archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 10
1 november 2012
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Bananarama coverde nederbiethit Henk Klaren

1002VG Bananarama
Het is me nooit zo duidelijk geweest waarom Venus van Shocking Blue een wereldhit was. OK, een vlot melodietje, strakke beat, maffe tekst, maar een wereldhit? Nou ja, ik ben ook nooit zo gecharmeerd geweest van Shocking Blue. Ook niet van Robbie van Leeuwen z’n eerdere groep, The Motions, al was dat volgens Herman Stok Nederlands (toen) ‘enige echte beatgroep’.

Voor de jeugdige lezertjes: Herman Stok was de presentator van het VARA-radioprogramma: Tijd voor Teenagers. Het programma werd voor het eerst uitgezonden op 11 september 1959 en heeft tien jaar bestaan; in het begin het enige popprogramma op de Nederlandse radio. Het werd uitgezonden op zaterdagmiddag om kwart over één. Dan moest je vlug van school naar huis om niets te missen. Ja, in die tijd moest je op zaterdagochtend nog naar school. Als je ver van school woonde had je pech.

Er zijn heel veel covers gemaakt van Venus. Eén ervan was heel succesvol, de versie van de Britse damesgroep Bananarama. Die opname dateert van 1986. Ik vond het altijd wel bijzonder dat een nummer van een nederbietbandje werd gecoverd door een Angelsaksische groep. Dat blijkt overigens een onderschatting van de populariteit van het nummer. Er bestaan tientallen covers van, uit de meest uiteenlopende hoeken van de aardbol. In Rusland werd het zelfs een soort lijflied van een hippieachtige generatie. Meestal niet onder de oorspronkelijke titel. Meestal noemden ze het daar Shizgara, een verbastering van de tekstregel She’s got it.

Terug naar Bananarama. Ik vond hun versie eigenlijk wel leuk. Het was naar mijn idee een beetje een decadente, slome, bijna verveelde versie. Wat zorgvuldiger luisterend, moet ik concluderen, dat dat meer aan de uitstraling van de dames ligt dan aan de muziek. Hooghartige blikken lieten ze op TV zien en er kon geen lachje af. Op de officiële promo-video valt dat wel weer mee. De muziek is gewoon uptempo en energiek. In mijn beleving technisch heel wat beter dan die van Shocking Blue, maar wel erg – hoe zal ik het zeggen – geproduceerd. Alsof er een machientje draait.

Behalve Venus heeft de groep een paar meer hits gehad. In Nederland kwam It ain’t what you do, it’s the way that you do it – met Fun Boy Three – het hoogst. Nummer drie in 1981. Op Spotify is Cruel Summer het populairst. Je hoort het nog wel eens op de radio, evenals Robert DeNiro 's waiting en ik kan er niks aan doen: dàt vind ik een leuk nummer. Ik heb gelezen dat Robert DeNiro het zelf ook leuk vindt. Je kunt je er wat bij voorstellen. De dames moeten niks hebben van de buurjongens. Ze gaan gewoon naar de film en er hangt een poster aan de muur van Robert DeNiro, the man of steel, and he’s waiting, talking Italian!


© 2012 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Bananarama coverde nederbiethit Henk Klaren
1002VG Bananarama
Het is me nooit zo duidelijk geweest waarom Venus van Shocking Blue een wereldhit was. OK, een vlot melodietje, strakke beat, maffe tekst, maar een wereldhit? Nou ja, ik ben ook nooit zo gecharmeerd geweest van Shocking Blue. Ook niet van Robbie van Leeuwen z’n eerdere groep, The Motions, al was dat volgens Herman Stok Nederlands (toen) ‘enige echte beatgroep’.

Voor de jeugdige lezertjes: Herman Stok was de presentator van het VARA-radioprogramma: Tijd voor Teenagers. Het programma werd voor het eerst uitgezonden op 11 september 1959 en heeft tien jaar bestaan; in het begin het enige popprogramma op de Nederlandse radio. Het werd uitgezonden op zaterdagmiddag om kwart over één. Dan moest je vlug van school naar huis om niets te missen. Ja, in die tijd moest je op zaterdagochtend nog naar school. Als je ver van school woonde had je pech.

Er zijn heel veel covers gemaakt van Venus. Eén ervan was heel succesvol, de versie van de Britse damesgroep Bananarama. Die opname dateert van 1986. Ik vond het altijd wel bijzonder dat een nummer van een nederbietbandje werd gecoverd door een Angelsaksische groep. Dat blijkt overigens een onderschatting van de populariteit van het nummer. Er bestaan tientallen covers van, uit de meest uiteenlopende hoeken van de aardbol. In Rusland werd het zelfs een soort lijflied van een hippieachtige generatie. Meestal niet onder de oorspronkelijke titel. Meestal noemden ze het daar Shizgara, een verbastering van de tekstregel She’s got it.

Terug naar Bananarama. Ik vond hun versie eigenlijk wel leuk. Het was naar mijn idee een beetje een decadente, slome, bijna verveelde versie. Wat zorgvuldiger luisterend, moet ik concluderen, dat dat meer aan de uitstraling van de dames ligt dan aan de muziek. Hooghartige blikken lieten ze op TV zien en er kon geen lachje af. Op de officiële promo-video valt dat wel weer mee. De muziek is gewoon uptempo en energiek. In mijn beleving technisch heel wat beter dan die van Shocking Blue, maar wel erg – hoe zal ik het zeggen – geproduceerd. Alsof er een machientje draait.

Behalve Venus heeft de groep een paar meer hits gehad. In Nederland kwam It ain’t what you do, it’s the way that you do it – met Fun Boy Three – het hoogst. Nummer drie in 1981. Op Spotify is Cruel Summer het populairst. Je hoort het nog wel eens op de radio, evenals Robert DeNiro 's waiting en ik kan er niks aan doen: dàt vind ik een leuk nummer. Ik heb gelezen dat Robert DeNiro het zelf ook leuk vindt. Je kunt je er wat bij voorstellen. De dames moeten niks hebben van de buurjongens. Ze gaan gewoon naar de film en er hangt een poster aan de muur van Robert DeNiro, the man of steel, and he’s waiting, talking Italian!
© 2012 Henk Klaren
powered by CJ2