverstek zijn geel en rood en dat geeft het huis een zweem van de Stijl mee. Zoekend door de wijk kom ik op de Parklaan terecht, een reusachtig grasveld in de vorm van het Circus Maximus in Rome. Eromheen weer kasten van huizen maar geen nominaties. Wel het huis waar ik op een feestje onder de klanken van Deodato’s Also sprach Zarathustra een zoen stal van het mooiste meisje van de klas.
Op de hoofdweg staat de Kapel en dat is een buitenbeentje. Het houten voormalige koetshuis is pikzwart geschilderd en dat geeft de kerk een mysterieuze uitstraling.

Ik verlaat de villawijk, maar rijksmonumenten staan overal in Hilversum. Het oude directiegebouw van de NCRV, Villa Henriëtte, is er zo een. Ontelbare keren fietste en brommerde ik erlangs onderweg naar school, maar pas nu zie ik de fraaie decoraties aan de gevel.
Om bij mijn favoriet te komen moet ik de gevreesde heuvel op. De Boomberg is steil en staat vol met indrukwekkende huizen. Op de top is het Rosarium. Ieder jaar sta ik hier op 4 mei voor de Dodenherdenking. Dan kan ik ongestoord twee minuten kijken naar mijn droomhuis: het Huis met de Pilaren. Tussen het herdenken door zie ik mezelf al chillen op de veranda. Na het familiediner op de schommelbank met een glas grappa in de hand. Mijn kleinkinderen spelen cricket op het grasveld.

In Villa Elwin, de winnaar van de verkiezing en nu een notariskantoor, zette ik een handtekening onder ’formulier toestemming reizen met minderjarige naar het buitenland’. Mijn dochter ging met haar vriendje en zijn moeder naar Portugal en dat moest juridisch dichtgekit worden. Vlak na de oorlog begon mijn vader hier zijn jarenlange carrière bij de Wereldomroep.

Over het spoor ligt één genomineerd huis, maar dat gaat schuil onder woekerend struikgewas. Naar1512BZ Droomhuis2 huis fietsend overloop ik mijn plannen voor dit jaar: Giethoorn, Nuenen, Troisvierges, Hoek van Holland, Saint-Thégonnec, De Panne, Urk en Wuppertal, ik kom eraan!

http://albertusperk.nl/mooiste-huis-van-hilversum-gekozen/
----------
De plaatjes zijn van de schrijver
© 2018 Thomas van der Steen
powered by CJ2