Vlaggen zijn vrolijk, ze zijn feestelijk, ze geven kleur aan de stad. Meestal betekent een uitgestoken vlag ook dat er iets te vieren is, behalve als hij halfstok hangt natuurlijk. Een van de vrolijkste straatbeelden vind ik vlaggenstokken met bungelende rugzakken eraan: dan weet je dat daar iemand is geslaagd voor zijn of haar eindexamen. En als ik op vakantie in Engeland was, vlakbij Windsor Castle, kon je aan de vlag bovenop het kasteel zien of de koningin aanwezig was. Als kind vond ik dat fascinerend; je hoefde dus niet aan te bellen om te vragen of Elizabeth thuis was en buiten wilde spelen, dat zag je van tevoren al! Dat was waarschijnlijk in vroeger tijden, toen je nog te paard lange afstanden moest afleggen, heel handig. Het had weinig zin erheen te gaan als je toch wist dat de koning of koningin er niet verbleef.

 

In ons werelddorp wordt er helaas héél anders aangekeken tegen vlaggen, vooral in het Centrum. Daar worden vlaggen namelijk gezien als reclame, of als hinderlijk voor het beeld, of als welke andere verboden uiting dan ook. Het vlaggenregime is de laatste tijd wat milder geworden, maar de actie om met een hoogwerker eigenhandig de vlaggen van Hotel Krasnapolsky te verwijderen zal nog lang in de gedachten van hoteliers en anderen blijven hangen. Welke landen er precies aan de gevel hangen of op het dak staan, dat maakt niet uit, het hotel geeft ermee aan dat iedereen van de hele wereld er welkom is. Ieder hotel in de wereld is te herkennen aan een mooie batterij internationale vlaggen, maar in ons werelddorp kan dat kennelijk weer niet.

 

Op dezelfde manier werd er een strijd gevoerd tegen de regenboogvlaggen, het symbool van de internationale gay-scene. Zo’n vlag geeft aan dat de winkel, restaurant, café of andere voorziening gay-friendly is. Voor toeristen uit landen waar openlijke uitingen van homoseksualiteit absoluut geen normale zaak zijn, zijn dat mooie bakens om een aangenaam verblijf in Amsterdam te hebben. En het geeft de stad een gastvrije aanblik voor deze groep toeristen, iets waar we het als stad voortdurend over hebben, maar waar we nog wel een stapje kunnen zetten. (Toen ik een keer dacht in een standaardeetcafé te zitten en getrakteerd werd op een prachtige travestieshow, zag ik bij vertrek pas de regenboogvlag.)

 

Het beleid is inmiddels dus wat milder, maar vlaggen mogen we best wat meer gebruiken! In Amerika is er bijvoorbeeld een echte ‘Flag day’: op 14 juni wordt gevierd dat op die dag in 1777 de nieuwe vlag werd uitgekozen. Betsy Ross heeft overigens die eerste Amerikaanse vlag genaaid, zo is de overlevering. Wij hebben natuurlijk 5 mei om uitgebreid te vlaggen, maar laten we nog wat meer redenen verzinnen om de vlaggen uit te steken, daar fleurt de stad van op en bezoekers denken dat er continu iets te vieren is. Dat is toch geen slechte uitstraling voor een stad?

 

********************