archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 9
3 november 2011
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Expressiedrift Katharina Kouwenhoven

0902BZ Voetballers
Meningen, iedereen heeft ze. Dat is op zich niet erg. Helaas brengt iedereen zijn mening ook naar voren. Je mag denken wat je wil – de gedachten zijn vrij – maar je mag niet zeggen wat je wil, al wordt daar tegenwoordig wel anders over gedacht.

Er was een tijd dat alleen de mening werd gevraagd van mensen die tot een afgewogen en gefundeerd oordeel in staat waren. Daar kon je wat van opsteken en het was meestal interessant om te lezen. Dit gebeurt spaarzaam nog wel eens, maar doorgaans biedt Jan en alleman zijn meningen aan, die noch afgewogen, noch gefundeerd zijn. De opiniepagina's van de dagbladen staan er vol van.
Het in het leven roepen van deze opiniepagina's om de krant op een goedkope manier vol te krijgen – een echte deskundige kost geld – is een belangrijke impuls geweest voor de ontwikkeling van het idee dat alle meningen evenveel waard zijn. Dat berust op een misverstand, omdat menig meningverkondiger helemaal niet weet wat een afgewogen en gefundeerd oordeel is.

Het is een tijd mode geweest om met studenten discussiegroepjes te vormen om over de inhoud van de leerstof te discussiëren. Ik heb toen wel eens geprobeerd de deelnemers te leren dat alleen op basis van een gefundeerd oordeel discussie mogelijk is, en wat een gefundeerd oordeel is. De opinie: 'nou, da vin ik gewoon klote' en het antwoord op de vraag waarom je dat vindt: 'nou, da vin ik gewoon' valt niet in deze categorie, maar dat werd niet door iedereen ingezien. Zo werd er nu eenmaal in discussies op de middelbare school en in kringgesprekken op de lagere school van gedachten gewisseld. En dan kwam ik opeens vertellen dat dit niet deugde. Ik bekeek het maar! Het uiten van een mening was belangrijker dan het vormen van een waardevolle mening.

Dit was mogelijk weer een uitvloeisel van het idee dat het voor de ontwikkeling van iemands taalvaardigheid belangrijker was dat er iets gezegd of geschreven werd dan de vorm en inhoud ervan. Toen deze expressiedrift was uitgewoekerd bleek dat geen kind meer behoorlijk kon spellen of wist wat een argument eigenlijk was. Als het onderwijs devalueert, devalueren ook de meningen van degenen die dat onderwijs genoten hebben. Academische titels zijn niet veel meer waard. De helft van de bevolking heeft er een en de meesten zijn verworven met een korte pretstudie. En juist bij die pretstudies is de discussiegroep de belangrijkste onderwijsmethode. Van de werkgroepkamer naar de opiniepagina's om van je te laten horen. De meningsuiting is tenslotte vrij.

Een belangrijk forum waar het goede voorbeeld gegeven zou moeten worden is de Tweede Kamer, die discussieert met een Minister of de Minister President. Hoe dat moet kun je afkijken van het Engelse parlement, want in ons land hebben deze discussies geen enkele statuur. En nu heb ik het niet over de recent in zwang gekomen ordinaire scheldpartijen; daar moet de Kamervoorzitster iets aan doen.
Discussies in de Tweede Kamer bieden altijd een schat aan lesmateriaal voor het onderwerp 'drogredenen'. Ze komen er allemaal voor en ze worden partijneutraal naar voren gebracht. Maar wat wil je met al die MAVO-klantjes in de Kamer. Alleen Job Cohen heeft nog een degelijke opleiding genoten en daarom zal hij binnenkort wel op moeten stappen. Iemand met een gefundeerde mening, die redt het niet in de politiek.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.


© 2011 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Expressiedrift Katharina Kouwenhoven
0902BZ Voetballers
Meningen, iedereen heeft ze. Dat is op zich niet erg. Helaas brengt iedereen zijn mening ook naar voren. Je mag denken wat je wil – de gedachten zijn vrij – maar je mag niet zeggen wat je wil, al wordt daar tegenwoordig wel anders over gedacht.

Er was een tijd dat alleen de mening werd gevraagd van mensen die tot een afgewogen en gefundeerd oordeel in staat waren. Daar kon je wat van opsteken en het was meestal interessant om te lezen. Dit gebeurt spaarzaam nog wel eens, maar doorgaans biedt Jan en alleman zijn meningen aan, die noch afgewogen, noch gefundeerd zijn. De opiniepagina's van de dagbladen staan er vol van.
Het in het leven roepen van deze opiniepagina's om de krant op een goedkope manier vol te krijgen – een echte deskundige kost geld – is een belangrijke impuls geweest voor de ontwikkeling van het idee dat alle meningen evenveel waard zijn. Dat berust op een misverstand, omdat menig meningverkondiger helemaal niet weet wat een afgewogen en gefundeerd oordeel is.

Het is een tijd mode geweest om met studenten discussiegroepjes te vormen om over de inhoud van de leerstof te discussiëren. Ik heb toen wel eens geprobeerd de deelnemers te leren dat alleen op basis van een gefundeerd oordeel discussie mogelijk is, en wat een gefundeerd oordeel is. De opinie: 'nou, da vin ik gewoon klote' en het antwoord op de vraag waarom je dat vindt: 'nou, da vin ik gewoon' valt niet in deze categorie, maar dat werd niet door iedereen ingezien. Zo werd er nu eenmaal in discussies op de middelbare school en in kringgesprekken op de lagere school van gedachten gewisseld. En dan kwam ik opeens vertellen dat dit niet deugde. Ik bekeek het maar! Het uiten van een mening was belangrijker dan het vormen van een waardevolle mening.

Dit was mogelijk weer een uitvloeisel van het idee dat het voor de ontwikkeling van iemands taalvaardigheid belangrijker was dat er iets gezegd of geschreven werd dan de vorm en inhoud ervan. Toen deze expressiedrift was uitgewoekerd bleek dat geen kind meer behoorlijk kon spellen of wist wat een argument eigenlijk was. Als het onderwijs devalueert, devalueren ook de meningen van degenen die dat onderwijs genoten hebben. Academische titels zijn niet veel meer waard. De helft van de bevolking heeft er een en de meesten zijn verworven met een korte pretstudie. En juist bij die pretstudies is de discussiegroep de belangrijkste onderwijsmethode. Van de werkgroepkamer naar de opiniepagina's om van je te laten horen. De meningsuiting is tenslotte vrij.

Een belangrijk forum waar het goede voorbeeld gegeven zou moeten worden is de Tweede Kamer, die discussieert met een Minister of de Minister President. Hoe dat moet kun je afkijken van het Engelse parlement, want in ons land hebben deze discussies geen enkele statuur. En nu heb ik het niet over de recent in zwang gekomen ordinaire scheldpartijen; daar moet de Kamervoorzitster iets aan doen.
Discussies in de Tweede Kamer bieden altijd een schat aan lesmateriaal voor het onderwerp 'drogredenen'. Ze komen er allemaal voor en ze worden partijneutraal naar voren gebracht. Maar wat wil je met al die MAVO-klantjes in de Kamer. Alleen Job Cohen heeft nog een degelijke opleiding genoten en daarom zal hij binnenkort wel op moeten stappen. Iemand met een gefundeerde mening, die redt het niet in de politiek.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.
© 2011 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2