Zeg, heb je 't al gehoord, ze zijn weer aan de gang geweest.

In de binnenstad vooral zijn ze tekeer gegaan als beesten.

Auto's in de fik gestoken, ruiten ingemept,

M.E.-ers voor 't leven lang gehandicapt.

En onze burgemeester die is nu al ingestort,

want zijn politiemensen die gaan staken binnenkort ...

'Ja, die bejaarden pak je nooit, ze lijken allemaal op mekaar,

En 't signalement is altijd: bloemenjurk en grijs haar!'

 

't Schijnt vaak te beginnen als er 'n bingowedstrijd is.

Nou, daar wordt wat afgedronken, en dat is geen kattepis:

advocaat met slagroom en kratten vol likeur,

Dat stijgt dan Bingo! naar hun hoofd, en daar heb je de

terreur.

Massaal gaan ze de straat dan op en daar vallen rake klappen.

En probeer maar es te vluchten, je zal ze niet ontsnappen.

Denk je: snel dit steegje in en dan heb ik 't gered,

word je van twee kanten met zo'n looprek klem gezet.

 

Ja, de tijden zijn veranderd, ook in huize Vrederust.

Niks te rust daar, niks te vrede, nee ze zijn op bloed belust.

Niks te middag mandjes vlechten of bewegen op muziek,

Nee ze houden kooigevechten op bejaardengymnastiek.

En 't wordt straks alleen maar erger,

Zie je alleen nog grijze horden,

Als heel Nederland één looprek is geworden.

Wij zijn dan die oudjes, u en ik.

En zou ù 't dan zo maar pikken,

Dat ze je niet meer opereren,

Je gewoon maar laten stikken.

Nou, als ik straks naast 't potje pis,

En er nergens meer een verpleegster is.

Dan zeik ik eerst eens alles onder,

En wordt zo, al ben ik honderd,

Op mijn sloffen nog eens terrorist!

 

*****************************