archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 9
Jaargang 7
25 februari 2010
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Het hoofd van Ravachol Willem Minderhout

0709VG Ravachol
Voetnoten bij Tromp en Koole (4)
 
Omdat ik Bart Tromps columns voor Parool en Elsevier altijd op een website publiceerde las ik ze altijd zonder het desbetreffende medium aan te hoeven schaffen. Aanvankelijk waren ze soms zelfs nog niet eens in druk verschenen, wat Bart nog een redactionele schrobbering heeft opgeleverd. Tijdens publicatie las ik ze uiteraard en soms ontspon zich naar aanleiding van de inhoud enige correspondentie. Inhoudelijk had ik er nooit iets op aan te merken. Op een incidentje na.

Een van de constanten in de columns die Bart Tromp na 9/11 voor Elsevier schreef was dat hij het hele concept ‘war against terror’ verkeerd achtte. Terreur was geen oorlogsdaad, maar een misdaad en moest als zodanig worden aangepakt. Oorlog is iets dat zich tussen of - in het geval van een burgeroorlog - binnen staten afspeelt. In een van zijn columns trok hij een mooie parallel tussen de hedendaagse Al-Qaeda desperado’s en de zogenaamde ‘anarchisten van de daad’ die aan het eind van de negentiende eeuw in Europa en de VS dood en verderf zaaiden. Menigeen zag achter de anarchistische aanslagen een mysterieuze ‘internationale’ schuilgaan die in staat geacht werd het leven alom ter wereld te ontwrichten. De parallel met Al-Qaeda ligt voor de hand.

Islamterreur was dus volgens Tromp niet zo’n splinternieuw of uniek fenomeen als menig zich deskundig achtende wetenschapper, commentator of politicus meende en meent. Het anarchistisch geweld was op den duur weer verdwenen omdat de maatschappelijke voedingsbodem ervoor verdween.
De bestrijding van het anarchistisch geweld was bovendien altijd ‘gewoon’ een politietaak geweest. Daar zouden we nu een voorbeeld aan moeten nemen, aldus Tromp.

In zijn schets van de voorbeeldige politiële aanpak van de anarchistische terreur kwam ik echter iets tegen dat onmogelijk kon kloppen. Bart geeft het voorbeeld van Ravachol, die hij dezelfde symbolische waarde voor het toenmalige terrorisme toekent als Osama Bin Laden nu. Ravachol werd uiteindelijk gepakt en berecht. Volgens Tromp werd hij zelfs – terwijl de doodstraf in Frankrijk nog bestond - slechts tot levenslang veroordeeld.

Dit laatste kon niet kloppen. Ik heb namelijk in mijn bonte boekenverzameling een boek met een serie schetsen over het leven van Ravachol. Op de laatste schets rolt zijn vers geguillotineerde hoofd over het plaveisel. Wat blijkt het geval. Ravachol was aanvankelijk tot levenslang veroordeeld voor een bomaanslag op een restaurant. Vervolgens werd hij echter alsnog ter dood veroordeeld vanwege drie moorden waarvan hij beschuldigd was. Deze laatste straf werd voltrokken voordat hij de eerste had uitgezeten.

Het politieoptreden tegen anarchistische terroristen was ook niet altijd even correct geweest als Bart suggereerde. De arrestatie van de Bende van Bonnot lijkt op het einde van de film Butch Cassidy and the Sundance Kid: vijfhonderd agenten, soldaten, brandweerlieden en gewapende burgers schoten de villa waar de anarchisten zich in verschanst hadden totaal aan flarden. Ter verdediging van het Franse politieapparaat moet wel gezegd worden dat ze uiteindelijk voorkwamen dat Bonnot gelyncht werd door net te doen of hij de belegering niet had overleefd. Uiteindelijk bleek dit slechts een halve leugen, want niet lang erna bezweek hij aan zijn verwondingen.

Ik mailde dit naar Bart, maar Elsevier was al verschenen. In Bush en Blair en het veld van eer trof ik tot mijn verrassing op pagina 122 dit voetnootje aan: ‘Ravachol eindigde uiteindelijk onder de guillotine.’ Bart zou Bart niet zijn als hij ook deze punt niet op de i had gezet.

Bart Tromp (2008), ‘Terreur is misdaad’ in: Bush en Blair en het veld van eer, Elsevier/Bart Tromp Stichting, Amsterdam.

Bart Tromp, 'Nu en toen: internationaal terrorisme', Elsevier 12-03-05 http://www.denhaag.pvda.nl/oud/tromp/2005/nutoen.htm  (De executie van Ravachol door mij toegevoegd)

Hans Escher (1969), Ravachol, Jugend und Volk, München

Onlangs verschenen:
Bart Tromp (2009), Geschriften van een intellectuele glazenwasser. De draagbare Tromp, Bert Bakker, Amsterdam.
 
*************************************
Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag
is weer gewoon een boekhandel!


© 2010 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Het hoofd van Ravachol Willem Minderhout
0709VG Ravachol
Voetnoten bij Tromp en Koole (4)
 
Omdat ik Bart Tromps columns voor Parool en Elsevier altijd op een website publiceerde las ik ze altijd zonder het desbetreffende medium aan te hoeven schaffen. Aanvankelijk waren ze soms zelfs nog niet eens in druk verschenen, wat Bart nog een redactionele schrobbering heeft opgeleverd. Tijdens publicatie las ik ze uiteraard en soms ontspon zich naar aanleiding van de inhoud enige correspondentie. Inhoudelijk had ik er nooit iets op aan te merken. Op een incidentje na.

Een van de constanten in de columns die Bart Tromp na 9/11 voor Elsevier schreef was dat hij het hele concept ‘war against terror’ verkeerd achtte. Terreur was geen oorlogsdaad, maar een misdaad en moest als zodanig worden aangepakt. Oorlog is iets dat zich tussen of - in het geval van een burgeroorlog - binnen staten afspeelt. In een van zijn columns trok hij een mooie parallel tussen de hedendaagse Al-Qaeda desperado’s en de zogenaamde ‘anarchisten van de daad’ die aan het eind van de negentiende eeuw in Europa en de VS dood en verderf zaaiden. Menigeen zag achter de anarchistische aanslagen een mysterieuze ‘internationale’ schuilgaan die in staat geacht werd het leven alom ter wereld te ontwrichten. De parallel met Al-Qaeda ligt voor de hand.

Islamterreur was dus volgens Tromp niet zo’n splinternieuw of uniek fenomeen als menig zich deskundig achtende wetenschapper, commentator of politicus meende en meent. Het anarchistisch geweld was op den duur weer verdwenen omdat de maatschappelijke voedingsbodem ervoor verdween.
De bestrijding van het anarchistisch geweld was bovendien altijd ‘gewoon’ een politietaak geweest. Daar zouden we nu een voorbeeld aan moeten nemen, aldus Tromp.

In zijn schets van de voorbeeldige politiële aanpak van de anarchistische terreur kwam ik echter iets tegen dat onmogelijk kon kloppen. Bart geeft het voorbeeld van Ravachol, die hij dezelfde symbolische waarde voor het toenmalige terrorisme toekent als Osama Bin Laden nu. Ravachol werd uiteindelijk gepakt en berecht. Volgens Tromp werd hij zelfs – terwijl de doodstraf in Frankrijk nog bestond - slechts tot levenslang veroordeeld.

Dit laatste kon niet kloppen. Ik heb namelijk in mijn bonte boekenverzameling een boek met een serie schetsen over het leven van Ravachol. Op de laatste schets rolt zijn vers geguillotineerde hoofd over het plaveisel. Wat blijkt het geval. Ravachol was aanvankelijk tot levenslang veroordeeld voor een bomaanslag op een restaurant. Vervolgens werd hij echter alsnog ter dood veroordeeld vanwege drie moorden waarvan hij beschuldigd was. Deze laatste straf werd voltrokken voordat hij de eerste had uitgezeten.

Het politieoptreden tegen anarchistische terroristen was ook niet altijd even correct geweest als Bart suggereerde. De arrestatie van de Bende van Bonnot lijkt op het einde van de film Butch Cassidy and the Sundance Kid: vijfhonderd agenten, soldaten, brandweerlieden en gewapende burgers schoten de villa waar de anarchisten zich in verschanst hadden totaal aan flarden. Ter verdediging van het Franse politieapparaat moet wel gezegd worden dat ze uiteindelijk voorkwamen dat Bonnot gelyncht werd door net te doen of hij de belegering niet had overleefd. Uiteindelijk bleek dit slechts een halve leugen, want niet lang erna bezweek hij aan zijn verwondingen.

Ik mailde dit naar Bart, maar Elsevier was al verschenen. In Bush en Blair en het veld van eer trof ik tot mijn verrassing op pagina 122 dit voetnootje aan: ‘Ravachol eindigde uiteindelijk onder de guillotine.’ Bart zou Bart niet zijn als hij ook deze punt niet op de i had gezet.

Bart Tromp (2008), ‘Terreur is misdaad’ in: Bush en Blair en het veld van eer, Elsevier/Bart Tromp Stichting, Amsterdam.

Bart Tromp, 'Nu en toen: internationaal terrorisme', Elsevier 12-03-05 http://www.denhaag.pvda.nl/oud/tromp/2005/nutoen.htm  (De executie van Ravachol door mij toegevoegd)

Hans Escher (1969), Ravachol, Jugend und Volk, München

Onlangs verschenen:
Bart Tromp (2009), Geschriften van een intellectuele glazenwasser. De draagbare Tromp, Bert Bakker, Amsterdam.
 
*************************************
Buddenbrooks aan het Noordeinde in Den Haag
is weer gewoon een boekhandel!
© 2010 Willem Minderhout
powered by CJ2