archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 13
Jaargang 6
30 april 2009
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp delen printen terug
IJburg: een (wereld)dorp op zich? Sebastiaan Capel

0613BS Kubuswoning
Amsterdam heeft niet al teveel ruimte meer om uit te breiden, daarom werd in de beste Nederlandse traditie besloten land te gaan winnen van het water. Het ging niet zonder slag of stoot, maar inmiddels is in het IJmeer een imposant begin gemaakt met een compleet nieuw deel van de stad: IJburg. De beleving van IJburg is verschillend voor de bewoners en niet-bewoners. De bewoners van IJburg zien een sterke verbondenheid en nabijheid met Amsterdam en vooral het centrum. Zij hebben voor IJburg gekozen, en niet voor Haarlem, Almere of Hoofddorp, juist vanwege die nabijheid tot de stad. Niet-IJburgers daarentegen zien de eilanden juist als Amsterdam-Verweggistan en komen er dan ook vrijwel nooit. Voor hen zou een keus voor Almere logischer zijn: meer ruimte voor minder geld. In de ogen van niet-IJburgers is het gewoon de zoveelste saaie VINEX-wijk.
 
Dat is niet helemaal eerlijk, vooral in de oorspronkelijke plannen voor IJburg was er een enorme variëteit in ontwerpen van huizen en openbare ruimte. Maar toen er minder geld beschikbaar was is op die variëteit bezuinigd. Zo waren er oorspronkelijk bijna twintig verschillende bruggen opgenomen, maar is dat aantal flink teruggeschroefd. Toch is er van een saaie buitenwijk geen sprake.
Op het Steigereiland was hier überhaupt nooit angst voor, aangezien bewoners zelf hun huis kunnen ontwerpen. Het resultaat hiervan is bijvoorbeeld een replica grachtenpand, een vrijwel volledig glazen gevel en een kobaltblauwe villa in één oogopslag. De villa’s staan er wat dicht op elkaar, maar het heeft door de dichtheid aan woningen en de aanwezigheid van stoepen zeker iets stedelijks. Alleen ontbreken hier de andere steedse voorzieningen.
 
Het grote eiland, Haveneiland, lijkt al wat meer op een standaard buitenwijk. Zo biedt het winkelcentrum de usual suspects aan winkels en zijn de straten overdag leeg, op spelende kinderen na. Maar ook hier is een enorme variëteit aan huizen: woontorens, maisonnettes, rijtjeswoningen en zelfs herenhuizen met een souterrain. En voor de ontdekkingsreizigers zijn er achter doorsnee huizenblokken nog meer verrassingen te vinden, zoals een cluster van houten huizen in pasteltinten, verscholen op een binnenterrein.
 
Ook qua straatnamen is IJburg afwijkend van menig andere buitenwijk. Loop je in Almere rond in de Kruidenwijk, kan je in Osdorp op Buitenom wonen, in IJburg is het allemaal wat spannender. Hier kan je wonen in het Mata Harihof (niet als onderdeel van een spionnenwijk, maar tussen de fotografen…), aan de Edmund Halleylaan of wandelen op de Cineackade. Overigens werd op IJburg de fout gemaakt een straat te noemen naar een nog levende persoon, namelijk Ben van Meerendonk, een stokoude fotograaf waarvan men al dacht dat hij wijlen was. Hij hield het daarna niet veel langer vol en is nu niet meer onder ons.
 
IJburg is inmiddels volwassen aan het worden, of misschien beter gezegd: aan het puberen. Bewoners van het eerste uur klagen dat ze tegenwoordig hun fiets op slot moeten zetten. Winkeliers en winkelend publiek worden overvallen. Ongebruikte garageboxen worden gebruikt voor illegale activiteiten als hennepkwekerijen en opslag van gestolen scooters. Hangjongeren verstoren de stilte. Het is eigenlijk net de 'echte stad' aan het worden. En dáár hebben de IJburgers niet voor gekozen! De verhalen over teleurgestelde IJburgers die de eilanden weer verlaten doen al de ronde.
 
Hieruit blijkt dat Amsterdam toch dichterbij is dan de niet-IJburgers denken, al was het maar in sfeer. De IJburgers zelf lijken the best of both worlds te willen. Én de rust én de ruimte van de buitenwijk, maar zonder de saaiheid. De vraag is of die twee werelden te combineren zijn. Dat zal pas echt blijken als de aanleg van de volgende eilanden voltooid is.
Met het tempo van de groei zit het wel goed; als je iedere maand een rondje IJburg zou doen, biedt het elke keer weer nieuwe woningen om te bekijken. En hoe groter het wordt, hoe zelfstandiger IJburg ook zal worden. Op een gegeven moment gaan mensen hier dan niet meer wonen, omdat het zo dicht bij Amsterdam is, maar gewoon 'omdat het IJburg is. En dan heeft de stad er een eigen werelddorp in het IJmeer bij.
 
***************************************************
De Leunstoel zoekt twee mensen die het leuk vinden om te tekenen
en die bereid zijn om 2 à 3 illustraties per aflevering te maken.
Neem contact met ons op via www.deleunstoel.nl/nieuwsbrief.php


© 2009 Sebastiaan Capel meer Sebastiaan Capel - meer "Amsterdam werelddorp" -
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp
IJburg: een (wereld)dorp op zich? Sebastiaan Capel
0613BS Kubuswoning
Amsterdam heeft niet al teveel ruimte meer om uit te breiden, daarom werd in de beste Nederlandse traditie besloten land te gaan winnen van het water. Het ging niet zonder slag of stoot, maar inmiddels is in het IJmeer een imposant begin gemaakt met een compleet nieuw deel van de stad: IJburg. De beleving van IJburg is verschillend voor de bewoners en niet-bewoners. De bewoners van IJburg zien een sterke verbondenheid en nabijheid met Amsterdam en vooral het centrum. Zij hebben voor IJburg gekozen, en niet voor Haarlem, Almere of Hoofddorp, juist vanwege die nabijheid tot de stad. Niet-IJburgers daarentegen zien de eilanden juist als Amsterdam-Verweggistan en komen er dan ook vrijwel nooit. Voor hen zou een keus voor Almere logischer zijn: meer ruimte voor minder geld. In de ogen van niet-IJburgers is het gewoon de zoveelste saaie VINEX-wijk.
 
Dat is niet helemaal eerlijk, vooral in de oorspronkelijke plannen voor IJburg was er een enorme variëteit in ontwerpen van huizen en openbare ruimte. Maar toen er minder geld beschikbaar was is op die variëteit bezuinigd. Zo waren er oorspronkelijk bijna twintig verschillende bruggen opgenomen, maar is dat aantal flink teruggeschroefd. Toch is er van een saaie buitenwijk geen sprake.
Op het Steigereiland was hier überhaupt nooit angst voor, aangezien bewoners zelf hun huis kunnen ontwerpen. Het resultaat hiervan is bijvoorbeeld een replica grachtenpand, een vrijwel volledig glazen gevel en een kobaltblauwe villa in één oogopslag. De villa’s staan er wat dicht op elkaar, maar het heeft door de dichtheid aan woningen en de aanwezigheid van stoepen zeker iets stedelijks. Alleen ontbreken hier de andere steedse voorzieningen.
 
Het grote eiland, Haveneiland, lijkt al wat meer op een standaard buitenwijk. Zo biedt het winkelcentrum de usual suspects aan winkels en zijn de straten overdag leeg, op spelende kinderen na. Maar ook hier is een enorme variëteit aan huizen: woontorens, maisonnettes, rijtjeswoningen en zelfs herenhuizen met een souterrain. En voor de ontdekkingsreizigers zijn er achter doorsnee huizenblokken nog meer verrassingen te vinden, zoals een cluster van houten huizen in pasteltinten, verscholen op een binnenterrein.
 
Ook qua straatnamen is IJburg afwijkend van menig andere buitenwijk. Loop je in Almere rond in de Kruidenwijk, kan je in Osdorp op Buitenom wonen, in IJburg is het allemaal wat spannender. Hier kan je wonen in het Mata Harihof (niet als onderdeel van een spionnenwijk, maar tussen de fotografen…), aan de Edmund Halleylaan of wandelen op de Cineackade. Overigens werd op IJburg de fout gemaakt een straat te noemen naar een nog levende persoon, namelijk Ben van Meerendonk, een stokoude fotograaf waarvan men al dacht dat hij wijlen was. Hij hield het daarna niet veel langer vol en is nu niet meer onder ons.
 
IJburg is inmiddels volwassen aan het worden, of misschien beter gezegd: aan het puberen. Bewoners van het eerste uur klagen dat ze tegenwoordig hun fiets op slot moeten zetten. Winkeliers en winkelend publiek worden overvallen. Ongebruikte garageboxen worden gebruikt voor illegale activiteiten als hennepkwekerijen en opslag van gestolen scooters. Hangjongeren verstoren de stilte. Het is eigenlijk net de 'echte stad' aan het worden. En dáár hebben de IJburgers niet voor gekozen! De verhalen over teleurgestelde IJburgers die de eilanden weer verlaten doen al de ronde.
 
Hieruit blijkt dat Amsterdam toch dichterbij is dan de niet-IJburgers denken, al was het maar in sfeer. De IJburgers zelf lijken the best of both worlds te willen. Én de rust én de ruimte van de buitenwijk, maar zonder de saaiheid. De vraag is of die twee werelden te combineren zijn. Dat zal pas echt blijken als de aanleg van de volgende eilanden voltooid is.
Met het tempo van de groei zit het wel goed; als je iedere maand een rondje IJburg zou doen, biedt het elke keer weer nieuwe woningen om te bekijken. En hoe groter het wordt, hoe zelfstandiger IJburg ook zal worden. Op een gegeven moment gaan mensen hier dan niet meer wonen, omdat het zo dicht bij Amsterdam is, maar gewoon 'omdat het IJburg is. En dan heeft de stad er een eigen werelddorp in het IJmeer bij.
 
***************************************************
De Leunstoel zoekt twee mensen die het leuk vinden om te tekenen
en die bereid zijn om 2 à 3 illustraties per aflevering te maken.
Neem contact met ons op via www.deleunstoel.nl/nieuwsbrief.php
© 2009 Sebastiaan Capel
powered by CJ2