archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 5
Jaargang 10
20 december 2012
Bezigheden > Achter zonwerend glas delen printen terug
De wonderen van personeelselectie Haitze Meurs

1005BZ Unilever
Soms kom je ze tegen: mensen die briljant zijn, die echt begrijpen hoe de dingen in elkaar steken. Die de wereld, maatschappij en/of wetenschap verder helpen op basis van denkkracht en die toch zichzelf blijven, die bescheiden zijn en zonder opsmuk door het leven gaan. Grote geesten die het niet nodig hebben om zich met allerlei platvloerse statussymbolen te omringen. Soms kom je ze tegen, en dan ben je blij. Blij dat grote kwaliteiten niet altijd samen hoeven te gaan met een grote dosis arrogantie.

Freek is zo iemand. Gewetensvol, serieus, humoristisch, slim, bescheiden, een studiebol. Als zoon uit een boerengeslacht stond een carrière in de agrosfeer al in de sterren geschreven. Freek deed eerst de Hogere Landbouwschool en slaagde daar cum laude. Nam de tijd om te trouwen, en vervolgde zijn studie in Wageningen aan de WUR.

Freek hield er niet van om zijn tijd te verspillen met het overdoen van tentamens. Zijn stelling ‘het is gewoon handiger als je het gelijk de 1e keer haalt’ klonk verbazend eenvoudig en logisch, kreeg ook veel instemming van medestudenten, maar toch was hij zelf de enige die er naar handelde. Wat heet ‘haalde’? Freek hield er van om alles goed te begrijpen. Niet om te scoren, maar als levenshouding. Dat vond hij gewoon gemakkelijker: als je iets goed begreep.

Zo kon het gebeuren dat er zich een uniek feit voor deed. Professor Schenk van natuurkunde had een moeilijk tentamen opgesteld, waarin je theoretisch maximaal 13 punten kon halen. De professor ging er vanuit dat het gemiddelde cijfer wel ergens rond de 6 zou uitkomen. Dat bleek inderdaad het geval, maar aangetekend moet worden dat Freek met zijn 11,5 het gemiddelde sterk omhoog trok.
Tijdens de doctoraalfase deed Freek verschillende korte afstudeerprojecten die de aandacht trokken. Eén was zelfs zo belangwekkend dat de vakgroep het project aangreep om bij Unilever in te dienen voor de prestigieuze UNILEVER prijs. Bij Unilever was men ook onder de indruk van het project, en Freek ontving zo de UNILEVER prijs. Een fors bedrag in geld, dat onmiddellijk omgezet werd in een nieuwe auto en huisraad.

Toen Freek afstudeerde had hij al drie aanbiedingen op zak, waaronder een van de Universiteit van Utrecht om promotieonderzoek te gaan doen; een unicum. Allemaal flauwekul en tijdverlies oordeelde Freek. Een titel zei hem niets, en vier jaar lang zichzelf geestelijk opsluiten in een diepgaand onderzoek zag hij niet zitten. Beter gelijk aan de slag in het bedrijfsleven.

Zo gezegd, zo gedaan. Had Freek niet ooit de UNILEVER prijs gewonnen? Dus meldde Freek zich bij UNILEVER voor een baan. De zorgvuldige selectie van nieuwe medewerkers bij UNILEVER voorzag in een persoonlijkheidstest. Freek werd afgewezen op grond van gebrek aan commerciële kwaliteiten! Had hij niet juist de UNILEVER prijs gewonnen vanwege een innovatief technologisch hoogstandje? Ja, inderdaad.

Het duurde even voordat Freek bekomen was van de verbazing, en van het lachen over zoveel onbenul. Hij nam het aanbod aan van een grote multinational om de researchafdeling te komen versterken. Nog maar net in dienst becijferde Freek een mogelijke besparing van vele miljoenen op de energierekening. ‘Onmogelijk,’ riepen de technici van STORK, verantwoordelijk voor het bestaande machinepark. Maar Freek had goede argumenten, hield voet bij stuk, kreeg het vertrouwen van de directie en op zijn aanwijzingen werd een proeffabriek gebouwd voor 10 miljoen, om zijn gelijk aan te tonen.

Van die proef hing zijn baan af. Binnen 14 maanden was de complete investering terugverdiend en was er een basis gelegd voor een besparing van honderden miljoenen in de volgende jaren. Over Freek geen zorgen: die klom gestaag op tot de hoogste niveaus van het bedrijf.

Maar UNILEVER? Die heeft Freek laten gaan door naar de verkeerde persoonlijkheidskenmerken te kijken, en daarmee een besparing van minstens een miljard aan zich voorbij laten gaan.
 
*********************************
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl


© 2012 Haitze Meurs meer Haitze Meurs - meer "Achter zonwerend glas" -
Bezigheden > Achter zonwerend glas
De wonderen van personeelselectie Haitze Meurs
1005BZ Unilever
Soms kom je ze tegen: mensen die briljant zijn, die echt begrijpen hoe de dingen in elkaar steken. Die de wereld, maatschappij en/of wetenschap verder helpen op basis van denkkracht en die toch zichzelf blijven, die bescheiden zijn en zonder opsmuk door het leven gaan. Grote geesten die het niet nodig hebben om zich met allerlei platvloerse statussymbolen te omringen. Soms kom je ze tegen, en dan ben je blij. Blij dat grote kwaliteiten niet altijd samen hoeven te gaan met een grote dosis arrogantie.

Freek is zo iemand. Gewetensvol, serieus, humoristisch, slim, bescheiden, een studiebol. Als zoon uit een boerengeslacht stond een carrière in de agrosfeer al in de sterren geschreven. Freek deed eerst de Hogere Landbouwschool en slaagde daar cum laude. Nam de tijd om te trouwen, en vervolgde zijn studie in Wageningen aan de WUR.

Freek hield er niet van om zijn tijd te verspillen met het overdoen van tentamens. Zijn stelling ‘het is gewoon handiger als je het gelijk de 1e keer haalt’ klonk verbazend eenvoudig en logisch, kreeg ook veel instemming van medestudenten, maar toch was hij zelf de enige die er naar handelde. Wat heet ‘haalde’? Freek hield er van om alles goed te begrijpen. Niet om te scoren, maar als levenshouding. Dat vond hij gewoon gemakkelijker: als je iets goed begreep.

Zo kon het gebeuren dat er zich een uniek feit voor deed. Professor Schenk van natuurkunde had een moeilijk tentamen opgesteld, waarin je theoretisch maximaal 13 punten kon halen. De professor ging er vanuit dat het gemiddelde cijfer wel ergens rond de 6 zou uitkomen. Dat bleek inderdaad het geval, maar aangetekend moet worden dat Freek met zijn 11,5 het gemiddelde sterk omhoog trok.
Tijdens de doctoraalfase deed Freek verschillende korte afstudeerprojecten die de aandacht trokken. Eén was zelfs zo belangwekkend dat de vakgroep het project aangreep om bij Unilever in te dienen voor de prestigieuze UNILEVER prijs. Bij Unilever was men ook onder de indruk van het project, en Freek ontving zo de UNILEVER prijs. Een fors bedrag in geld, dat onmiddellijk omgezet werd in een nieuwe auto en huisraad.

Toen Freek afstudeerde had hij al drie aanbiedingen op zak, waaronder een van de Universiteit van Utrecht om promotieonderzoek te gaan doen; een unicum. Allemaal flauwekul en tijdverlies oordeelde Freek. Een titel zei hem niets, en vier jaar lang zichzelf geestelijk opsluiten in een diepgaand onderzoek zag hij niet zitten. Beter gelijk aan de slag in het bedrijfsleven.

Zo gezegd, zo gedaan. Had Freek niet ooit de UNILEVER prijs gewonnen? Dus meldde Freek zich bij UNILEVER voor een baan. De zorgvuldige selectie van nieuwe medewerkers bij UNILEVER voorzag in een persoonlijkheidstest. Freek werd afgewezen op grond van gebrek aan commerciële kwaliteiten! Had hij niet juist de UNILEVER prijs gewonnen vanwege een innovatief technologisch hoogstandje? Ja, inderdaad.

Het duurde even voordat Freek bekomen was van de verbazing, en van het lachen over zoveel onbenul. Hij nam het aanbod aan van een grote multinational om de researchafdeling te komen versterken. Nog maar net in dienst becijferde Freek een mogelijke besparing van vele miljoenen op de energierekening. ‘Onmogelijk,’ riepen de technici van STORK, verantwoordelijk voor het bestaande machinepark. Maar Freek had goede argumenten, hield voet bij stuk, kreeg het vertrouwen van de directie en op zijn aanwijzingen werd een proeffabriek gebouwd voor 10 miljoen, om zijn gelijk aan te tonen.

Van die proef hing zijn baan af. Binnen 14 maanden was de complete investering terugverdiend en was er een basis gelegd voor een besparing van honderden miljoenen in de volgende jaren. Over Freek geen zorgen: die klom gestaag op tot de hoogste niveaus van het bedrijf.

Maar UNILEVER? Die heeft Freek laten gaan door naar de verkeerde persoonlijkheidskenmerken te kijken, en daarmee een besparing van minstens een miljard aan zich voorbij laten gaan.
 
*********************************
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding: http://www.neetje.nl
© 2012 Haitze Meurs
powered by CJ2