archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 11
10 april 2014
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
De meeste dromen zijn bedrog Claude Aendenboom

1112BZ HugoIn een veel te duur hotel te Oostende sliep ik die zomeravond mijn roes uit. Rond middernacht werd ik echter uit mijn slaap gerukt door luide stemmen buiten aan de ingang van het hotel. Nieuwsgierig strompelde ik mijn bed uit en keek door het raam naar beneden. Er stonden enkele jongeren rond een zwarte old-timer te roepen: Hugo! Hugo!

Niks aan de hand, dacht ik gerustgesteld en ging weer slapen. De volgende ochtend stond ik met een vreselijke kater op. Gauw nam ik een ijskoude douche, kleedde me aan en nam de lift naar de gelijkvloers voor mijn ontbijt.

De lift stopte op de eerste etage. Er stapte een man binnen met baard en zonnebril maar ik had hem snel herkend: het was mijn idool Hugo Claus! Ik besloot om hem met rust te laten en sprak hem niet aan. Claus wou duidelijk niet herkend worden.

Maar plots schoot ik wakker, het was blijkbaar maar een mooie droom! Met een vreselijke kater stond ik op, nam gauw een ijskoude douche, kleedde me aan en nam de lift naar de gelijkvloers voor mijn ontbijt.

De lift stopte op de eerste etage en wie stapte er binnen? Jawel, Hugo Claus! Met baard en zonnebril! Alweer besloot ik om hem met rust te laten. Maar toen we uit de lift stapten en elkaar een fijne dag toewensten, hoorde ik aan zijn stem dat deze man helemaal niet Hugo Claus was. Ik keek nog even achterom voor alle zekerheid en toen zag ik dat deze man inderdaad een look-a-like was.

En aan de ontbijttafel dacht ik bij mezelf: De meeste dromen zijn bedrog maar als ik wakker word dan droom ik nog...

---------------
De tekening is van Henk Klaren
-------------------------
Wie zijn bestellingen via deze link:
(www.bol.com) doet, steunt De Leunstoel!

© 2014 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
De meeste dromen zijn bedrog Claude Aendenboom
1112BZ HugoIn een veel te duur hotel te Oostende sliep ik die zomeravond mijn roes uit. Rond middernacht werd ik echter uit mijn slaap gerukt door luide stemmen buiten aan de ingang van het hotel. Nieuwsgierig strompelde ik mijn bed uit en keek door het raam naar beneden. Er stonden enkele jongeren rond een zwarte old-timer te roepen: Hugo! Hugo!

Niks aan de hand, dacht ik gerustgesteld en ging weer slapen. De volgende ochtend stond ik met een vreselijke kater op. Gauw nam ik een ijskoude douche, kleedde me aan en nam de lift naar de gelijkvloers voor mijn ontbijt.

De lift stopte op de eerste etage. Er stapte een man binnen met baard en zonnebril maar ik had hem snel herkend: het was mijn idool Hugo Claus! Ik besloot om hem met rust te laten en sprak hem niet aan. Claus wou duidelijk niet herkend worden.

Maar plots schoot ik wakker, het was blijkbaar maar een mooie droom! Met een vreselijke kater stond ik op, nam gauw een ijskoude douche, kleedde me aan en nam de lift naar de gelijkvloers voor mijn ontbijt.

De lift stopte op de eerste etage en wie stapte er binnen? Jawel, Hugo Claus! Met baard en zonnebril! Alweer besloot ik om hem met rust te laten. Maar toen we uit de lift stapten en elkaar een fijne dag toewensten, hoorde ik aan zijn stem dat deze man helemaal niet Hugo Claus was. Ik keek nog even achterom voor alle zekerheid en toen zag ik dat deze man inderdaad een look-a-like was.

En aan de ontbijttafel dacht ik bij mezelf: De meeste dromen zijn bedrog maar als ik wakker word dan droom ik nog...

---------------
De tekening is van Henk Klaren
-------------------------
Wie zijn bestellingen via deze link:
(www.bol.com) doet, steunt De Leunstoel!
© 2014 Claude Aendenboom
powered by CJ2