 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 12 Jaargang 11 10 april 2014 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
| Moderne Nederlandse kunst van na 1945 | Katharina Kouwenhoven | |||
 Het Stedelijk Museum van Schiedam behoort tot een van mijn favoriete musea. Het is klein en overzichtelijk, bevindt zich in een mooi gebouw en ligt midden in Schiedam en Schiedam is de moeite waard, als je je beperkt tot het centrum.Sinds 1940 is dit museum gevestigd in het voormalig Sint Jacobs Gasthuis, in neoclassicistische stijl gebouwd en gelegen aan de Hoogstraat. Het museum profileert zich als museum voor moderne en hedendaagse Nederlandse beeldende kunst en hiervan proberen ze blijk te geven met de tentoonstelling: 'Ik hou van Holland. Nederlandse kunst na 1945', bedoeld als 'groots' overzicht met meer dan 100 kunstwerken van meer dan 60 kunstenaars. Het is een leuke tentoonstelling, maar 'groots' is het woord niet en 'overzicht' is ook niet het juiste woord. De ruimte is veel te klein voor een 'grootse' tentoonstelling en hij leunt natuurlijk zwaar op de eigen collectie van het museum en die is niet representatief genoeg om van een 'overzicht' te kunnen spreken. Het musuem bezit nogal wat Cobra's en die domineren daarom de tentoonstelling. De Nul-beweging is ook goed vertegenwoordigd en dat betreur ik zeker niet, maar dan houdt het op met de presentatie van 'stromingen' en is de tentoonstelling beperkt tot individuen. Dus geen Nieuwe Wilden, maar wel nieuwe wilde kunstenaars als René Daniels en Marlene Dumas. En geen Conceptuele Kunst, maar wel de conceptuele kunstenaar Jan Dibbets. Materiekunst (bijvoorbeeld de onovertroffen Jaap Wagemaker) ontbreekt geheel. Ook zijn er bijna geen driedimensionale werken. Wel mocht Maria van Elk haar Soft Living Room weer inrichten en die neemt onevenredig veel ruimte in beslag, ten koste van heel wat interessantere beelden. Nieuwe figuratie heb ik ook niet gezien, hoewel die wel in de collectie aanwezig schijnt te zijn. De tentoonstelling valt daarom vooral op door wat er ontbreekt. Ronduit ergerlijk is het uitgangspunt van de huidige directeur, Diana A. Wind, voor de tentoonstelling: 'Het museum wil een plaats zijn waar het gesprek plaatsvindt over kunst en samenleving. Beiden staan niet los van elkaar, zoals maar al te vaak wordt gedacht, maar hebben alles met elkaar te maken, zoals in ons museum zichtbaar wordt. Ons museum is te beschouwen als een interactieve werkplaats van het geheugen'. Niets van dit al wordt zichtbaar in het museum en hoe zou het ook kunnen. Allemaal dooddoeners: het vrijheidsstreven van Cobra, de omarming van de consumptiemaatschappij door de Nul-beweging, of het documentaire engagement van hedendaagse kunstenaars. Gelukkig is er genoeg aardigs te zien en als de moderne Nederlandse kunst niet bevalt kan altijd uitgeweken worden naar het jenevermuseum. --------------------------------------------------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven ---------------------------------------------------------------------------------------------- Wie zijn bestellingen via deze link: (www.bol.com) doet, steunt De Leunstoel! |
||||
| © 2014 Katharina Kouwenhoven | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||