archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 4
Jaargang 6
27 november 2008
Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
De keerzijde van de gigolo Marianne Bernard

0604BS Klatten
Zowel De Telegraaf – in het magazine Vrouw – als Het Parool schreef erover: iemand is een bureautje voor gigolo’s begonnen. Daar kunnen vrouwen mannelijk gezelschap bestellen, ‘uiteraard zonder seks’. Hoe leuk en handig dit allemaal is, werd precies uitgelegd. Enkele dames vertelden hoe ze wel eens een heer huurden – om mee uit eten te gaan, voor een familiebruiloft, voor het jaarfeestje op de zaak. Dan kom je tenminste niet zielig in je eentje aanzetten en hoef je verder niets uit te leggen. De heren in kwestie zien er netjes en toonbaar uit, ze hebben een goede algemene ontwikkeling, ze hebben een vlotte babbel en ze weten zich als een gentleman te gedragen. Je kunt er mooi mee voor de dag komen en je hebt veel lol zonder verplichtingen.
Een paar van de mannen werden ook geïnterviewd. Ze deden een beetje schichtig. We moesten uiteraard goed begrijpen dat ze het vooral deden als bijverdienste om hun studie te betalen.

‘Uiteraard zonder seks’ stond er nadrukkelijk bij. Maar de harde werkelijkheid is ietsje anders. Als echte vrouwen een gigolo inhuren, betalen ze niet alleen voor zijn gezelschap, maar gaat het gewoon over seks en betaalde liefde.
Heel de wereld is geschokt door de berichten over Susanne Klatten. Deze superrijkste Duitse erfgename heeft een betaald vriendje gehad, een Zwitserse Italiaan nog wel. Daar stel je je meteen iets heel romantisch bij voor. Maar hij heeft haar opgelicht en gechanteerd. Ze gingen naar een luxe hotel in Monaco en daar heeft zijn maatje door een gat in de muur video’s gemaakt van de vrijpartijen en seksuele uitspattingen. De eerste zevenenhalf miljoen euro heeft ze nog betaald, maar toen hij daarna veertig miljoen eiste, is ze maar eens naar de politie gestapt. De Bild Zeitung had het bericht uit een Italiaanse krant overgenomen, vervolgens stond het in De Telegraaf en nu roept iedereen schande. Haar huwelijk – met drie kinderen – is in ernstig gevaar.

Stel je even voor dat het omgekeerd was. Dat het hele gedoe ging over een man, een van de rijkste mannen van Europa, een erfgenaam van een bekend concern, die een maîtresse meeneemt naar een luxe hotel in Monaco, dat ze hem probeert te chanteren en op te lichten. Zou hij meteen naar de politie lopen, zou hij betalen? Zou hij zich überhaupt schamen? Zou dit nieuws de wereldpers halen? Zou zijn huwelijk op de klippen lopen? Zou de hele Europese publieke opinie zich tegen hem keren?
Welnee, niets van dat al. Mannen zouden meewarig giechelen, een beetje jaloers zijn en oh la la roepen of denken. Vrouwen zouden gewoon denken: ‘Ach ja, mannen... zo zijn ze nu eenmaal.’ Zijn eigen vrouw haalt haar schouders op en ze zal zich hoogstwaarschijnlijk de leefregels herinneren uit het boekje What Would Jackie Do? – namelijk zich er niet druk over maken. Het is maar een bevlieging, hij komt wel weer thuis, het gaat wel weer over.

Deze kwestie raakt het wezenlijke verschil tussen man en vrouw, althans in ons denken erover. Die gedachte is ongeveer: mannen hebben een natuurlijke behoefte aan seks, aan afwisseling, aan seks met verschillende vrouwen. Zoals de schrijver Robert Vuijsje nog kortgeleden in een column haarscherp uitlegde: hij wil steeds nieuwe pussy. En vrouwen, ja die mogen niet vreemdgaan, die horen thuis bij de kinderen, die moeten hun plaats kennen en zich keurig gedragen. De kneep zit hem erin dat een man graag zeker wil weten dat zijn kinderen echt van hem zijn en niet stiekem van een andere verwekker. Vooral uit de pre-DNA-tijd zijn veel gevallen bekend van onechte kinderen. Zelf herinner ik me uit mijn vriendenkring ook een vrouw die een kind had gekregen van de man die de wasmachine kwam repareren.

Nu begrijp je ook waarom de bureautjes voor gigolo’s wel mannen uitzenden, maar ‘uiteraard zonder seks’. Dan houden ze zich netjes aan de heersende moraal.
Misschien zouden vrouwen het ook leuk vinden om een lekkere ervaren mannelijke hoer in te huren, maar dat is voor gewone tut-hola’s zonder miljoenen kennelijk niet weggelegd.
 
**************************
Kijk eens op www.meermanno.nl


© 2008 Marianne Bernard meer Marianne Bernard - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
De keerzijde van de gigolo Marianne Bernard
0604BS Klatten
Zowel De Telegraaf – in het magazine Vrouw – als Het Parool schreef erover: iemand is een bureautje voor gigolo’s begonnen. Daar kunnen vrouwen mannelijk gezelschap bestellen, ‘uiteraard zonder seks’. Hoe leuk en handig dit allemaal is, werd precies uitgelegd. Enkele dames vertelden hoe ze wel eens een heer huurden – om mee uit eten te gaan, voor een familiebruiloft, voor het jaarfeestje op de zaak. Dan kom je tenminste niet zielig in je eentje aanzetten en hoef je verder niets uit te leggen. De heren in kwestie zien er netjes en toonbaar uit, ze hebben een goede algemene ontwikkeling, ze hebben een vlotte babbel en ze weten zich als een gentleman te gedragen. Je kunt er mooi mee voor de dag komen en je hebt veel lol zonder verplichtingen.
Een paar van de mannen werden ook geïnterviewd. Ze deden een beetje schichtig. We moesten uiteraard goed begrijpen dat ze het vooral deden als bijverdienste om hun studie te betalen.

‘Uiteraard zonder seks’ stond er nadrukkelijk bij. Maar de harde werkelijkheid is ietsje anders. Als echte vrouwen een gigolo inhuren, betalen ze niet alleen voor zijn gezelschap, maar gaat het gewoon over seks en betaalde liefde.
Heel de wereld is geschokt door de berichten over Susanne Klatten. Deze superrijkste Duitse erfgename heeft een betaald vriendje gehad, een Zwitserse Italiaan nog wel. Daar stel je je meteen iets heel romantisch bij voor. Maar hij heeft haar opgelicht en gechanteerd. Ze gingen naar een luxe hotel in Monaco en daar heeft zijn maatje door een gat in de muur video’s gemaakt van de vrijpartijen en seksuele uitspattingen. De eerste zevenenhalf miljoen euro heeft ze nog betaald, maar toen hij daarna veertig miljoen eiste, is ze maar eens naar de politie gestapt. De Bild Zeitung had het bericht uit een Italiaanse krant overgenomen, vervolgens stond het in De Telegraaf en nu roept iedereen schande. Haar huwelijk – met drie kinderen – is in ernstig gevaar.

Stel je even voor dat het omgekeerd was. Dat het hele gedoe ging over een man, een van de rijkste mannen van Europa, een erfgenaam van een bekend concern, die een maîtresse meeneemt naar een luxe hotel in Monaco, dat ze hem probeert te chanteren en op te lichten. Zou hij meteen naar de politie lopen, zou hij betalen? Zou hij zich überhaupt schamen? Zou dit nieuws de wereldpers halen? Zou zijn huwelijk op de klippen lopen? Zou de hele Europese publieke opinie zich tegen hem keren?
Welnee, niets van dat al. Mannen zouden meewarig giechelen, een beetje jaloers zijn en oh la la roepen of denken. Vrouwen zouden gewoon denken: ‘Ach ja, mannen... zo zijn ze nu eenmaal.’ Zijn eigen vrouw haalt haar schouders op en ze zal zich hoogstwaarschijnlijk de leefregels herinneren uit het boekje What Would Jackie Do? – namelijk zich er niet druk over maken. Het is maar een bevlieging, hij komt wel weer thuis, het gaat wel weer over.

Deze kwestie raakt het wezenlijke verschil tussen man en vrouw, althans in ons denken erover. Die gedachte is ongeveer: mannen hebben een natuurlijke behoefte aan seks, aan afwisseling, aan seks met verschillende vrouwen. Zoals de schrijver Robert Vuijsje nog kortgeleden in een column haarscherp uitlegde: hij wil steeds nieuwe pussy. En vrouwen, ja die mogen niet vreemdgaan, die horen thuis bij de kinderen, die moeten hun plaats kennen en zich keurig gedragen. De kneep zit hem erin dat een man graag zeker wil weten dat zijn kinderen echt van hem zijn en niet stiekem van een andere verwekker. Vooral uit de pre-DNA-tijd zijn veel gevallen bekend van onechte kinderen. Zelf herinner ik me uit mijn vriendenkring ook een vrouw die een kind had gekregen van de man die de wasmachine kwam repareren.

Nu begrijp je ook waarom de bureautjes voor gigolo’s wel mannen uitzenden, maar ‘uiteraard zonder seks’. Dan houden ze zich netjes aan de heersende moraal.
Misschien zouden vrouwen het ook leuk vinden om een lekkere ervaren mannelijke hoer in te huren, maar dat is voor gewone tut-hola’s zonder miljoenen kennelijk niet weggelegd.
 
**************************
Kijk eens op www.meermanno.nl
© 2008 Marianne Bernard
powered by CJ2