archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 13
11 februari 2016
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Normaal neemt afscheid Henk Klaren

1308VG AjuHeel vroeger kocht ik zo’n beetje iedere nieuwe elpee van Normaal. Ik ben geboren en getogen in de Achterhoek, dat zal er wel iets mee te maken hebben. Zoals Limburgers, die bijna hun hele leven in de Randstad wonen rond carnaval nog wel eens een traantje zullen wegpinken als ze Beppie Kraft horen. Dat zal trouwens niet zo veel voorkomen, want Beppie hoor je echt nooit op de nationale radio. Ik ga nu niet uitleggen wie Beppie Kraft is en al helemaal niet hoe ik überhaupt wéét wie dat is.

Die elpees van Normaal heb ik allemaal nog. Er is al jaren geen platenspeler meer in huis, maar oude elpees doe je niet weg. Ik (‘we’ moet ik eigenlijk zeggen) heb er nog een paar honderd. Vermoedelijk zouden ze nog wel wat waard zijn als de hoezen niet beschadigd waren. Ze stonden op de onderste plank van de boekenkast en onze kat vond het leuk om te proberen zijn of haar nagels te scherpen aan de rugzijde van de hoezen.

Veel van die elpees zijn inmiddels vervangen door CD’s, maar niet die van Normaal. Kleine jongens worden groot. Laatst heb ik wél naar het afscheidsconcert op TV gekeken. Op uitzending gemist natuurlijk en voor het computerscherm met de koptelefoon op; ik woon niet alleen. Ik zou overigens voor geen goud live naar dat concert zijn gegaan. Eén keer heb ik ze live gezien, dat was tijdens Oerol op Terschelling. Het was een gratis openluchtconcert vanaf zo’n vrachtwagenpodium, dat werd opgesteld bij De Rustende Jager. Toen het biergooien begon zijn we maar weer weggegaan. In de tuin van ons nabijgelegen vakantiehuisje viel het optreden overigens ook uitstekend te volgen.

Als je niet van dat bier gooien houdt ben je natuurlijk ook geen échte ‘anhanger’. Dat klopt ook wel, ik ben geen echte Achterhoeker. Mijn ouders waren import en ik ben er alweer ruim een halve eeuw weg. Ik spreek de taal niet, maar volgens mensen die het weten kunnen kan ik het accent aardig nadoen als ik wat gedronken heb. Maar dat maakt me nog steeds geen echte Achterhoeker. Niettemin vond ik het afscheidsconcert leuk om naar te kijken en bij vlagen zelfs om naar te luisteren. Bennie was nog een stuk ronder geworden dan ik me herinnerde en droeg – niet slim als je een Obelixfiguur hebt – dwarsgestreepte kleding en eigenlijk kan hij nog steeds niet zo goed zingen. Hij is ook geen begenadigd gitarist. Toch is hij de onvervangbare frontman van een heel strakke, professionele band.

De playlist van het concert was nogal gemengd, zoals dat voor het hele oeuvre van Normaal geldt. Liederen die de jacht verheerlijken (verántwoorde jacht dat wel) met begeleiding van een rij heuse jachthoorns, platte boerenhoempapa, hele strakke rock ‘n roll en gevoelige liedjes met de sentimentele accordeon van Roel Spanjers op de achtergrond en dat alles in het Achterhoeks. Niet het echte dialect volgens mij, maar meer Nederlands met een Achterhoeks accent en doorspekt met Achterhoekse woorden. Merkwaardig genoeg kom je in de teksten verrassend veel formele woordkeus tegen. Vandaar ook dat ik wel van een oeuvre durfde te spreken.

Hendrik Haverkamp was er niet bij op het podium. Hij zat op het ereterras. Het nummer over zijn moeder, Vrouw Haverkamp, werd luidruchtig meegezongen door de echte ‘anhangers’.

------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!

© 2016 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Normaal neemt afscheid Henk Klaren
1308VG AjuHeel vroeger kocht ik zo’n beetje iedere nieuwe elpee van Normaal. Ik ben geboren en getogen in de Achterhoek, dat zal er wel iets mee te maken hebben. Zoals Limburgers, die bijna hun hele leven in de Randstad wonen rond carnaval nog wel eens een traantje zullen wegpinken als ze Beppie Kraft horen. Dat zal trouwens niet zo veel voorkomen, want Beppie hoor je echt nooit op de nationale radio. Ik ga nu niet uitleggen wie Beppie Kraft is en al helemaal niet hoe ik überhaupt wéét wie dat is.

Die elpees van Normaal heb ik allemaal nog. Er is al jaren geen platenspeler meer in huis, maar oude elpees doe je niet weg. Ik (‘we’ moet ik eigenlijk zeggen) heb er nog een paar honderd. Vermoedelijk zouden ze nog wel wat waard zijn als de hoezen niet beschadigd waren. Ze stonden op de onderste plank van de boekenkast en onze kat vond het leuk om te proberen zijn of haar nagels te scherpen aan de rugzijde van de hoezen.

Veel van die elpees zijn inmiddels vervangen door CD’s, maar niet die van Normaal. Kleine jongens worden groot. Laatst heb ik wél naar het afscheidsconcert op TV gekeken. Op uitzending gemist natuurlijk en voor het computerscherm met de koptelefoon op; ik woon niet alleen. Ik zou overigens voor geen goud live naar dat concert zijn gegaan. Eén keer heb ik ze live gezien, dat was tijdens Oerol op Terschelling. Het was een gratis openluchtconcert vanaf zo’n vrachtwagenpodium, dat werd opgesteld bij De Rustende Jager. Toen het biergooien begon zijn we maar weer weggegaan. In de tuin van ons nabijgelegen vakantiehuisje viel het optreden overigens ook uitstekend te volgen.

Als je niet van dat bier gooien houdt ben je natuurlijk ook geen échte ‘anhanger’. Dat klopt ook wel, ik ben geen echte Achterhoeker. Mijn ouders waren import en ik ben er alweer ruim een halve eeuw weg. Ik spreek de taal niet, maar volgens mensen die het weten kunnen kan ik het accent aardig nadoen als ik wat gedronken heb. Maar dat maakt me nog steeds geen echte Achterhoeker. Niettemin vond ik het afscheidsconcert leuk om naar te kijken en bij vlagen zelfs om naar te luisteren. Bennie was nog een stuk ronder geworden dan ik me herinnerde en droeg – niet slim als je een Obelixfiguur hebt – dwarsgestreepte kleding en eigenlijk kan hij nog steeds niet zo goed zingen. Hij is ook geen begenadigd gitarist. Toch is hij de onvervangbare frontman van een heel strakke, professionele band.

De playlist van het concert was nogal gemengd, zoals dat voor het hele oeuvre van Normaal geldt. Liederen die de jacht verheerlijken (verántwoorde jacht dat wel) met begeleiding van een rij heuse jachthoorns, platte boerenhoempapa, hele strakke rock ‘n roll en gevoelige liedjes met de sentimentele accordeon van Roel Spanjers op de achtergrond en dat alles in het Achterhoeks. Niet het echte dialect volgens mij, maar meer Nederlands met een Achterhoeks accent en doorspekt met Achterhoekse woorden. Merkwaardig genoeg kom je in de teksten verrassend veel formele woordkeus tegen. Vandaar ook dat ik wel van een oeuvre durfde te spreken.

Hendrik Haverkamp was er niet bij op het podium. Hij zat op het ereterras. Het nummer over zijn moeder, Vrouw Haverkamp, werd luidruchtig meegezongen door de echte ‘anhangers’.

------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2016 Henk Klaren
powered by CJ2