archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 9
Jaargang 6
26 februari 2009
Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
De lieveling van de president Theo Capel

0609VG Walter Mosley
Mondreclame kan een auteur zich altijd wensen en helemaal als de president van de Verenigde Staten zegt dat hij van je boek heeft genoten. Dat overkwam Walter Mosley die was begonnen met een serie over een zwarte, Afro-Amerikaanse detective. Bill Clinton prees hem aan in het najaar 1992 toen hij al wel door een minderheid (43%) van de kiezers was aangewezen als opvolger van Bush sr., maar nog niet was beëdigd. Echt reclame door de president was het dus niet, maar op dat soort muggenzifterij zat niemand te wachten.

Anders dan bij ons zijn ze in Amerika veel opener en ook veel nieuwsgieriger naar alles wat met de president te maken heeft. Je kan zelfs zijn bloeddruk en stoelgang vernemen en de seksuele voorkeur van Clinton werd tijdens zijn presidentschap breed uitgemeten en vormde zelfs bijna zijn ondergang. Zijn gretigheid voor het gedrukte woord raakte daarbij uit het gezicht. Wat onze vorstin of premier allemaal doen en of ze überhaupt wel eens een boek lezen is min of meer staatsgeheim, helemaal wat ze nog meer privé doen.

Ook Clintons opvolger Bush jr. was een gretige lezer, wat al die welwillende mensen die hem maar een domme oorlogshitser vonden, vermoedelijk zal verbazen. Hij was meer een liefhebber van non-fictie, maar op zijn leeslijst van 2006 stonden maar liefst zeven Travis McGee's, de harde held van John D. MacDonald die vooral vrouwen uit een emotionele knoop haalde. Walter Mosley noemde hij niet. Dat wordt misschien weer anders nu Obama de president is.

Qua achtergrond lijken Mosley en Obama namelijk op elkaar. Ook Mosley is het kind van een zwarte vader en een blanke moeder en ook Mosley maakt zich sterk voor de verheffing van de zwarte Amerikaan. Obama heeft het echter mogelijk te druk met zelf schrijven om hem te noemen. Hij is meer een bestsellerauteur dan Mosley die overigens door het Engelse dagblad The Times de 35e plaats kreeg toebedeeld op de top-vijftig van misdaadauteurs aller tijden. Nu blijven die lijstjes altijd discutabel, helemaal als, zoals in dit geval Patricia Highsmith op de eerste plaats eindigt. Dat kun je toch niet serieus menen?

Mosley schiep als hoofdpersoon Ezekiel Rawlins, meestal Easy genoemd. Diens avonturen vormen echter maar een deel van zijn schrijverschap. Hij begeeft zich ook buiten genrefictie met 'gewone' verhalen en romans en is zo enigszins te vergelijken met de zwarte auteur Chester Himes. Die werd beroemd met een kleurrijk politieduo dat in Harlem de orde probeerde te handhaven, maar hij schreef ook sociale romans die de moeite van het lezen nog steeds waard zijn en die speciaal over de frustrerende positie van de zwarte Amerikaan verhalen.
 
Easy Rawlins heeft ook die rol. Zwarten worden onderdrukt en gediscrimineerd. Easy woont in Los Angeles, aan de andere kant van de V.S. Hij is een freelance speurder die vooral wordt ingeschakeld om zaken te onderzoeken die de zwarte gemeenschap raken. Hijzelf is redelijk eerlijk en wil van zijn leven het beste maken. Tegelijkertijd staat hij ook half in de onderwereld, vooral via zijn beste maatje 'Mouse', die uitsluitend van de misdaad leeft. En verder kent hij ook allerlei andere types die niet alleen tot de onderklasse van de maatschappij behoren omdat ze daartoe door hun huidskleur veroordeeld zijn.

In Cinnamon Kiss (Phoenix, € 11,99, van Ditmar Boekenimport) is het 1966 en zijn de rellen in de zwarte wijk Watts van Los Angeles net achter de rug. Easy heeft het moeilijk omdat zijn dochtertje aan een vreemde bloedziekte lijdt die alleen voor veel geld in Zwitserland te genezen valt. Zijn maat Mouse biedt hem een rolletje aan in de overval op een geldtransport, maar de opdracht een lichtgekleurd meisje – met de tint van kaneel uit de titel – op te sporen brengt misschien ook voldoende op. Easy kiest voorlopig voor het laatste.

Het verhaal over de jacht op compromitterende stukken die een Nazi-connectie onthullen is uitermate geschikt voor een B-film en melodrama ligt ook steeds op de loer. Maar Easy Rawlins tilt het verhaal erboven uit met zijn woede over de positie van de zwarte Amerikaan en zijn kleurrijke vrienden. Aan de ene kant is hij intellectueel behoorlijk ontwikkeld, misschien zelfs overontwikkeld voor de rol die hij vervult en is hij een man van de wereld, maar anderzijds is hij soms ook vreemd naïef. De hippies in San Francisco beschrijft hij met onbegrip alsof ze net van Venus op Aarde zijn geland. Daar kan hij geen chocolade van maken, hoewel dat misschien geen politiek correcte opmerking is als je een boek van een Afro-Amerikaan bespreekt.
 
***************************************
Boekhandel van Rossum is gevestigd aan de
Beethovenstraat 32 in Amsterdam.
Ga voor informatie naar www.boekhandelvanrossum.nl


© 2009 Theo Capel meer Theo Capel - meer "Misdaadboeken"
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
De lieveling van de president Theo Capel
0609VG Walter Mosley
Mondreclame kan een auteur zich altijd wensen en helemaal als de president van de Verenigde Staten zegt dat hij van je boek heeft genoten. Dat overkwam Walter Mosley die was begonnen met een serie over een zwarte, Afro-Amerikaanse detective. Bill Clinton prees hem aan in het najaar 1992 toen hij al wel door een minderheid (43%) van de kiezers was aangewezen als opvolger van Bush sr., maar nog niet was beëdigd. Echt reclame door de president was het dus niet, maar op dat soort muggenzifterij zat niemand te wachten.

Anders dan bij ons zijn ze in Amerika veel opener en ook veel nieuwsgieriger naar alles wat met de president te maken heeft. Je kan zelfs zijn bloeddruk en stoelgang vernemen en de seksuele voorkeur van Clinton werd tijdens zijn presidentschap breed uitgemeten en vormde zelfs bijna zijn ondergang. Zijn gretigheid voor het gedrukte woord raakte daarbij uit het gezicht. Wat onze vorstin of premier allemaal doen en of ze überhaupt wel eens een boek lezen is min of meer staatsgeheim, helemaal wat ze nog meer privé doen.

Ook Clintons opvolger Bush jr. was een gretige lezer, wat al die welwillende mensen die hem maar een domme oorlogshitser vonden, vermoedelijk zal verbazen. Hij was meer een liefhebber van non-fictie, maar op zijn leeslijst van 2006 stonden maar liefst zeven Travis McGee's, de harde held van John D. MacDonald die vooral vrouwen uit een emotionele knoop haalde. Walter Mosley noemde hij niet. Dat wordt misschien weer anders nu Obama de president is.

Qua achtergrond lijken Mosley en Obama namelijk op elkaar. Ook Mosley is het kind van een zwarte vader en een blanke moeder en ook Mosley maakt zich sterk voor de verheffing van de zwarte Amerikaan. Obama heeft het echter mogelijk te druk met zelf schrijven om hem te noemen. Hij is meer een bestsellerauteur dan Mosley die overigens door het Engelse dagblad The Times de 35e plaats kreeg toebedeeld op de top-vijftig van misdaadauteurs aller tijden. Nu blijven die lijstjes altijd discutabel, helemaal als, zoals in dit geval Patricia Highsmith op de eerste plaats eindigt. Dat kun je toch niet serieus menen?

Mosley schiep als hoofdpersoon Ezekiel Rawlins, meestal Easy genoemd. Diens avonturen vormen echter maar een deel van zijn schrijverschap. Hij begeeft zich ook buiten genrefictie met 'gewone' verhalen en romans en is zo enigszins te vergelijken met de zwarte auteur Chester Himes. Die werd beroemd met een kleurrijk politieduo dat in Harlem de orde probeerde te handhaven, maar hij schreef ook sociale romans die de moeite van het lezen nog steeds waard zijn en die speciaal over de frustrerende positie van de zwarte Amerikaan verhalen.
 
Easy Rawlins heeft ook die rol. Zwarten worden onderdrukt en gediscrimineerd. Easy woont in Los Angeles, aan de andere kant van de V.S. Hij is een freelance speurder die vooral wordt ingeschakeld om zaken te onderzoeken die de zwarte gemeenschap raken. Hijzelf is redelijk eerlijk en wil van zijn leven het beste maken. Tegelijkertijd staat hij ook half in de onderwereld, vooral via zijn beste maatje 'Mouse', die uitsluitend van de misdaad leeft. En verder kent hij ook allerlei andere types die niet alleen tot de onderklasse van de maatschappij behoren omdat ze daartoe door hun huidskleur veroordeeld zijn.

In Cinnamon Kiss (Phoenix, € 11,99, van Ditmar Boekenimport) is het 1966 en zijn de rellen in de zwarte wijk Watts van Los Angeles net achter de rug. Easy heeft het moeilijk omdat zijn dochtertje aan een vreemde bloedziekte lijdt die alleen voor veel geld in Zwitserland te genezen valt. Zijn maat Mouse biedt hem een rolletje aan in de overval op een geldtransport, maar de opdracht een lichtgekleurd meisje – met de tint van kaneel uit de titel – op te sporen brengt misschien ook voldoende op. Easy kiest voorlopig voor het laatste.

Het verhaal over de jacht op compromitterende stukken die een Nazi-connectie onthullen is uitermate geschikt voor een B-film en melodrama ligt ook steeds op de loer. Maar Easy Rawlins tilt het verhaal erboven uit met zijn woede over de positie van de zwarte Amerikaan en zijn kleurrijke vrienden. Aan de ene kant is hij intellectueel behoorlijk ontwikkeld, misschien zelfs overontwikkeld voor de rol die hij vervult en is hij een man van de wereld, maar anderzijds is hij soms ook vreemd naïef. De hippies in San Francisco beschrijft hij met onbegrip alsof ze net van Venus op Aarde zijn geland. Daar kan hij geen chocolade van maken, hoewel dat misschien geen politiek correcte opmerking is als je een boek van een Afro-Amerikaan bespreekt.
 
***************************************
Boekhandel van Rossum is gevestigd aan de
Beethovenstraat 32 in Amsterdam.
Ga voor informatie naar www.boekhandelvanrossum.nl
© 2009 Theo Capel
powered by CJ2