archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 3
Jaargang 7
19 november 2009
Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Duistere dagen Rolf Bos

0703VG Duister
Ooit hadden we Hannibal Lecter, die vooral in de Silence of The Lambs, de trend zette voor de kille, zeer intelligente seriemoordenaar. Leverde nog een prachtige film op, met Jodi Foster in de hoofdrol, vol gruwelijke scènes die later nog vaak zouden worden geparodieerd. Maar dat was ooit, schrijver Thomas Harris houdt Lecter nog wel enigszins levend in een reeks boeken, maar erg succesvol is hij niet langer.
 
Toonaangevend in het genre zijn anno 2009 andere auteurs, met voorop vooral de Britse Mo Hayder, die ondanks haar elfachtige uiterlijk gruwelijke boeken schrijft, waarin de lezer geen detail bespaard blijft. Ik had al een tijdje geen echte seriemoordenaar-thrillers meer gelezen, maar nu de bladeren vallen en de VPRO elke avond de fascinerende tv-serie Dexter uitzendt (over mafkezerige seriemoordenaars gesproken!), werd het weer eens tijd om me in het genre te verdiepen.
 
Mo Hayder dus. Ik begon in een oudje uit 2000, Vogelman (Luitingh, € 12.50). Om maar met de deur in huis te vallen: het viel niet tegen. Hoofdpersoon is Jack Caffrey. Een gemankeerde rechercheur, eenzame man natuurlijk - zo hoort dat in het genre -, wiens broertje ooit op mysterieuze wijze verdween. In Londen worden jonge vrouwen vermoord, Caffery gaat, op onorthodoxe wijze, achter de moordenaar aan. Schitterend boek vol forensische details, moeilijk weg te leggen ook, maar waarin je echter, en dat geeft je als lezer een ongemakkelijk gevoel, voor geen enkel personage sympathie kunt opbrengen. Voor de moordenaar niet, natuurlijk, maar ook niet voor die duistere speurneus, Caffery.
 
In het nieuwste boek van Hayder, Huid (Luitingh, euro 19,95) van hetzelfde laken een pak. Plaats van handeling is ditmaal niet Londen, maar Bristol. Weer is er een seriemoordenaar, die zijn slachtoffers vilt (ja - dat kunnen we er ook nog wel bij hebben), weer is daar rechercheur Jack Caffery, de getormenteerde rechercheur, die een volstrekt eigen manier van werken heeft. Bovendien is er in Huid nog een politieduiker, Flea Marley, die zich ook al ontpopt als een volstrekte idioot. Tipje van de donkere sluier: Flea’s niet al te snuggere broer rijdt een jonge vrouw dood, hij neemt het slachtoffer in de achterbak van zijn auto mee naar zijn zus, die het lijk vervolgens in haar eigen vriezer stopt. Tsja… Heb je al die enge seriemoordenaar, krijg je dit er als lezer ook nog eens bij. ‘Hard, Harder, Hayder’, oordeelde een recensent ooit al terecht over de boeken van dit Britse elfje.
 
Enfin, Huid dus. In het tweede deel wordt het allemaal een beetje over de top, met veel door elkaar lopende verhaallijnen. Goed geschreven hoor, maar de thrillerliefhebber die een happy end wenst, die onpasselijk wordt van al dat snijden, inciseren en villen: vergeet Hayder. Voor alle anderen: lezen!
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2009 Rolf Bos meer Rolf Bos - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Duistere dagen Rolf Bos
0703VG Duister
Ooit hadden we Hannibal Lecter, die vooral in de Silence of The Lambs, de trend zette voor de kille, zeer intelligente seriemoordenaar. Leverde nog een prachtige film op, met Jodi Foster in de hoofdrol, vol gruwelijke scènes die later nog vaak zouden worden geparodieerd. Maar dat was ooit, schrijver Thomas Harris houdt Lecter nog wel enigszins levend in een reeks boeken, maar erg succesvol is hij niet langer.
 
Toonaangevend in het genre zijn anno 2009 andere auteurs, met voorop vooral de Britse Mo Hayder, die ondanks haar elfachtige uiterlijk gruwelijke boeken schrijft, waarin de lezer geen detail bespaard blijft. Ik had al een tijdje geen echte seriemoordenaar-thrillers meer gelezen, maar nu de bladeren vallen en de VPRO elke avond de fascinerende tv-serie Dexter uitzendt (over mafkezerige seriemoordenaars gesproken!), werd het weer eens tijd om me in het genre te verdiepen.
 
Mo Hayder dus. Ik begon in een oudje uit 2000, Vogelman (Luitingh, € 12.50). Om maar met de deur in huis te vallen: het viel niet tegen. Hoofdpersoon is Jack Caffrey. Een gemankeerde rechercheur, eenzame man natuurlijk - zo hoort dat in het genre -, wiens broertje ooit op mysterieuze wijze verdween. In Londen worden jonge vrouwen vermoord, Caffery gaat, op onorthodoxe wijze, achter de moordenaar aan. Schitterend boek vol forensische details, moeilijk weg te leggen ook, maar waarin je echter, en dat geeft je als lezer een ongemakkelijk gevoel, voor geen enkel personage sympathie kunt opbrengen. Voor de moordenaar niet, natuurlijk, maar ook niet voor die duistere speurneus, Caffery.
 
In het nieuwste boek van Hayder, Huid (Luitingh, euro 19,95) van hetzelfde laken een pak. Plaats van handeling is ditmaal niet Londen, maar Bristol. Weer is er een seriemoordenaar, die zijn slachtoffers vilt (ja - dat kunnen we er ook nog wel bij hebben), weer is daar rechercheur Jack Caffery, de getormenteerde rechercheur, die een volstrekt eigen manier van werken heeft. Bovendien is er in Huid nog een politieduiker, Flea Marley, die zich ook al ontpopt als een volstrekte idioot. Tipje van de donkere sluier: Flea’s niet al te snuggere broer rijdt een jonge vrouw dood, hij neemt het slachtoffer in de achterbak van zijn auto mee naar zijn zus, die het lijk vervolgens in haar eigen vriezer stopt. Tsja… Heb je al die enge seriemoordenaar, krijg je dit er als lezer ook nog eens bij. ‘Hard, Harder, Hayder’, oordeelde een recensent ooit al terecht over de boeken van dit Britse elfje.
 
Enfin, Huid dus. In het tweede deel wordt het allemaal een beetje over de top, met veel door elkaar lopende verhaallijnen. Goed geschreven hoor, maar de thrillerliefhebber die een happy end wenst, die onpasselijk wordt van al dat snijden, inciseren en villen: vergeet Hayder. Voor alle anderen: lezen!
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2009 Rolf Bos
powered by CJ2