archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 16
Jaargang 12
25 juni 2015
Bezigheden > Koken delen printen terug
A thing of beauty .. om op te eten? * Maeve van der Steen

1216BZ BeautyWat geven bloemen een vreugde in het leven, vooral wilde bloemen in het veld. A thing of beauty is a joy forever. Maar bloemen eten, ik weet het niet, het staat me tegen. Het is op dit moment erg en vogue om je salade te versieren met een paar mooie blauwe viooltjes. Versieren is hier niet het goede woord, want het is de bedoeling dat je ze opeet, die blauwe blaadjes.

Ik moet me eerst ergens overheen zetten voor ik zo’n bloemetje in mijn mond kan stoppen. Als kind vond ik kappertjes eng vanwege het patroontje dat een beetje aan slangenhuid doet denken, maar toen mijn vader zei: het is maar een bloemknopje! begon ik pas echt te griezelen. Mijn grote zus rende achter me aan met dat kappertje in haar hand en ik maar gillen. Je vraagt je af waar ik bang voor was. Nu ben ik juist dol op kappertjes.

Courgettebloemen, prachtig maar ik zou niet op het idee gekomen zijn ze door een beslagje te halen en te frituren, gelukkig hebben de Italianen dat wel bedacht, en het smaakt delicaat. Siroop van vlierbloesem is ook lekker en rozenwater, mits met mate gebruikt, geeft een fijn oosters aroma.

Maar veel verder dan saffraan, de stamper van de crocus stativus, kom ik niet in de keuken. Die saffraankrokus heeft maar drie bloedrode stampers, en wordt in Zuid-Europese landen en in het Midden-Oosten geteeld. De grootste producent in de wereld is Iran. Ik denk dat de meeste saffraan hier in de winkel dan ook afkomstig is uit Iran.
De meeste mensen gebruiken saffraan vooral om de oranje kleur die het de gerechten geeft. Ik ben een groot liefhebber van de moeilijk te definiëren geur, ijzerachtig, zwoel. Men zegt: honing, maar dat ruik ik dan weer niet.
Het wordt veel gebruikt in rijstgerechten zoals paella – misschien omdat de kleur zo lekker pakt op witte rijst?

Wij maken vandaag dan ook een risotto met courgette, de groente die zo snel groeit. Waarschijnlijk heeft de verwante pompoen daarom een plaats gekregen in het sprookje van Assepoester als plotseling uit het niets verschijnende koets.
Courgette heeft een schil die net als kappertjes ook een beetje aan een slang doet denken. Ik schil een courgette dan ook in de lengte, maar dan zo dat er nog wel dunne strepen donkergroen overblijven.
Volgens de Italianen is dit uiteraard een voorgerecht maar serveer het gerust bij een gebakken stukje zeebaars.

Koop kleine courgettes, die zijn veel lekkerder dan die zompige grote, je kan het best naar de een of andere ecowinkel gaan. Of ze zelf in je moestuin kweken.
Groentebouillon kan je zelf maken, met bleekselderij, laurier, peterselie, wortel en ui, maar je kan ook een blokje gebruiken.
De hoeveelheid bouillon is niet precies aan te geven, de ene keer wordt er meer vocht opgenomen dan de andere keer.

Risotto con zucchine e zaffarano

Voor twee personen

150 gram risottorijst
zakje saffraan (0,125 gram)
een sjalot
klontje boter
2 eetlepels olijfolie
half glas witte wijn

40 gram geraspte Parmezaanse kaas
versgemalen peper, zout

Doe de draadjes saffraan in een beker en doe er wat lauwe bouillon bij.
Snijd de sjalot en bak zachtjes aan in de boter met een drupje olie.
Schil de courgette en snijd in elegante langwerpige stukjes, voeg bij de ui en laat onder omroeren zachtjes bakken. Giet de wijn erbij en laat uitdampen, op een klein vuurtje zetten.

In een andere pan de olie verwarmen en de rijst even aanbakken.
Scheut groentebouillon erbij gooien en even roeren. Als het vocht opgenomen en verdampt is, weer nieuwe bouillon erbij doen. Zo doorgaan tot het geheel bijna gaar en smeuïg is, ongeveer 18 minuten. Niet te lang en te vaak roeren, daar wordt de risotto plakkerig van!
Halverwege dit proces de saffraan met het weekwater en de courgette erbij doen. Houd een paar draadjes saffraan achter.
Peper en zout erbij (als de bouillon van een groente bouillonblokje is, geen zout natuurlijk). Tot slot de geraspte Parmezaan erdoor en nog een klontje boter.
Op de borden scheppen en een paar draadjes saffraan erop draperen.
Een zacht rood wijntje van de pinot noir of een rustige witte pinot gris bij deze geurige risotto.

Wie zin heeft om een heel ingewikkeld gerecht te maken met courgettebloemen en saffraan, en zelfgemaakte pasta, bekijk deze video.

---------------------------------------------------------------------------------
De tekst is geïnspireerd op het door Elène Klaren gemaakte plaatje.
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2015 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
A thing of beauty .. om op te eten? * Maeve van der Steen
1216BZ BeautyWat geven bloemen een vreugde in het leven, vooral wilde bloemen in het veld. A thing of beauty is a joy forever. Maar bloemen eten, ik weet het niet, het staat me tegen. Het is op dit moment erg en vogue om je salade te versieren met een paar mooie blauwe viooltjes. Versieren is hier niet het goede woord, want het is de bedoeling dat je ze opeet, die blauwe blaadjes.

Ik moet me eerst ergens overheen zetten voor ik zo’n bloemetje in mijn mond kan stoppen. Als kind vond ik kappertjes eng vanwege het patroontje dat een beetje aan slangenhuid doet denken, maar toen mijn vader zei: het is maar een bloemknopje! begon ik pas echt te griezelen. Mijn grote zus rende achter me aan met dat kappertje in haar hand en ik maar gillen. Je vraagt je af waar ik bang voor was. Nu ben ik juist dol op kappertjes.

Courgettebloemen, prachtig maar ik zou niet op het idee gekomen zijn ze door een beslagje te halen en te frituren, gelukkig hebben de Italianen dat wel bedacht, en het smaakt delicaat. Siroop van vlierbloesem is ook lekker en rozenwater, mits met mate gebruikt, geeft een fijn oosters aroma.

Maar veel verder dan saffraan, de stamper van de crocus stativus, kom ik niet in de keuken. Die saffraankrokus heeft maar drie bloedrode stampers, en wordt in Zuid-Europese landen en in het Midden-Oosten geteeld. De grootste producent in de wereld is Iran. Ik denk dat de meeste saffraan hier in de winkel dan ook afkomstig is uit Iran.
De meeste mensen gebruiken saffraan vooral om de oranje kleur die het de gerechten geeft. Ik ben een groot liefhebber van de moeilijk te definiëren geur, ijzerachtig, zwoel. Men zegt: honing, maar dat ruik ik dan weer niet.
Het wordt veel gebruikt in rijstgerechten zoals paella – misschien omdat de kleur zo lekker pakt op witte rijst?

Wij maken vandaag dan ook een risotto met courgette, de groente die zo snel groeit. Waarschijnlijk heeft de verwante pompoen daarom een plaats gekregen in het sprookje van Assepoester als plotseling uit het niets verschijnende koets.
Courgette heeft een schil die net als kappertjes ook een beetje aan een slang doet denken. Ik schil een courgette dan ook in de lengte, maar dan zo dat er nog wel dunne strepen donkergroen overblijven.
Volgens de Italianen is dit uiteraard een voorgerecht maar serveer het gerust bij een gebakken stukje zeebaars.

Koop kleine courgettes, die zijn veel lekkerder dan die zompige grote, je kan het best naar de een of andere ecowinkel gaan. Of ze zelf in je moestuin kweken.
Groentebouillon kan je zelf maken, met bleekselderij, laurier, peterselie, wortel en ui, maar je kan ook een blokje gebruiken.
De hoeveelheid bouillon is niet precies aan te geven, de ene keer wordt er meer vocht opgenomen dan de andere keer.

Risotto con zucchine e zaffarano

Voor twee personen

150 gram risottorijst
zakje saffraan (0,125 gram)
een sjalot
klontje boter
2 eetlepels olijfolie
half glas witte wijn

40 gram geraspte Parmezaanse kaas
versgemalen peper, zout

Doe de draadjes saffraan in een beker en doe er wat lauwe bouillon bij.
Snijd de sjalot en bak zachtjes aan in de boter met een drupje olie.
Schil de courgette en snijd in elegante langwerpige stukjes, voeg bij de ui en laat onder omroeren zachtjes bakken. Giet de wijn erbij en laat uitdampen, op een klein vuurtje zetten.

In een andere pan de olie verwarmen en de rijst even aanbakken.
Scheut groentebouillon erbij gooien en even roeren. Als het vocht opgenomen en verdampt is, weer nieuwe bouillon erbij doen. Zo doorgaan tot het geheel bijna gaar en smeuïg is, ongeveer 18 minuten. Niet te lang en te vaak roeren, daar wordt de risotto plakkerig van!
Halverwege dit proces de saffraan met het weekwater en de courgette erbij doen. Houd een paar draadjes saffraan achter.
Peper en zout erbij (als de bouillon van een groente bouillonblokje is, geen zout natuurlijk). Tot slot de geraspte Parmezaan erdoor en nog een klontje boter.
Op de borden scheppen en een paar draadjes saffraan erop draperen.
Een zacht rood wijntje van de pinot noir of een rustige witte pinot gris bij deze geurige risotto.

Wie zin heeft om een heel ingewikkeld gerecht te maken met courgettebloemen en saffraan, en zelfgemaakte pasta, bekijk deze video.

---------------------------------------------------------------------------------
De tekst is geïnspireerd op het door Elène Klaren gemaakte plaatje.
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Maeve van der Steen
powered by CJ2