archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 3
Jaargang 8
18 november 2010
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp delen printen terug
Braakliggend gebruik Sebastiaan Capel

0803BS Braak
In een vorige column schreef ik over de leegstand onder kantoren en stelde ik gekscherend: ‘misschien kunnen de kantoren het beste gesloopt worden, maar wat doe je dan met het braakliggende terrein…’. Nou, inmiddels heb ik twee prachtige ideeën opgedaan over wat je daarmee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld door er avontuurlijke speelplekken voor kinderen van maken. Of eigenlijk: ze gewoon open te laten, zodat kinderen er hun gang kunnen gaan!
 
Het is voor kinderen een uitgelezen mogelijkheid te spelen op een avontuurlijke manier. En dat is voor kinderen in ons werelddorp ook wel eens nodig. Hun leven bestaat anders echt alleen maar uit Playstations en wipkippen, terwijl er zoveel meer is. Zelf was ik ook een stadskind met beperkte mogelijkheden om buiten te spelen (al was ik me daar op dat moment niet van bewust!), maar in die tijd was de Zuidas er nog niet en lag daar een prachtig fietscross-terrein.
 
Helaas had ik geen BMX, maar op een gewone kinderfiets ging je ook heel hard de zandhopen af!
En voor de ouders die dat allemaal wat eng vinden, kan er vast een beheerder gevonden worden die het terrein een beetje onderhoudt (niet te goed, want dan is het avontuur weg) en die een verbanddoos heeft liggen voor de ongelukjes. Ik zie genoeg mogelijkheden op IJburg, daar is sloop van panden niet eens nodig, er ligt sowieso genoeg braakliggend terrein.
 
Een ander, nog veel revolutionairder idee is ‘cityfarming’: het laten groeien van groenten midden in de stad. En dus niet de ‘ouderwetse’ volkstuintjes aan de rand van de stad, maar echt in de stad, daar waar je het eigenlijk niet verwacht. Dat kan bijvoorbeeld op daktuinen, maar dus ook op een stuk braakliggende grond. Een ambtenaar vertelde me het verhaal van ene Mustafa die met buurtbewoners een enorme moestuin is begonnen in West op zo’n stuk grond. Ze verbouwen er van alles, er is geen vandalisme en het brengt de mensen bij elkaar.
 
Wat wil je nog meer? Ik kwam deze ‘urban greenery’ helaas niet tegen op mijn laatste fietstocht door West. Daarom heb ik binnenkort een afspraak met de ambtenaar cityfarming om wat meer informatie te krijgen. Maar het klinkt natuurlijk fantastisch, ook in het kader van duurzaamheid. En inmiddels heb ik ook gehoord van een plan om in een leegstaand kantoor een enorme indoor-kwekerij te realiseren. Dat scheelt slopen!
 
Overigens staat er in de Pijp ook nog steeds een caravan op een stukje braakliggend terrein met een bordje waarop een Vrijstaat wordt geclaimd. Ook interessant, maar laat zich moeilijk met de avontuurlijke speelplaats mengen. Voor de moestuin is het wel weer handig, bijvoorbeeld als real-life vogelverschrikkers.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.


© 2010 Sebastiaan Capel meer Sebastiaan Capel - meer "Amsterdam werelddorp" -
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp
Braakliggend gebruik Sebastiaan Capel
0803BS Braak
In een vorige column schreef ik over de leegstand onder kantoren en stelde ik gekscherend: ‘misschien kunnen de kantoren het beste gesloopt worden, maar wat doe je dan met het braakliggende terrein…’. Nou, inmiddels heb ik twee prachtige ideeën opgedaan over wat je daarmee zou kunnen doen. Bijvoorbeeld door er avontuurlijke speelplekken voor kinderen van maken. Of eigenlijk: ze gewoon open te laten, zodat kinderen er hun gang kunnen gaan!
 
Het is voor kinderen een uitgelezen mogelijkheid te spelen op een avontuurlijke manier. En dat is voor kinderen in ons werelddorp ook wel eens nodig. Hun leven bestaat anders echt alleen maar uit Playstations en wipkippen, terwijl er zoveel meer is. Zelf was ik ook een stadskind met beperkte mogelijkheden om buiten te spelen (al was ik me daar op dat moment niet van bewust!), maar in die tijd was de Zuidas er nog niet en lag daar een prachtig fietscross-terrein.
 
Helaas had ik geen BMX, maar op een gewone kinderfiets ging je ook heel hard de zandhopen af!
En voor de ouders die dat allemaal wat eng vinden, kan er vast een beheerder gevonden worden die het terrein een beetje onderhoudt (niet te goed, want dan is het avontuur weg) en die een verbanddoos heeft liggen voor de ongelukjes. Ik zie genoeg mogelijkheden op IJburg, daar is sloop van panden niet eens nodig, er ligt sowieso genoeg braakliggend terrein.
 
Een ander, nog veel revolutionairder idee is ‘cityfarming’: het laten groeien van groenten midden in de stad. En dus niet de ‘ouderwetse’ volkstuintjes aan de rand van de stad, maar echt in de stad, daar waar je het eigenlijk niet verwacht. Dat kan bijvoorbeeld op daktuinen, maar dus ook op een stuk braakliggende grond. Een ambtenaar vertelde me het verhaal van ene Mustafa die met buurtbewoners een enorme moestuin is begonnen in West op zo’n stuk grond. Ze verbouwen er van alles, er is geen vandalisme en het brengt de mensen bij elkaar.
 
Wat wil je nog meer? Ik kwam deze ‘urban greenery’ helaas niet tegen op mijn laatste fietstocht door West. Daarom heb ik binnenkort een afspraak met de ambtenaar cityfarming om wat meer informatie te krijgen. Maar het klinkt natuurlijk fantastisch, ook in het kader van duurzaamheid. En inmiddels heb ik ook gehoord van een plan om in een leegstaand kantoor een enorme indoor-kwekerij te realiseren. Dat scheelt slopen!
 
Overigens staat er in de Pijp ook nog steeds een caravan op een stukje braakliggend terrein met een bordje waarop een Vrijstaat wordt geclaimd. Ook interessant, maar laat zich moeilijk met de avontuurlijke speelplaats mengen. Voor de moestuin is het wel weer handig, bijvoorbeeld als real-life vogelverschrikkers.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.
© 2010 Sebastiaan Capel
powered by CJ2