Wie komt er uit het land van de klokken (en van het geld)?
En zegt: ‘Daddy was a rolling stone / But his heart lay in Kingston Town’?
Lee ‘Scratch’ Perry. Hoe oud. 75?
Vandaag is gisteren. En gisteren vandaag.
Beweert hij tenminste.
Vandaar de rondjes, stapvoets gedraaid op het podium.
Met de klok mee. Tegen de klok in.

Wie kan er putten uit zo’n onuitputtelijk repertoire of reservoir?
Zion Blood, Return of Django. Allemaal eigen nummers en een nummer van George Faith.
Jong en oud, een deinende massa.
Have some mercy, zegt Lee Perry oftewel de Upsetter. Oftewel Pipecock Jackson.
Have some mercy, het publiek.

Daar draait hij, rondjes als een klok.
En daar wijst hij op zijn hartje: zijn klokje en zijn motortje.
Wat beter cadeau?
(Dan een zakhorloge hem toegestopt uit de zaal.)

Daar is hij blij mee.
Nou ja, hij is er.
En vroeger kwam hij nooit.
Drie, vier keer misschien al voor een dichte deur gestaan.
Jaren tachtig. (Tachtig?)
Rotterdam, Den Haag. Amsterdam?
Wie zal het allemaal nog weten?

Wien Zions bloed door d’aderen vloeit.
Daarom natuurlijk ook die spiegeltjes op zijn pet,
Getooid met bonbonnièredeksel.
En op zijn schoenen. Red, green en gold.

Drieëndertig jaar wachten (leeftijd van Christus).
En elke minuut was het waard.

http://www.youtube.com/watch?v=mbRYzDRfT78

 

***************************************