archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 15 Jaargang 12 4 juni 2015

	Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug Schok der culturen Wilko Voordouw Sinds enkele weken neem ik bijna dagelijks tram 11 van en naar station HS. Aan de De Heemstraat, niet ver van de Markt, staat een rijtje panden dat ooit gesloopt moet worden. De benedenetages die al zijn ontruimd worden dichtgetimmerd, lokale kunstenaars maken er schilderingen op. Bij een onlangs gesloopt rijtje waren Jacobse & Van Es te zien, nu is er een efemere schildering met zo'n andere Haagse Held: Dolf Brouwers, alias Sjef van Oekel. Vanmorgen was ik eindelijk in de gelegenheid om een foto te maken van het portret van de man, die ik twee keer mocht interviewen (voor zover je van een interview kon spreken met deze gigant in smoking). Jawel! En net op dat moment loopt een andere inwoner van Den Haag, eveneens in stemmig zwart, langs. Zij houdt haar sluier decent voor haar gezicht, bijna op dezelfde manier als hij altijd zijn afzakkende bril rechtzette. Zou deze vrouw weten langs wiens beeltenis ze juist is gelopen? Ik waag het te betwijfelen. Deze vrouw is vast niet op de hoogte van een klassieker als 'Zuurkool met vette jus', die de vroegere patatbakker S. van Oekel uit het Belgische Reet met verve zong. Ook weet ze niet dat Donna Summer met The Hostage een superhit kreeg mede dankzij de onnavolgbare versie in Van Oekel's Discohoek. Iets decenter: kent zij de echte superhit die hij ooit scoorde en die af en toe nog te horen is: 'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan?' Ook dat lied, vermoed ik, maakt geen deel uit van de culturele evergreens van deze vrouw. Evenmin kent ze de carnavalshit 'Oei, oei, dat was lekker' en de befaamde/beruchte kotsscene in de Kerstshow die ervoor zorgde, dat oma l'Ami demonstratief met haar rug naar de televisie ging zitten met de opmerking: 'Wat een misselijke vent'. En dat vond ik als vijftienjarige natuurlijk hilarisch. In september is Van Oekel/Dolf Brouwers, ooit woonachtig aan het Slijkeinde, alweer achttien jaar dood. Zijn vrouw Gré is al twintig jaar niet meer onder ons. Den Haag ontbeert volgens mij nog altijd een monument voor deze ietwat tragische figuur, die pas op zijn 60ste werd ontdekt door Wim T. Schippers. Wordt het niet eens tijd, vroede vaderen??? In afwachting van dat monument richt ik er hier eentje op. Inclusief de schok der culturen ... . ------------------------------------- De foto is van de schrijver zelf -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! © 2015 Wilko Voordouw meer Wilko Voordouw - meer "Ontmoetingen" -

Bezigheden > Ontmoetingen
Schok der culturen	Wilko Voordouw
Sinds enkele weken neem ik bijna dagelijks tram 11 van en naar station HS. Aan de De Heemstraat, niet ver van de Markt, staat een rijtje panden dat ooit gesloopt moet worden. De benedenetages die al zijn ontruimd worden dichtgetimmerd, lokale kunstenaars maken er schilderingen op. Bij een onlangs gesloopt rijtje waren Jacobse & Van Es te zien, nu is er een efemere schildering met zo'n andere Haagse Held: Dolf Brouwers, alias Sjef van Oekel. Vanmorgen was ik eindelijk in de gelegenheid om een foto te maken van het portret van de man, die ik twee keer mocht interviewen (voor zover je van een interview kon spreken met deze gigant in smoking). Jawel! En net op dat moment loopt een andere inwoner van Den Haag, eveneens in stemmig zwart, langs. Zij houdt haar sluier decent voor haar gezicht, bijna op dezelfde manier als hij altijd zijn afzakkende bril rechtzette. Zou deze vrouw weten langs wiens beeltenis ze juist is gelopen? Ik waag het te betwijfelen. Deze vrouw is vast niet op de hoogte van een klassieker als 'Zuurkool met vette jus', die de vroegere patatbakker S. van Oekel uit het Belgische Reet met verve zong. Ook weet ze niet dat Donna Summer met The Hostage een superhit kreeg mede dankzij de onnavolgbare versie in Van Oekel's Discohoek. Iets decenter: kent zij de echte superhit die hij ooit scoorde en die af en toe nog te horen is: 'Eens zal de Betuwe in bloei weer staan?' Ook dat lied, vermoed ik, maakt geen deel uit van de culturele evergreens van deze vrouw. Evenmin kent ze de carnavalshit 'Oei, oei, dat was lekker' en de befaamde/beruchte kotsscene in de Kerstshow die ervoor zorgde, dat oma l'Ami demonstratief met haar rug naar de televisie ging zitten met de opmerking: 'Wat een misselijke vent'. En dat vond ik als vijftienjarige natuurlijk hilarisch. In september is Van Oekel/Dolf Brouwers, ooit woonachtig aan het Slijkeinde, alweer achttien jaar dood. Zijn vrouw Gré is al twintig jaar niet meer onder ons. Den Haag ontbeert volgens mij nog altijd een monument voor deze ietwat tragische figuur, die pas op zijn 60ste werd ontdekt door Wim T. Schippers. Wordt het niet eens tijd, vroede vaderen??? In afwachting van dat monument richt ik er hier eentje op. Inclusief de schok der culturen ... . ------------------------------------- De foto is van de schrijver zelf -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Wilko Voordouw
	powered by CJ2